Archiwum kategorii 'Relacje'
XXXII Podsumowanie Ruchu Innowacyjnego w Edukacji, w Sali Lustrzanej Pałacu Poznańskich (Muzeum Miasta Łodzi), poprowadził, jak zawsze, Janusz Moos – dyrektor ŁCDNiKP. Uspakajamy wszystkich, do których jakiś czas temu dotarły informacje o pewnych perturbacjach formalno-prawnych wokół konkursu na dyrektora tej placówki. Konkurs, w drugim terminie, zakończył się rozstrzygnięciem: dyrektorem ŁCDNiKP jest i będzie mgr inż. Janusz Moos!
Dyrektor Janusz Moos otwiera dzisiejszą galę XXXIII Podsumowania Ruchu Innowacyjnego w Edukacji
W pierwszej części tego wydarzenia uczestniczył Marek Michalak – Rzecznik Praw Dziecka, który odebrał z rąk dyr. Moosa statuetkę i certyfikat jednego z głównych wyróżnień przyznawanych dorocznie przez łódzką kapitułę – „Skrzydła Wyobraźni”.
Obszerną relację z dzisiejszej gali zamieścimy w dniu jutrzejszym, jednak już dzisiaj dzielimy się z czytelnikami OE. radosną informacją, że takie samo wyróżnienie – statuetką „Skrzydła Wyobraźni” – otrzymał stały gość naszych porannych lektur – redaktor kwartalnika pedagogiczno-społecznego „Wokół Szkoły”, i autor bloga o takiej samej nazwie, od 1990 roku dyrektor Zespołu Szkół STO na Bemowie w Warszawie – Jarosław Pytlak (na zdjęciu – drugi od lewej).
Jedynym medium, które poinformowało o dzisiejszej gali, jest TV TOYA – TUTAJ
Tekst i zdjęcia
Wodzisław Kuzitowicz
Wczoraj, w auli Pałacu Młodzieży im. J. Tuwima w Łodzi rozpoczął realizację swego, rozpisanego na dwa dni programu, IV Kongres Łódzkiego Towarzystwa Pedagogicznego. Zaskoczeniem, nie tylko dla organizatorów i zaproszonych gości oraz prelegentów, była niewielka liczba jego uczestników – w tym zwłaszcza łódzkich nauczycieli. Przyczyny tego stanu zasługują na odrębną, pogłębioną analizę.
Kongres otworzyła, witając uczestników i przypominając jego program, pani dr Beata Owczarska – przewodnicząca Zarządu ŁTP, a następnie poprosiła o wygłoszenie wykładu inauguracyjnego prof. Bogusława Śliwerskiego – Honorowego Przewodniczącego ŁTP
Prof. dr hab. Bogusław Śliwerski w trakcie wygłaszania wykładu pt. Światopogląd „w edukacji”
Jako, że tytuł wystąpienia, które choć było klasycznym, żeby nie powiedzieć konserwatywnym w formie (nie wspartym modną prezentacją w Power Point) wykładem akademickim, miało raczej publicystyczny tytuł, należy się naszym czytelnikom choć krótka informacja o jego treści.
Otóż dotyczył on zagadnień z pogranicza teorii wychowania i politologii, czyli wpływu, jaki na przestrzeni dziejów – zwłaszcza w XX wieku, ale i współcześnie – władza autorytarna, niezależnie od ideologii, jaką głosiła (nacjonalizm, faszyzm, komunizm) usiłowała wywierać na systemy edukacji, a zwłaszcza na procesy wychowania. Swój wywód profesor poprowadził wychodząc od cytatów z prac założyciela Katedry Teorii Pedagogiki na UŁ – profesora Sergiusza Hessena, w tym – z jego prawie nieznanej, bo wydanej w języku czeskim, pracy „Światopogląd a pedagogika”.
Foto: Grzegorz Gałasiński[www.dzienniklodzki.pl]
Od 1998 roku, w południe każdego 1 czerwca – w Dzień Dziecka, pod pomnikiem Pękniętego Serca Matki w parku im. Szarych Szeregów odbywała się uroczystość dekoracji Medalami „Serce – Dziecku”, nadawanych decyzją Kapituły Dziecięco – Młodzieżowej, działającej pod auspicjami Stowarzyszenia Komitet Dziecka. Do utrwalonej latami tradycji należało, że tym dniu owym najważniejszym regionalnym wyróżnieniem, przyznawanym dorosłym przez dzieci i młodzież za osiągnięcia w pracy społecznej na ich rzecz było 10 osób. Każdego roku przyznawany był także jeden medal „zbiorowy” – dla organizacji lub instytucji mającej zasługi w działalności na rzecz dzieci.
W tym roku ta kilkudziesięcioletnia tradycja została złamana: uroczystość odbyła się już w środę, 30 czerwca, a medal odebrało tylko siedem osób i jedna instytucja.
Nie będziemy relacjonować przebiegu środowej uroczystości, opisywać kto z oficjeli był tam obecny i co powiedział. Odsyłamy zainteresowanych tymi tematami do relacji w mediach. Poinformujemy jedynie (za „Dziennikiem Łódzkim”) kto w tym roku został odznaczony Medalem „Serce – Dziecku”:
Medalem „Serce – Dziecku” odznaczono:
1.Dariusz Błażejewski, nauczyciel przedmiotów zawodowych w Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego. Doceniono jego działania związane z polskością na Wołyniu, co dla uczniów stanowi przykład miłości do ojczyzny.
2.Teresa Bujak, nauczyciel Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych nr 5, m.in. pracuje z uczniami w Kole Teatralnym „Blask”, promuje wolontariat.
3.Jan Dobrowolski, emerytowany pułkownik, nauczyciel XXV LO m.in. doskonali umiejętności pomocy przedmedycznej uczniów.
4.Adam Drabik to ceniony instruktor (zuchmistrz) Związku Harcerstwa Rzeczpospolitej Okręgu Łódzkiego.
5.Jerzy Marlicki jest przewodniczącym Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w dzielnicy Polesie: organizuje np. turnusy rehabilitacyjne dla dzieci niepełnosprawnych.
6.Małgorzata Niemczyk – posłanka na Sejm RP, jest inicjatorką akcji „Podziel się Wigilią” na rzecz uczniów szkół kształcenia specjalnego.
7.Wojciech Zdziarski, starosta powiatu łęczyckiego, m.in. wspiera akcje harcerzy.
Medal zbiorowy przypadł XV LO w Łodzi. Wyróżnia się ono pracą na rzecz dzieci. Współpracuje ze Stowarzyszeniem Komitet Dziecka uczestnicząc co roku w organizacji imprezy choinkowo-noworocznej. Wolontariusze pomagają w nauce dzieciom ze Szkoły Podstawowej nr 116.
W dniu 26 maja 2018 roku w Parku na Zdrowiu odbył się VI Mini Maraton „Biegiem po zdrowie”, zorganizowany przez Przedszkole Miejskie nr 208 w Łodzi dla dzieci i rodziców z placówek należących do łódzkiej Sieci Przedszkoli i Szkół Ekologicznych. Uczestniczyło w nim ok. 300 osób – dzieci i ich rodziców z Przedszkoli Miejskich nr 12, 23, 36, 105, 109, 122, 133, 154, 170, 208 i 215 oraz Przedszkola „Sezamkowo”, a także ze Szkoły Podstawowej nr 192. Celem tej cyklicznej imprezy jest promowanie wśród dzieci i ich rodzin aktywnego wypoczynku, połączonego z poznawaniem i ochroną przyrody.
Najważniejszym elementem VI Mini Maratonu był bieg na dystansie 800 metrów po wyznaczonej trasie.
Dzieci mogły również skorzystać z innych atrakcji, czekających na nie przy poszczególnych stoiskach. Można tam było: wykonać różnymi technikami „dzieła” w „Pracowni Plastycznej”, wziąć udział w quizie ekologicznym z nagrodami w „Klubie Przyrodnika”, otrzymać zrobioną zabawkę – psa lub kota w „balonowym raju”, zagrać w piłkę z zawodnikami reprezentacji, której patronuje „Przedszkoliada.pl, obejrzeć pokazy „Małej Straży”, a także porozmawiać ze Strażnikami Miejskimi.
W „Pracowni Plastycznej”
Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 w Piotrkowie Tryb. już po raz trzeci zorganizował w minioną środę 23 maja Piknik Nauki i Techniki „Explorer”. W imprezie uczestniczyło blisko 60 wystawców, którzy przygotowali swoje stoiska. Były to m.in. stanowiska: Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, Politechniki Częstochowskiej, CKP w Piotrkowie, Ośrodka Działań Artystycznych w Piotrkowie, muzeum w Piotrkowie, ale także Policji, WORD, Nadleśnictwa Piotrków, Żandarmerii Wojskowej, Związku Strzeleckiego „Strzelec”, a także wielu firm m.in. grupy Famur, Haeringa oraz stowarzyszeń pasjonatów – np. Klubu Motocyklowego Quo Vadis. Oczywiście najwięcej do pokazania mieli organizatorzy ZSP nr 2 w Piotrkowie..
Ofertę programowa pikniku przygotowano nie tylko w budynku szkoły, ale przede wszystkim na zewnątrz, gdzie można było np. podziwiać ciągniki siodłowe, motocykle czy samochody osobowe i terenowe – m.in. słynną polską „Warszawę”.
Jak zapowiadaliśmy na naszej stronie w poniedziałek, 30 kwietnia, dzisiaj, pod pomnikiem Pękniętego Serca w łódzkim Parku im. „Szarych Szeregów” odbyły się centralne obchody Święta Polskich Dzieci Wojny.
Niestety dla organizatorów – Stowarzyszenia Dzieci Wojny – na uroczystość nie przyjechał zapowiadany (fakultatywnie) Premier Mateusz Morawiecki ani nikt z jego Kancelarii. Także nie dopisała, zapowiadana nieoficjalnie, min. Anna Zalewska. Najwyższym rangą przedstawicielem Rządu był Wojewoda Łódzki Zbigniew Rau, a Sejm RP reprezentowała główna pomysłodawczyni tego święta – łódzka posłanka Alicja Kaczorowska (PiS) oraz poseł Waldemar Buda (PiS), który niedawno ogłosił, że będzie kandydował w najbliższych wyborach samorządowych na prezydenta Miasta Łodzi.
Za to dopisali duchowni różnych wyznań – z łódzkim biskupem Adamem Lepą, którzy w pewnym momencie zostali poproszeni o modlitwę… Gdy już o samorządzie mowa: obecna była i przemówiła do zebranych Joanna Skrzydlewska – członek zarządu województwa łódzkiego, a w imieniu władz Miasta uczestniczył i głos zabierał wiceprezydent Krzysztof Piątkowski. Władza oświatowa reprezentowana była przez Łódzkiego Kuratora Oświaty Grzegorza Wierzchowskiego.
W piątek i w sobotę – 20 i 21 kwietnia – w siedzibie Instytutu Europejskiego w Łodzi odbyła się, zorganizowana przez ŁCDNiKP – Ogólnopolska Konferencja Dyrektorów Szkół i Centrów Kształcenia Praktycznego – „Integralność edukacji ogólnej i zawodowej – nowe wyzwania XXI wieku”. Patronat honorowy nad konferencją, choć organizatorzy rozesłali zaproszenia do wielu ważnych urzędników władz państwowych, potwierdzili jedynie: Marszałek Województwa Łódzkiego Witold Stępień i Prezydent Miasta Łodzi Hanna Zdanowska. W chwili otwarcia konferencji na Sali obecny był jedynie Jarosław Pawlicki – wicedyrektor Wydziału Edukacji UMŁ, który reprezentował urząd Prezydenta Miasta Łodzi.
Konferencję otworzył dyrektor ŁCDNiKP mgr inż. Janusz Moos, który powitał wszystkich przybyłych na nią dyrektorów szkół i centrów kształcenia praktycznego. Imienne powitania skierował do wicedyrektorki ORE – pani Bożeny Mayer-Gawron, przedstawiciela Prezydenta M. Łodzi – Jarosława Pawlickiego, prorektora Politechniki Łódzkiej – pana prof. dr hab. Grzegorza Bąka, przewodniczącego Międzyregionalnej Sekcji Oświata i Wychowanie NSZZ „Solidarność” Ziemi Łódzkiej – pana Romana Laskowskiego, a także wielu jeszcze innych przedstawicieli instytucji oraz firm, współpracujących od lat z ŁCDNiKP. Powitał także prelegentów pierwszego dnia konferencji – z prof. dr hab. Bogusławem Śliwerskim i sędzią Anną Marią Wesołowską na czele.
Pierwszym, który stanął na mównicy był prof. Bogusław Śliwerski. Zatytułował on swe wystąpienie idealnie „w punkt” wiodącego hasła, pod którym zorganizowano Konferencję: „O integralności edukacji ogólnej i zawodowej”. Mylił by się ten, kto liczył na to, że wysłucha z ust kierownika Katedry Teorii Wychowania na Wydziale Nauk o Wychowaniu UŁ i przewodniczącego Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN wyłącznie prezentacji aktualnego stanu wiedzy naukowej, mogącej stanowić teoretyczne uzasadnienie głównej tezy tej konferencji.
Ten zaplanowany na ponad półtorej godziny wykład mówca podzielił na trzy (nierównoważne czasowo) części: Cz. I – Uwarunkowania makropolityczne, cz. II – Ukazanie jak w świetle badań rysuje się przewaga zainteresowania kształceniem ogólnym nad kształceniem zawodowym i cz. III – Trzy podejścia do koncepcji integracji tych dwu nurtów kształcenia.
Ze względu na przyjętą w OE formułę takich relacji nie ma tu możliwości dokładnej prezentacji wygłoszonych przez wykładowcę informacji i poglądów. Zacytujemy tu jedynie ten fragment wykładu, w którym prof. Śliwerski odpowiedział na postawione wcześniej pytanie retoryczne: „Co w takim razie z tą integralnością edukacji ogólnej i zawodowej? Otóż w świetle globalnej i otwartej wiedzy, w świecie ponowoczesnym nie ma już żadnych powodów ku temu, by przeciwstawiać kształcenie ogólne kształceniu zawodowemu.[…] Niestety – nie szanujemy dokonań nauk pedagogicznych, toteż musimy wciąż powracać do ustalonych przed laty prawidłowości, z którymi mierzyli się klasycy, także polskiej myśli pedagogicznej.” Dalej mówca powołał się na poglądy, sformułowany już 64 lat temu przez profesora Zygmunta Mysłakowskiego w pracy „Wychowanie człowieka w zmiennej społeczności”. Następnie słuchacze dowiedzieli się, że można spojrzeć na relacje między kształceniem ogólnym a zawodowym w trzech zakresach. [Patrz – plik PDF] Zainteresowani mogą zapoznać się z treścią wykładu na blogu PEDAGOG – TUTAJ
Jako druga zabrała głos sędzia Anna Maria Wesołowska, której wystąpienie, zatytułowane „Nowe wymiary bezpieczeństwa w szkole” przykuły na kilkadziesiąt minut uwagę słuchaczy. Jej rzadki dar mówienia o trudnych problemach prawnych w niezwykle obrazowy i zrozumiały dla laików w każdym wieku (nawet przedszkolaków) sposób i prezentowanie kazusów prawnych w kontekście procesów wychowawczych sprawiły, że słuchacze na kilkadziesiąt minut zapomnieli o temacie, który ich przywiódł na te konferencje i dali się poprowadzić w obszary na co dzień im odległe: „dziecko (uczeń) a kodeks prawny”. Przytoczymy tu, jedynie dla ilustracji, dwa jej fragmenty: „Proszę państwa. Inwestujemy w tę najtańszą profilaktykę pod Słońcem. […] Dzisiaj ona jest łatwiejsza niż kiedyś. Od ubiegłego roku działa rozporządzenie, że w sądach ma działać t.zw. koordynator d.s współpracy ze społeczeństwem w zakresie edukacji prawnej.[…] Teraz my musimy się z tej edukacji prawnej rozliczyć.” […] Zainwestujmy w kąciki prawne w szkołach. To nie mogą być „nasze” kąciki prawne – pedagoga, dyrektora, wychowawcy, pani od techniki. Nie! To muszą być ich kąciki prawne, napisane ich językiem.”
W dniach 13 i 14 kwietnia, w Wojewódzkim Ośrodku Doskonalenia Nauczycieli w Zgierzu odbyła się Międzynarodowa Konferencja „Od nauczania do uczenia się – daltońskie inspiracje”. Twórcami programu i współorganizatorami tego wydarzenia, obok gospodarza obiektu – WODN Zgierz, a imiennie jego dyrektorki – pani Anny Cain, która była pomysłodawczynią tej konferencji i której zaangażowanie sprawiło, iż całe to przedsięwzięcie zakończyło się sukcesem, byli Anna i Robert Sowińscy – dobrze nam znani promotorzy idei i praktyki Planu Daltońskiego w Polsce, choćby ze strony Plandaltonski.pl i zamieszczanych tam podkastów.
Prawo do przymiotnika „międzynarodowa” w nazwie tej konferencji dało aktywne uczestnictwo w niej dwojga Holendrów – ekspertów tego sposobu pracy z dzieckiem: Hansa Wenke*– i jego córki – Annemarie Wenke*.
W konferencji, której bogaty program ułożono w ten sposób, że piątek był dniem wykładowym, zaś sobota – warsztatowym, uczestniczyło ok. 170 osób. (Szczegółowy program Konferencji)
Oto fotoreportaż z przebiegu Konferencji
Piątek, 13 kwietnia, Dzień Pierwszy – wykłady
Hans Wenke: „Dziecko może więcej niż nam się wydaje” – to tytuł wykładu inauguracyjnego konferencję.
Podpis pod tym zdjęciem jednej z uczestniczek: ”Charyzmatyczny Hans Wenke inspiruje i włącza w swój wykład publiczność. Szacunek, zaufanie i słuchanie dzieci – takie przesłanie na początku spotkania”.
W czwartek, 22 marca, w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych nr 20, dla wielu funkcjonującym jako „Warecka”, który od 1998 roku nosi imię Marszałka Józefa Piłsudskiego, już po raz szósty odbyło się uroczyste podsumowanie konkursu, którego wszystkie kolejne edycje w swej tematyce nawiązywały do życia i działalności Patrona Szkoły. W tym roku, w związku ze zbliżającą się 100. rocznicą odzyskania przez Polskę niepodległości, konkurs nazwano „Wielki Dzień Polaków, Wielki Dzień Komendanta – 11 listopada 1918 roku. Próba rekonstrukcji wydarzeń w przeddzień stulecia niepodległości”.
Ideą przewodnią tak nazwanego konkursu było przybliżenie tamtych, odległych w czasie wydarzeń nie przez pryzmat wielkiej polityki, a poprzez rodzinną, przekazywaną z pokolenia na pokolenie, pamięć odczuć i marzeń zwykłych Polaków. Prace konkursowe miały dostarczać odpowiedzi na na pytania jak mógł wyglądać dzień odzyskania niepodległości na ulicach miast, w wiejskich chatach, w żołnierskich koszarach? O czym wtedy śnili Polacy, o czym marzył Komendant Piłsudski? Gdzie koniec I wojny światowej zastał nasze rodziny?
Obok pani Doroty Stefaniak – dyrektorki ZSP nr 20 (pierwsza od lewej) siedzą: pani Jolanta Chełmińska – Prezes Łódzkiego Oddziału PCK, była Wojewoda Łódzki i Tomasz Trela – wiceprezydent Łodzi
Konkurs miał licznych Patronów Honorowych, którzy okazali się jedynie honorowymi także w realu. Wyjątkiem była obecność w gronie Honorowych Gości tej gali pana Tomasza Treli – Pierwszego Wiceprezydenta Łodzi, który reprezentował Urząd Prezydenta Miasta, który to urząd, podobnie jak Łódzkie Kuratorium Oświaty, ufundował nagrody dla laureatów.
Zgodnie z Regulaminem Konkursu forma prac była dowolna. Uczestnicy wykonywali zdjęcia, prezentacje multimedialne, plakaty, szkice, płaskorzeźby, obrazy a także posali eseje, opowiadania i wiersze. Jury wyłoniło zwycięzców ze 102 uczestników konkursu, którzy startowali w dwu kategoriach: uczniów gimnazjów (startowali w niej także uczniowie najstarszej klas szkół podstawowych) i szkół ponadgimnazjalnych.
Oto zwycięzcy konkursu:
Wszystkich przybyłych w poniedziałek, 19 marca, do Szkoły Podstawowej nr 81 w Łodzi powitała jej dyrektorka-Bożena Będzińska–Wosik, która nie tylko zaprezentowała program spotkania, ale w szczególny sposób podkreśliła jego podstawową funkcję, jaką jest stworzenie warunków do rozmowy. Przywołała, odczytując z wyświetlanego slajdu, myśl zmarłego przed kilkoma dniami Stephena Hawkinga, a także zwróciła się do przybyłych słowami „Mam nadzieję, że wszyscy na tej sali są otwarci na […] dzielenie się pomysłami, na inspirowanie się, dodawanie sobie odwagi. Ja już dodaję odwagi tym, którzy zamierzają tu wystąpić, podzielić się tym co już zrobili, co mają zamiar zrobić, tym wszystkim, którzy będą mieli odwagę mówić!”
Pierwszym akcentem spotkania były, przekazane przez uczennice szkoły-gospodarza, gratulacje z okazji wygrania w ostatniej edycji konkursu Edumission i zdobycia tytułu „najlepsza innowacyjna szkoła na świecie” przez Szkołę No Bell z Konstancina-Jeziornej, które odebrała jej dyrektorka – pani Iza Gorczyca.
I to ona przez kolejne kilkanaście minut opowiadała o kierowanej przez siebie szkole, ilustrując tę relację filmem. Opowiadając o drodze zmian, które przeszła wraz z nauczycielami No Bell, powiedziała, że stara, pruska szkoła musi zostać wreszcie zmieniona. Trawestując znane powiedzenia, że „błędy lekarzy leżą na cmentarzach”, powiedziała iż „błędy nauczycieli nami rządzą!” Spotkało się to z gromkimi oklaskami. Opowiedziała także, że ich droga zmian nie była prostą drogą, ale „jeśli coś nie budzi oporu, to znaczy, że to nie jest nowe!”
Jako druga „prelegentka” wystąpiła dr Marzena Żylińska, która w swym wykładzie, zatytułowanym „Od kultury nauczania do kultury uczenia się” mówiła o absurdalność sytuacji, w której w tak zmienionych warunkach utrzymywany jest nadal pruski model szkoły sprzed dwustu lat. Mówiła także o źródłach oporu przed zmianą: „Jak myślimy o szkole, to widzimy tę do której sami chodziliśmy, do której chodzili nasi rodzice, dziadkowie, pradziadkowie. […] Dlaczego tak wielu nauczycieli walczy jak o niepodległość, żeby nie ustawić inaczej ławek? Bo oni bardzo prawdziwie odczytują tę sytuację. Pierwsze wyjęcie cegły z ‘pruskiego muru’ powoduje kolejne kroki. […]i Gdziekolwiek zaczniecie, czy od stolików, czy od oceny ‘jeszcze nie’, czy od łączenia roczników – wszystko będzie wyłomem w tym pruskim murze.”