Archiwum kategorii 'Relacje'
Realizując złożona w czwartek deklaracją – prezentujemy syntetyczną, głównie fotograficzną, relację z Jubileuszowej Konferencji, która była głównym elementem obchodów XXX-lecia Poradni dla Młodzieży w Łodzi. Jest to relacja jedynie z pierwszego dnia konferencji, gdyż jej druga część, zrealizowana w piątek 8 grudnia, była przeprowadzona w formule warsztatów, czego – aby nie zaburzać ich klimatu – nie zwykliśmy relacjonować.
Oto informacja o pięciu wykładach i osobach, które je wygłaszały:
Wykład 1. Wpływ systemu rodzinnego na zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży w kontekście zmian społecznych
Dr hab. n. med. Agnieszka Gmitrowicz prof. Uniwersytetu Medycznego w Łodzi,
Slajdy, zawierające konkluzje, ważne dla praktyków.
Wykład 2. Środowiskowe wsparcie dzieci i młodzieży w kryzysie psychicznym
Dr hab. n. społ.Dorota Podgórska-Jachnik prof. Uniwersytetu Łódzkiego
Wykład 3. Czy liczba osób ze spektrum autyzmu i niepełnosprawnością intelektualną zwiększa się?
Dr hab. n. med. Tadeusz Pietras prof. Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Wykład 4. Rola epigenetyki czyli jak środowisko może wpływać na nasze zdrowie i rozwój
Dr n. med. Małgorzata Piotrowicz, specjalistka w zakresie pediatrii i genetyki klinicznej, od 2011 roku pełni funkcję konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie genetyki klinicznej podczas swego wystąpienia.
Dwa slajdy z podsumowaniem wykładu:
Wykład 5. Edukacja relacji, czyli jak żyć w dobie galopującej zmiany
Mgr Katarzyna Spychalska – specjalistka ds. projektów w Chrześcijańskim Centrum Edu, w Tomaszowie Maz. prowadzonym w przez Fundację PROEM EDU.
Slajd z zaskakującą konkluzją wywodów prelegentki
I tylko ubolewać należy, że już po drugim wykładzie sala opustoszała i pozostało na niej tak niewiele osób słuchających.
Aby dopełnić do końca naszą powinność – poniżej zamieszczamy program zaprojektowanych zajęć warsztatowych:
Tekst i zdjęcia
Włodzisław Kuzitowicz.
P.s.
Przepraszamy za nienajlepszą jakość prezentowanych zdjęć, co jest wynikiem typowego dla współczesnych konferencji słabego oświetlenia, nie zawsze czytelnych slajdów i… tym, że zdjęcia były wykonywane smart fonem…. [W.K.]
Dzisiaj – 8 grudnia 2022 roku – „Obserwatorium Edukacji”, w osobie jego redaktora, uczestniczyło w obchodach XXX-lecia działalności Specjalistycznej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej dla Młodzieży w Łodzi. Nie ukrywamy, że zaproszenie na to wydarzenie nie było przypadkowe – tenże redaktor przed trzydziestoma laty miał swój, znaczący, udział w powstaniu tej placówki. Więcej o tym można było przeczytać w Eseju wspomnieniowym – Roz. VI.”Między starymi a nowymi czasyw WPW-Z” – cz. II . [Fragment tego eseju – TUTAJ ]
Wracając do dzisiejszego wydarzenia, przekazujemy informację, że miało ono dwie części. Pierwszą – pomijając okolicznościowe wystąpienia zaproszonych gości, reprezentantów miejskich instytucji – była Jubileuszowa Konferencja, której część wykładowa odbyła się dzisiaj, zaś jej warsztatową część zaplanowano na jutro. Ilustrowaną relację z pierwszego dnia konferencji zamieścimy w sobotę.
Natomiast z dzisiejszego dnia odnotujemy jedynie kilka jej fragmentów, świadomie pomijając okolicznościowe wystąpienia zaproszonych oficjeli.
Pierwszym akcentem tego wydarzenia było, poprzedzające pierwszy konferencyjny wykład, wręczenie nagród zwycięzcom konkursu plastycznego „30 lat Poradni dla Młodzieży”, w którym udział wzięła młodzież uczestnicząca w różnych formach pracy Pałacu Młodzieży – głównego gospodarza gmachu, w którym działa także Poradnia.
Wystawka nagrodzonych prac, prezentowana przed wejściem na salę konferencyjna
Autorki zwycięskich prac za chwilę otrzymują dyplomy i nagrody.
Gdy zakończyła się konferencja uczestnicy zostali zaproszeni na kawę, herbatę i przekąski, po której rozpoczęła się właściwa część jubileuszowych obchodów. Ich pierwszym elementem był występ Ireny Nozhko, z pochodzenia Białorusinki, która akompaniując sobie na akordeonie klawiszowym zaśpiewała kilka białoruskich piosenek ludowych.
Następnym elementem obchodów XXX-lecia Poradni dla Młodzieży było przekazanie gratulacji i prezentów dyrektorowi poradni Dariuszowi Nowakowi przez kierownictwa placówek działających w tym samym gmachu:
Dyrektor Pałacu Młodzieży Adam Kocher, w towarzystwie jednej z wicedyrektorek, wręcza dyrektorowi Dariuszowi Nowakowi okolicznościowe upominki.
Dyrektorka Specjalistycznej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej Doradztwa Zawodowego i dla Dzieci z Wadami Rozwojowymi pani Agnieszka Nowak, w asyście współpracowniczek, wręcza dyrektorowi Dariuszowi Nowakowi okolicznościowe upominki.
Po tych okolicznościowych uprzejmościach uczestnicy mogli wysłuchać wystąpienia długoletnich pracowników Poradni-Jubilatki:
mgr Krystyna Kozańska i mgr Zbigniew Kozański snują wspomnienia o najważniejszych dokonaniach minionego trzydziestolecia.
Ostatnim akcentem pierwszego dnia Jubileuszu był występ Zespołu „FORMINGA” oraz Zespołu Tańca Nowoczesnego „TU I TERAZ”, działających w Pałacu Młodzieży, z programem artystycznym „Agnieszki”, opartym na twórczości literackiej Agnieszki Osieckiej.
Foto: www.facebook.com/palacmlodziezylodz/
Foto: www.facebook.com/palacmlodziezylodz/
Tekst i zdjęcia (z wyjątkiem opisanych)
Włodzisław Kuzitowicz
Zanim opracujemy materiały z dnia dzisiejszego (4 października 2022 r.) – drugiego dnia XI Kongresu Zarządzania Oświatą OSKKO – prezentujemy zdjęcia niektórych mówców, którzy zabierali głos w dniu wczorajszym:
We wczorajszym materiale, gdy informowaliśmy, ze o godz. 14:40 w sali „Tatry” odbyło się uroczyste otwarcie Kongresu, nie dysponowaliśmy jeszcze zdjęciem, ilustrującym wystąpienie Kierownictwa OSKKO:
Ewa Halska – Prezes Zarządu OSKKO i Marek Pleśniar – Dyrektor Biura OSKKO
Przypominamy, że wczoraj udało nam się zamieścić jedynie zdjęcie prof. dr hab. Mirosławy Nowak- Dziemianowicz, która wygłosiła wykład „TOŻSAMOŚĆ, OSOBOWOŚĆ, MOTYWACJA, CZYLI JAK POPRZEZ EDUKACJĘ I SZKOŁĘ BUDOWAĆ RELACJE UZNANIA”
A oto wykładowcy i tematy ich wystąpień, którzy zabierali głos w dniu wczorajszym:
W części „nieoficjalnej” – przed uroczystym otwarciem Konkresu:
Agnieszka Olszewska, Szkoła Edison i Przedszkole Magic-Fish podczas wykładu nt. „IMPLEMENTACJA NOWYCH TECHNOLOGII DO PROGRAMU NAUCZANIA – STEAMOWE PRZEDSZKOLE I STEAMOWA SZKOLA NA PODSTAWIE PRZEDSZKOLA MAGIC FISH I EDISON PRIMARY SCHOOL.”.
Joanna Jasiak, OSKKO – prowadzi warsztat nt. „KULTURA ORGANIZACYJNA SZKOŁY – CZY MY JĄ MAMY, CZY MY JĄ ZNAMY? Przykłady dobrych praktyk.
Dorota Kulesza-Tałan, OSKKO, Przestrzeń Wolności, prowadzi warsztat nt. „A MOŻE BYĆ TAK PÓJŚĆ NA SPACER? Dla poszukujących innego pomysłu na budowanie zespołu (tak dorosłych, jak i młodszych).
W części po oficjalnym otwarciu Kongresu:
Dr Gabriela Olszowska, OSKKO prowadzi seminarium „SZKOLNE OCENIANIE. OD PRZEPISÓW DO SZTUKI”..
Ewa Radanowicz podczas warsztatu „WARSZTAT DLA SZKÓŁ: Dobrostan – autodiagnoza i wdrożenia – Kompleksowe wsparcie dla szkoły”.
Prof. UAM dr hab. Jacek Pyżalski, Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Poznaniu, Fundacja Szkoła z Klasą podczas wykładu „KRYZYS WOJENNY. DZIECI Z UKRAINY W POLSKICH SZKOŁACH – JAK TO SIĘ UDAJE?”
Mec. Mariusz Godlewski, Kancelaria Adwokatów i Radców Prawnych Sp. p. KAWAŁKO & GODLEWSKI podczas wykładu ANALIZA PODSTAWOWYCH MECHANIZMÓW PRAWNYCH WDRAŻANYCH PRZEZ DYREKCJĘ SZKOŁY W SYTUACJI ZAGROŻENIA DOBRA DZIECKA. INSTYTUCJE PRAWA CYWILNEGO (RODZINNEGO I OPIEKUŃCZEGO) ORAZ PRAWA KARNEGO.
X X X
UWAGA:
Powyższe informacje nie stanowią wykazu wystąpień wg naszej oceny ich wartości, a są jedynie owocem pozyskanych (i zidentyfikowanych) zdjęć.
Ilustrowana relacja z drugiego i trzeciego dnia Kongresu zostanie zamieszczona w terminie późniejszym.
Relację opracował
na podstawie pozyskanych materiałów od organizatorów
Włodzisław Kuzitowicz
Jak za „dawnych, dobrych (przedpandemiczych) czasów” prezentujemy pierwszą od 12 września 2020 roku relację z wydarzenia, na którym „Obserwatorium Edukacji” – w osobie Włodzisława Kuzitowicza – uczestniczyło i która opracowana zostało na podstawie własnych obserwacji i materiałów. Oto ona:
Foto: Włodzisław Kuzitowicz
Spotkanie promocyjne książki Roberta Sowińskiego „Zrozumieć plan daltoński”
W upalny pierwszy dzień wakacji – 25 czerwca 2022 roku, w Akademickim Centrum Designu Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi, które od roku działa w zrewitalizowanych budynkach przy ul. Księży Młyn w Łodzi, gdzie w latach siedemdziesiątych XIX wieku, według projektu architekta Hilarego Majewskiego, za pieniądze jednego z największych łódzkich fabrykantów – Karola Scheiblera, zbudowano z czerwonej cegły pierwszy budynek dwuletniej szkoły elementarnej dla dzieci i młodocianych robotników zatrudnionych w jego fabryce. W następnych latach obiekt ten rozbudowywano. Już w PRL, i później – aż do 2012 roku – działały tam szkoły pod nazwą Zespół Szkół Handlowych nr 2, a od 2002 roku jako Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 11. Dodam mało znaną, ale w pewnym stopniu symboliczną dla tego wydarzenia informację, że obok technikum ekonomicznego i technikum handlowego w strukturze tego zespołu działało technikum księgarskie.
Foto: www. uml.lodz.pl
Budynki dawnych szkół przy ul. Księży Młyn – przed renowacją
Więcej o całym kompleksie „króla bawełny” – Karola Scheiblera – TUTAJ
Ale ad rem, czyli pora powrócić do relacji. Zapowiedziane z kilkutygodniowym wyprzedzeniem wydarzenia, mimo niesprzyjających warunków atmosferycznych (30-o stopniowy upał) zgromadziło niezbyt liczną, ale „doborową” grupę sympatyków programu daltońskiego i Państwa Sowińskich, a w tym przypadku Roberta w szczególności. Jak zostało to napisane we wczorajszym felietonie – osobą, która była moderatorem całego wydarzenia był prof. dr hab. Roman Leppert, którego talent medialnego lidera, wiedza merytoryczna i kultura osobista były gwarancją wysokiego poziomu spotkania.
Foto: www.facebook.com/sowinski.robert
Za stołem zasiadło dwu „bohaterów dnia”: od lewej – autor książki – Robert Sowiński i „egzaminator” oraz moderator dyskusji – prof. Roman Leppert.
Profesor Leppert rozpoczął spotkanie od poinformowania zebranych, że w pierwszym etapem tego wydarzenia będzie egzamin, któremu podda on Roberta, a który będzie polegał na sprawdzeniu znajomości treści napisanej przez niego książki. Dodał, wywołując tą informacją wybuch śmiechu u uczestników, że przygotowując cztery pytania tego egzaminu oparł się na powszechnie znanej taksonomii Blooma, z których zaproponowanych tam sześciu poziomów on wybrał tylko trzy: poziom zapamiętania wiadomości, zrozumienia wiadomości oraz zastosowania wiadomości – w sytuacja typowych i nietypowych.
Pierwszym było pytanie:
Sala gimnastyczna XVIII LO w Łodzi podczas dzisiejszej uroczystości ślubowania klas pierwszych
Dzisiaj (30 listopada 2021 r.) przed południem, w XVIII LO im. Jędrzeja Śniadeckiego w Łodzi odbyło się ślubowanie klas pierwszych. Nie jest to jakiś niespotykane wydarzenie – prawdopodobnie w większości szkół kultywowana jest ta tradycja. Postanowiliśmy jednak zamieścić fotorelację właśnie z tej szkoły z kilku powodów:
Pierwszym jest chęć pokazania uczniów, którzy świadomie wybrali szkołę, gdzie prowadzone są tzw. klasy mundurowe. A są to klasy:
klasa policyjna z elementami kryminalistyki – dla uczniów zainteresowanych studiami na kierunkach: bezpieczeństwo narodowe, bezpieczeństwo wewnętrzne, kryminologia, kryminalistyka,
klasa policyjno-prawna – dla uczniów zainteresowanych studiami na kierunkach: bezpieczeństwo narodowe i wewnętrzne, prawo, administracja, resocjalizacja.
klasa wojskowo-ratownicza – dla przyszłych funkcjonariuszy służb mundurowych, ratowników medycznych, rehabilitantów, biotechnologów, dla uczniów zainteresowanych wojskiem czy ratownictwem medycznym.
Drugim – zaproszenie na to wydarzenie, które do redakcji OE skierowała dyrekcja szkoły oraz udostępnienie materiałów z tego wydarzenia.
Trzecim – sentyment redaktora OE do XVIII LO im. J. Śniadeckiego, którego jest on absolwentem (rocznik 1963).
Oto fotograficzna dokumentacja uroczystości ślubowania uczniów klas pierwszych
XVIII LO im. J. Śniadeckiego w Łodzi
Pamiątkowe zdjęcia klas pierwszych uczestniczących w ślubowaniu, pod banerem
upamiętniającym Patrona Szkoły, wraz z gośćmi honorowymi ze służb patronackich
Klasa Ia – policyjna z elementami kryminalistyki
Klasa I b – policyjno-prawna
Klasa I c – wojskowo-ratownicza
Akt pasowania na ucznia XVIII LO dokonywała dyrektorka XVIII LO – pani Monika Antosiak
Wczoraj, 11 września, w sali „Włoskiej” łódzkiego hotelu „Ambasador” odbyła się, już trzecia. konferencja środowiska nauczycieli, skupionych wokół grupy „Kreatywni w edukacji”. Jej organizatorzy, uwzględniając wszelkie zasady bezpieczeństwa epidemicznego, doprowadzili do tego spotkania po wielu miesiącach wyczekiwania „na lepsze czasy” – wszak pierwotnie było ono zaplanowane na na 17 marca tego roku.
Jeszcze przed wyjściem do sali uczestnicy napotykali stoisko z najnowszymi książkami dra Marka Kaczmarzyka: „Szkoła memów – w stronę dydaktyki ewolucyjnej” i „Strefa napięć”. Autor tych prac stoi w głębi – w jasnej marynarce.
Oto widok sali w chwili rozpoczęcia konferencji. Jak widać – uczestnicy siedzą z zachowaniem zalecanego dystansu. Choć wcześniej zamiar uczestniczenia zgłosiło ok. 80 osób – w rzeczywistości uczestniczyło w konferencji jednie ok. 40 najbardziej zdeterminowanych zwolenników „innowacyjnego nauczania.
Powitanie uczestników konferencji przez jej organizatorów. Stoją – od lewej: Tomasz Bilicki – prezes Zarządu Fundacji „Innopolis” i nauczyciel w SP nr 35 Łodzi, Bożena Będzińska-Wosik – dyrektorka SP nr 81 w Łodzi i Ewa Morzyszek-Banaszczyk – dyrektorka SP nr 137 w Łodzi.
Uczestnicy konferencji usłyszeli m. inn., że najlepszym wskaźnikiem potrzeby powołania działającej od dwu lat grupy „Kreatywni w edukacji” jest fakt, że w ostatnim zorganizowanym „Tygodniu wymiany doświadczeń” uczestniczyło 17 szkół, nie tylko z Łodzi, ale i z pobliskich miejscowości, w których 71 nauczycielek i nauczycieli zaprezentowało swoje doświadczenie edukacyjne.
Pierwszym punktem programu był półgodzinny wykład dra Marka Kaczmarzyka, prof. UŚ – kierownika Pracowni Dydaktyki Biologii na Wydziale Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Śląskiego, którego temat został sformułowany w formie pytania: „Neurodydaktyczna zmiana w szkole – ewolucja czy rewolucja?”
Odpowiadając na nie dr Kaczmarzyk uzasadniał dlaczego zmiana ta musi być ewolucyjną. Jednak dla słuchających go nauczycieli najciekawsze były te fragmenty, w których odnosił się do ich zawodu, oczywiście z punkty widzenia naurodydaktyki, oświadczając, że jest to zawód o wysokim stopniu zagrożenia zaburzeniami psychicznymi, prowadzącymi do stanów depresyjnych. „Dobry nauczyciel […] to człowiek który ma sprawny umysł społeczny, to znaczy, że dociera do niego znacznie więcej komunikatów emocjonalnych niż do kogoś, kto ma tem umysł średniosprawny. […] Te same kompetencje które są niezbędne żeby być dobrym nauczycielem są również niezbędne żeby się nabawić depresji klinicznej.”
Jako drugi wystąpił Tomasz Bilicki, prezes Zarządu Fundacji Innopolis, zatrudniony także w roli doradcy zawodowego w Szkole Podstawowej nr 35 im. Mariana Piechala w Łodzi.
W swoim piętnastominutowym wystąpieniu, którego metaforyczny tytuł – „Jak kruszyć beton” posłużył mu do zaprezentowania idei o słuszności strategi zmian w polskiej szkole, polegającej na oddolnej zmianie, inicjowanej w szkołach, której głównym motorem będą nie tylko dyrektorzy i nauczyciele innowatorzy, ale przede wszystkim uczniowie, którzy nie godząc się na zniewalający ich wolność „beton” dotychczasowego systemu szkolnego, skruszą go swoim biernym oporem.
Następnym mówcą był Robert Bielecki, który w programie konferencji przedstawiony został z dopiskiem „Neurodydaktyczne Horyzonty”. To firma szkoleniowa, której jest on właścicielem, lecz aby w pełni odebrać treści jego wykładu musimy dodać, że jest on wykładowcą w Kujawskiej Szkole Wyższej we Włocławku oraz Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Koninie.
W swoim półgodzinnym wykładzie, zatytułowanym „Neurodydaktyka na lekcji – dobre praktyki”, po obszernym wprowadzeniu teoretycznym, w którym przedstawił – z punktu widzenia neurodydaktyki – ocenę tradycyjnych metod nauczania, przeszedł do zaprezentowania wyników pewnego eksperymentu, który przed kilkoma laty przeprowadził w jednym z konińskich liceów. Nie podejmujemy się tu streszczać tego wystąpienia, odsyłając do udostępnionych przez organizatorów nagrań.
Jako następna zabrała głos Bożena Będzińska-Wosik – dyrektorka SP nr 81 im. Bohaterskich Dzieci Łodzi – przed laty propagatorka idei Budzących się Szkół. Jej wystąpienie, także zatytułowane metaforycznie: „Wóz drabiniasty czy pendolino?” było bardzo osobistą refleksja doświadczonej liderki nauczycielskiego zespołu, od dziesięciu już lat realizującego w tej szkole nauczanie „po nowemu”.
Swój występ zakończyła słowami: „I tego Państwu wszystkim życzę, żebyśmy nauczyli się żyć w zmianie, bo ona jest jedyną pewną rzeczą w dzisiejszych czasach, a my nie zawsze nadążamy. Życzę odwagi!.”
Kolejnym półgodzinnym wykładem okazało się wystąpienie Marzeny Kędry – dyrektorki Publicznej Szkoły Podstawowej „Cogito” w Poznaniu. W programie zostało ono zapowiedziane tytułem „Koncepcja pedagogiczna Celestyna Freineta – między teorią a praktyką”
Musimy z żalem stwierdzić, ze więcej tam było owej teorii (wszak powszechnie dostępnej w warunkach dzisiejszej przestrzeni Internetu) niż owej praktyki. Swój wykład zakończyła cytatem myśli Celestyna Freineta: „Jeden miły uśmiech,jedno słowo zachęty w stronę serdecznego ciepła, ludzka perspektywa i swoboda, a raczej prawo jednostki do wyboru własnej drogi, na którą wkracza się bez smyczy czy łańcucha, i bez barier, to promyk słońca, to cały sekret nowoczesnej szkoły.”
Ostatnim, także piętnastominutowym, było wystąpienie Ewa Morzyszek-Banaszczyk, dyrektorki Szkoły Podstawowej nr 137 im. A. Kamińskiego w Łodzi, o dość prowokacyjnym tytle „ Brak słów – nie ma tematu”.
Ona także dzieliła się swoimi doświadczeniami i przemyśleniami z pracy z uczniami, w której stosuje elementy metody Freineta. Powiedziała m.inn.: „Życie w szkole trzeba zmaterializować do takiej formy, gdzie dzieci korzystają z wiedzy koleżeńskiej. Uczą się od siebie.To nie ja muszę być jedynym źródłem wiedzy. […] Ta umiejętność poszukiwania, dialogowania z drugim człowiekiem, to przygotowanie go tak naprawdę do funkcjonowania w społeczeństwie. […] Czym zatem jest wychowanie? Wychowanie opiera się na wolności, jako podstawie proces wychowawczy jest spotkaniem dwóch wolności. Szanuje drugiego człowieka jako takiego, jako wolność”
Na zakończenie swego wystąpienia Ewa Morzyszek-Banaszczyk poprosiła uczestników o zapisanie na karteczkach jednego działania, które zacznie realizować od poniedziałku, a którego wcześniej nie robił, z którego inspiracje wyniósł z tej konferencji, co zabiera z sobą, żeby z tego zaszła zmiana w jego klasie, w jego szkole. JEDNO DZIAŁANIE! I o zapisanie tam dzisiejszej daty oraz daty, kiedy zamierza to sprawdzić. I po skrupulatnym złożeniu tej kartki – o schowanie jej w takim miejscu, z którego nie zginie.
Uczestnicy konferencji zapisują na kartkach swoje deklaracje działań.
Ostatnim punktem programu konferencji była otwarta wymiana poglądów jej uczestników, na temat „Szkoła i zmiana w szkole w okresie pandemii” która poprowadziła Edyta Sabicka z Fundacji Innopolis.Jest ona także wykładowczynią w Społecznej Akademii Nauk.
Głosy uczestników, niezbyt liczne, skłoniły nas do wniosku, że w szkołach, w których i przed epidemią stosowano metody aktywizujące uczniów i przeszkolono nauczycieli w stosowaniu technik IT – zdalne nauczanie było jedynie kolejnym wyzwaniem dla nauczycieli i uczniów i okres zamknięcia szkół nie jest oceniany jako czas stracony.
Foto: Ewa Morzyszek-Banaszczyk
W tej części konferencji, wyjątkowo, autor tej relacji także postanowił zabrać głos, choć nie na „zadany temat”. Oto ten „głos w dyskusji”:
„Mam teraz taką myśl, którą chcę sprzedać publicznie: Skończcie już z takimi konferencjami. Może następna konferencja, to powinna być spowiedź z tych kartek, które dziś każdy napisał.Ogłoście konferencję, na której każdy przyjdzie i się pochwali co zrobił, jak zrobił, przeszkody jakie pokonywał, kto mu pomógł, kto mu przeszkadzał – i będzie ciekawiej. Przysięgam.”
Spontaniczną reakcją współorganizatorki konferencji – koleżanki Ewy Morzyszek-Banaszczyk – były słowa: „Zrobimy Festiwal dobrych praktyk. Każdy będzie miał 7 minut.”
Zgodnie z deklaracją organizatorów – zapis wykładów będzie dostępny uczestnikom konferencji (gratis) oraz innym osobom zainteresowanym – odpłatnie – w serwisie VOD: http://doskonalenie.online
Tekst i zdjęcia (z wyłączeniem ostatniego)
Wodzisław Kuzitowicz
Zgodnie z opublikowanym na stronie ŁKO harmonogramem, nadal z uporem godnym lepszej sprawy nazywanych naradami, zebrań kuratoryjnej władzy z dyrektorami szkół i placówek województwa łódzkiego – od wtorku 25 sierpnia trwają takie zgromadzenia, realizowane w Sieradzu, Piotrkowie Trybunalskim, Skierniewicach i – od dzisiaj – także w Łodzi.
Pierwszym takim łódzkim „spędem” było zorganizowane dziś o godz. 12-ej w auli XXVI LO przy ul. Wileńskiej spotkanie dyrektorek i dyrektorów „szkół ponadpodstawowych, poradni psychologiczno-pedagogicznych, placówek (?) i placówek doskonalenia nauczycieli”.
Kierujący łódzkimi szkołami podstawowymi i przedszkolami, spotkają się jutro – 28 sierpnia – oddzielnie: dla (byłych) dzielnic Widzew i Górna, odpowiednio – o 9:00 i 10:30 oraz Bałuty, Śródmieście i Polesie – o 12:00 i 13:30.
Tym razem reporter OE postanowił nie narażać swego wiekowego organizmu i poniższą relację z dzisiejszego eventu sporządził na podstawie informacji i zdjęć, przekazanych przez zaprzyjaźnionych z OE uczestników owego mitingu. Dane personalne tych osób chronione są na mocy ustawy RODO.
Poniżej przedstawiamy bardzo lapidarną relację z pierwszego, historycznego spotkania kierownictwa Łódzkiego Kuratorium Oświaty, tradycyjnie poprzedzającego rozpoczęcie roku szkolnego 2020/2021, pierwszego, które nie poprowadził dotychczasowy boss tego urzędu, odwołany z tej funkcji w atmosferze „narodowego skandalu” (cokolwiek, dla kogokolwiek, mogłoby to znaczyć) w sobotę 23 sierpnia 2020 roku.
Oto uczestnicy spotkania przed wejściem do auli XXVI LO im. K.K.Baczyńskiego w Łodzi.
Ci, którzy przyszli najprędzej mogli oglądać tak przygotowaną dla nich aulę.
Oto widok auli tuż po rozpoczęciu spotkania – prawa strona sali.
Zamieszczoną 25 lutego relację z seminarium „Oblicza depresji u dzieci i młodzieży” kończyliśmy informacją, iż byliśmy zmuszeni opuścić to wydarzenie przed jego końcem i zobowiązaliśmy się zaprezentować wystąpienia dwu osób, które odbyły się po naszym wyjściu – w najbliższej przyszłości.
Realizując pierwszą część tej deklaracji zamieszczamy dziś prezentacją, która towarzyszyła wystąpieniu pana Mariusza Kołodziejskiego – kierownika Regionalnego Centrum Wolontariatu „Centerko”.
Foto: www.facebook.com/centerko/
Mariusz Kołodziejski – pedagog, terapeuta zajęciowy, arteterapeuta, animator, tancerz.
Zanim zamieścimy link do obiecanej prezentacji – przybliżymy Czytelnikom osobę Mariusza Kołodziejskiego i jego dzieło, które stworzył i w oparciu o zdobyte tam doświadczenia mógł podzielić się z uczestnikami seminarium informacjami, zawartymi w wystąpieniu, zatytułowanym „Wolontariat w szkole jako forma aktywności społecznej”:
„01.04.2008 r. […] stworzyłem Punkt Pośrednictwa Pracy Wolontarystycznej „Centerko”. […] Realizacja szeregu projektów z zakresu promocji i organizacji wolontariatu, uświadomiła mi jak ważną spełnia on rolę w procesie socjalizacji, terapii, czy zwykłej potrzeby pobycia razem. Dzięki wolontariuszom z grupy „Go Pomost!”, która równolegle formowała się z „Centerkiem”, zrozumiałem jak ważne jest miejsce, w którym możemy się spotkać, rozmawiać, uczyć się i działać. Aby dobrze pomagać, musimy zaspokajać te potrzeby, by przynosiły one radość nam, a przede wszystkim tym, których wspieramy. Dlatego zawsze marzyłem o stworzeniu bloga,w który będziemy dzielili się naszym codziennym życiem wolontarystycznym – naszymi radościami, smutkami, sukcesami i wyzwaniami … Dziś to marzenie się spełnia, dzięki czemu każdy z Was może zobaczyć jak wygląda nasz zwykły-niezwykły wolontariat ? Zachęcam do dzielenia się refleksjami oraz komentowania artykułów, które będę tworzył ze swoim zespołem oraz wolontariuszami.” [Źródło: www.centerko.org]
A teraz obiecana prezentacja:
Plik z prezentacją do wystąpienia Mariusza Kołodziejskiego nt. „Wolontariat w szkole jako forma aktywności społecznej” – TUTAJ
Podobnie jak poprzednio – pasożytujemy na zdjęciach zamieszczanych przez organizatorów – dziś z fanpage OSKKO. Pragnąc, choć szczątkowo, przekazać to co działo się w drugim dniu XVII Konferencji OSKKO w Krakowie wybraliśmy z bogatego serwisu te zdjęcia, których bohaterów udało nam się zidentyfikować. Wartością dodaną do nich są podpisy, w których syntetycznie informujemy co owa fotografia dokumentuje.
Tego dnia organizatorzy zaplanowali trzy bloki wykładowo-warsztatowo-panelowe: pierwszy od godziny 9:30 i drugi, po przerwie kawowej – od 11:40. oraz trzeci od godz. 15:20 Na wieczór przygotowano ofertę kulturalną: koncert Stanisławy Celińskiej wraz z zespołem Macieja Muraszko w Klubie „Studio”.
S O B O T A 2 9 L U T E G O
Magdalena Budna – kurator Sądu Rejonowego w Łęczycy prowadzi zajęcia (nazwane „warsztatem”, ale w auli na 280 miejsc): „OD OBAW I BEZRADNOŚCI DO SKUTECZNOŚCI, CZYLI JAK DOBRE PRAKTYKI POZWALAJĄ OPANOWAĆ I STOSOWAĆ W PRACY ZAWODOWEJ PRZEPISY I PROCEDURY NA LINII PLACÓWKA OŚWIATOWA – SĄD”. Celem prelegentki było usystematyzowanie wiedzy praktycznej oraz omówienie skutecznych mechanizmów reakcji i współpracy placówek oświatowych z sądem, kuratorem sądowym oraz organami ścigania.
Drugi na tej konferencji wykład Marka Lecko, zatytułowany „RODZIC W SZKOLE, CZYLI 3 MOŻLIWOŚCI ZBUDOWANIA POZYTYWNYCH RELACJI” miał na celu popularyzację idei, że nie ma trudnych ani roszczeniowych rodziców, są tylko trudne sytuacje komunikacyjne do rozwiązania.
Wykład dr Moniki Just – członka Zarządu Polskiego Stowarzyszeni a Kreatywności, zatytułowany „CREATIVE PROBLEM SOLVING – WZMACNIANIE KREATYWNOŚCI I SAMODZIELNOŚCI UCZNIÓW W PROCESIE UCZENIA SIĘ”. Mówiła o tym jaką obrać strategię kształcenia uczniów, aby rozwinąć ich kompetencje miękkie, takie jak kreatywność, dynamizm działania, komunikatywność, elastyczność, inicjatywność, współpraca w grupie i umiejętność zarządzania czasem, a także w jaki sposób rozbudzić aktywną postawę, rozumianą jako innowacyjność, dążenie do samorealizacji i samodoskonalenia.
Realizując wczorajszą deklarację – zamieszczamy dziś ilustrowane sprawozdanie z I Wojewódzkiej Konferencji Samorządów Uczniowskich, która wczoraj odbyła się w salce Urzędu Wojewódzkiego w Łodzi:
S P R A W O Z D A N I E
Właśnie zaczęło się to wydarzenie – widoczne jest jeszcze wiele niezajętych miejsc. W centrum widać ekipę TVP3 Łódź, utrwalająca początek tego ewentu. (Jednak w piątkowym wydaniu ŁWD materiał ten nie zmieścił się!) W pierwszym rzędzie siedzą – jak ich nazwano w rozdawanym uczestnikom programie – Goście Honorowi: po lewej stronie – Łódzki Kurator Oświaty dr Grzegorz Wierzchowski, II Wicewojewoda Łódzki Krzysztof Ciecióra, zaś po prawej stronie: Prezes Fundacji „Osnowa”, Członek Rady Dialogu z Młodym Pokoleniem Jakub Żebrowski i Wiceprzewodniczący Rady Dzieci i Młodzieży przy MEN Piotr Nowak. Nie ma jeszcze Współprzewodniczącego Rady Dialogu z Młodym Pokoleniem Piotra Wasilewskiego, studenta Szkoły Głównej Handlowej.
Nielicznie zebranych uczestników, z kilkuminutowym w stosunku do rozdawanego im przy wejściu programu, powitał prowadzący to wydarzenie Jakub Lewandowski – członek Rady Dzieci i Młodzieży przy Ministrze Edukacji Narodowej, reprezentujący tam województwo kujawsko-pomorskie.
Z dwu oficjeli, którzy zaszczycili tę konferencję, jako pierwszy zabrał głos II Wicewojewoda Łódzki Krzysztof Ciecióra, reprezentujący oficjalnego organizatora i gospodarza tej konferencji. Ten trzydziestolatek, który przecież tak niedawno ukończył Zespół Szkół Elektryczno-Elektronicznych w Radomsku a później studiował na Wydziale Historyczno-Pedagogicznym Uniwersytetu Opolskiego, gdzie był przewodniczącym samorządu studenckiego, powiedział m.in:
„Wchodząc w tą drogę życiową, decydując się że chcemy być samorządowcami, tak naprawdę podejmujemy decyzję, która będzie brzemienna do końca życia. […] Kiedy odkryjecie w sobie, że chcecie być samorządowcami, […] z mandatu przewodniczącego w klasie, czy przewodniczącego samorządu, czy radnego później – to chcecie współdecydować o tym co się dzieje w waszym życiu, w życiu waszych najbliższych, waszej wspólnoty.”
Drugim urzędnikiem, reprezentującym władze, który zabrał głos był ŁKO Grzegorz Wierzchowski. Oto dwa fragmenty jego ponad siedmiominutowego wystąpienia:
„[…] Samorząd to jest służba, służba dla innych. Najpierw to jest służba w szkole, dla swoich rówieśników, kolegów i koleżanek, a później to jest służba w społeczeństwie. Bo przecież ani minister edukacji, ani kurator nie wie co jest najlepsze w danej szkole, co by można było zrobić, co by można było zmienić, poprawić, jak uczynić lepszą szkołę, tylko wy sami najlepiej wiecie. […]
Każdy z nas, w tym miejscu gdzie jest, ma wpływ na to jakie będzie życie, jakie będą relacje między ludźmi i wszystko to co może na swoim miejscu zrobić, i jeżeli to zrobi – to będziemy żyć w takim społeczeństwie, które można tylko wymarzyć, w dobrobycie, gdzie będzie poszanowanie drugiego człowieka, gdzie będzie poszanowanie zdania innego człowieka – chociaż nie ze wszystkimi musimy się zgadzać, ale wszystkich musimy szanować. Mam nadzieję, że te słowa się spełnią. Tak jak patrzę na was, to myślę, że przyszłość jest w waszych rękach. Jeżeli będą ludzie młodzi w Polsce, którzy będą się interesować życiem publicznym, dobrem publicznym, życiem innych ludzi, i chcieli coś robić na rzecz społeczeństwa, to będzie w Polsce bardzo dobrze.”
Przemawia „powitalnie” Piotr Wasilewski – współprzewodniczący Rady Dialogu z Młodym Pokoleniem, który powiedział m.in.: