W miniony piątek i sobotę – 4 i 5 kwietnia, w Miejskim Domu Kultury „Ratusz w Zduńskiej Woli, odbyła się IV Konferencja z cyklu „Empatyczna Edukacja ⇒ Empatyczna Polska” Jak współtworzyć empatyczną edukację. Jako że nie było nam dane w niej uczestniczyć, pozostaje odnotowanie jej przebiegu – jak to od dłuższego już czasu stało się regułą – korzystając z informacji zawartych na fejsbukowych profilach jej uczestniczek i uczestników. Naszą relację z tego wydarzenia – w stylu second hand – zaczniemy od zaprezentowania  podstawowych informacji o owej Konferencji:

POGRAM  KONFERENCJI  –  TUTAJ

Więcej o programie  –  TUTAJ

Ale nie byłoby tego programu, i całego wydarzenia, gdyby nie jego pomysłodawczyni i organizatorka – Anna Szulc – nauczycielka matematyki w miejscowym I Liceum Ogólnokształcącym im. Kazimierza Wielkiego:

Konferencja odbyła się w zduńskowolskim Miejskim Domy Kultury „Ratusz”

Po takim wprowadzeniu pora zaprezentować relacje o przebiegu tego wyjątkowego spotkania nauczycieli – tych najbardziej twórczych i otwartych na oddolnie wdrażane zmiany w naszych szkołach. Będą to fragmenty  postów zamieszczanych przez uczestniczące w niej osoby na ich fb-profilach:

Widok ogólny widowni, zapełnionej przez uczestniczki i uczestników Konferencji

Zaczniemy od dwu tekstów, jakie zamieścił na swoim profilu jeden z aktywnie tam występujących uczestników – prof. Roman Leppert:

5 kwietnia

Ulubiona forma konferencyjnej aktywności – prowadzenie debaty.

Dziś, w drugim dniu konferencji „Empatyczna edukacja – empatyczna Polska” miałem zaszczyt moderować debatę, w której udział wzięli: Anna Szulc, Agnieszka Fraj, Elena Atanasiu, Sylwia Jaskulska, Marcin Jaracz, Bartek Rosiak  oraz uczestniczki i uczestnicy konferencji.

Ani Szulc dziękuję za powierzenie mi tego zadania! O konferencji więcej napiszę osobno.

Zdjęcie: MatmaPaka – dziękuję!

6 kwietnia

Dla Anna Szulc z wdzięcznością.

Od wczoraj zastanawiam się, jak opisać (tu, na wirtualnej agorze, zamykając się w facebookowym poście) to, co wydarzyło się w piątek i sobotę w Zduńskiej Woli, podczas konferencji Empatyczna edukacja – empatyczna Polska. Po przeczytaniu posta, który dziś opublikowała Joanna Mytnik uznałem, że niczego sensowniejszego nie napiszę. Ponieważ Joasia oznaczyła mnie w swoim poście dodałem go również do swojego profilu, zainteresowani mogą go przeczytać tu lub tu.

Mam jednak w sobie wdzięczność za możliwość spędzenia tych dwóch dni w Zduńskiej Woli, w gronie osób – tak myślę – poszukujących odpowiedzi na pytanie: jak zmieniać siebie, swoją pracę, szkołę, w której pracuję, wreszcie system, w którym funkcjonuję. Występowaliśmy podczas tej konferencji w różnych rolach: prowadzących, występujących, prowadzących warsztaty, kuratorów, lokalnych władz, aktorów, wolontariuszy (mnie przypadło w udziale poprowadzenie debaty), innych tu nie wymienionych. Wspólne było przekonanie, że zmiana jest nieuchronna oraz poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: co może do niej (do)prowadzić?

Nie byłoby tego wydarzenia, gdyby nie Anna Szulc. W debacie, którą prowadziłem, ktoś wypowiedział słowa: nie mamy co prawda w Polsce elektrowni atomowej, ale w polskiej edukacji mamy Annę Szulc. Gdy sobie pomyślę, że w konferencji brało udział kilkoro kuratorów oświaty, a patronatem objął ją Marszałek Sejmu RP Szymon Hołownia, to oczami wyobraźni widzę, że w kolejnej udział weźmie Premier RP w towarzystwie Ministra Edukacji i usłyszy od Ani i innych uczestników o tym, jakich zmian oczekujemy.

Zostawmy wybieganie w przyszłość. Bardzo dziękuję za merytoryczną różnorodność, której podczas tej konferencji doświadczyłem – to za sprawą osób, które Ania zaprosiła do wystąpień i poprowadzenia warsztatów. Dziękuję za emocje, które były moim udziałem (nie tylko za sprawą spektaklu „W cieniu murów”, który nie tylko obejrzeliśmy, ale przeżyliśmy). Dziękuję za pokazanie nam, że młodzi ludzie – uczennice i uczniowie pełniący rolę wolontariuszek i wolontariuszy potrafią wykonać różne zadania równie dobrze, jak dorośli, a nawet lepiej, trzeba im jednak na to pozwolić. Dziękuję za każdą uściśniętą dłoń, każdy przytulas, za wszystkie wykonane z moim udziałem selfie (za którymi – jak mam być szczery – nie przepadam, ale rozumiem konwencję), za otrzymane upominki i informacje o tym, że akademickie zacisze jest znane tak wielu osobom.

Nie byłoby tego wszystkiego, gdyby nie Ty Aniu, gdyby nie Twoje przekonanie, że zmianę w edukacji trzeba zacząć od siebie, że tę edukacyjną robotę warto rozpoczynać od tworzenia wspólnoty, od budowania relacji, dzięki którym powstają więzi. Mam takie przekonanie, że konferencja jest przedłużeniem Twojej codziennej aktywności, tyle, że z udziałem innych osób, które gotowe są pokonywać setki kilometrów, żeby w niej wziąć udział.

Wciąż pozostaję z pytaniem: jak być empatycznym w społeczeństwie, którego cechą charakterystyczną jest brak zaufania? Jako pedagog wiem jednak, że sposobem prowadzącym do zmiany tego stanu jest/może być edukacja, tyle, że pomyślana inaczej, adekwatnie do czasów, w których przyszło nam żyć.

Źródło: www.facebook.com/roman.leppert/

x           x           x

Teraz pora na to, co na swoim fb-profilu napisala o tej konferencji jej twórczyni – Anna Szulc:

 6 kwietnia

Nie potrafię jeszcze myśleć realnie i przyjąć wszystkich myśli, które wirują nad moją głową. Dużo, bardzo dużo, wydarzyło się w ostatnim tygodniu. Obdarowano mnie falą tsunami życzliwości i uznania, której się nie spodziewałam. Napiszę więcej, nie wiedziałam, że jest możliwa.

Opisaliście ze szczegółami fakty, posłaliście w świat, że ja tak dobrze tego nie zrobię chociażby z tego powodu, że nie mogłam być i obserwować w „Waszych miejscach”.

Pozostawiam scenę wystąpień pokonfereencyjnych Wam moi Drodzy Prelegenci, Uczestnicy, Uczniowie i Wszyscy, którzy wspóltworzyliście i nadal współtworzycie wydarzenie IV Konferencja EMPATYCZNA EDUKACJA => EMPATYCZNA POLSKA 4-5 kwietnia 2025 r. .

Zapraszajcie wszystkich LUDZI DOBREJ WOLI, ktorych jest wiecej niż nam się wydaje do współtworzenia empatycznego środowiska. Do działań dających szansę na lepszą edukację i lepszy świat. […]

Źródło: www.facebook.com/anna.szulc.505/

x          x          x

Dużo więcej o konkretnych wystąpieniach można wyczytać z informacji, jaką na swoim fb-profilu zamieściła Hanka Warchałowska – edukatorka rodziców, nauczycieli i gzieci przedszkolnych, trenerka, coach rodzicielski, opiekunka dziecięcych emocji, dyrektor niepublicznego przedszkola Kasztanowe Ludki.

6 kwietnia

„Nie wiesz?  6! Za to, że mówisz i mogę się zastanowić, jak to powiedzieć, byś wiedział_a/rozumiał_a. Od tego jestem w szkole/przedszkolu, żeby Ci wytłumaczyć!” Taki oto znak spotkałam na swojej drodze na (i z) IV Konferencja Empatyczna Edukacja=>Empatyczna Polska 4-5.04. 2025

„W mojej głowie pralka” dziękuję Tomasz Bilicki za to jakże trafne określenie… Ustawiona na dwudniowe pranie, wirowanie i suszenie słów, które sprawiają, że świat stanie się ciut lepszy. Czasem to CIUT to jest tak wiele! Jak dobrze, że mogłam być częścią tego wydarzenia… bo przybyli tu cudowni Ludzie!

Joanna Mytnik z rozwagą, życzliwością, ale i naukowym konkretem rozłożyła na czynniki pierwsze szkołę i jej okołoszkolne RELACJE. Słowo klucz dla empatii…

Tomasz Bilicki wyważenie i opowieści ze szkolnego korytarza… a nade wszystko na pozór „zwykły” postulat, by pozwolić osobom neuroróżnorodnym być sobą.

Marcin Szulc – psycholog i jego słodko-gorzki wykład o tym, że można być blisko Młodych, ale nie z Młodymi. Cobyśmy w tym natłoku zadań wszelakich nie zapomnieli o tych, dla których to wszystko się dzieje…

Piotr Michoń i Jego Ekonomia szczęścia, gdzie możesz wziąć radość na kredyt bez oprocentowania… A gdyby tak zacząć się uśmiechać? Do siebie na początek i do innych… Może nawet na próbę z ołówkiem w zębach

Marta Grześko-Nyczka kiedyś tak pięknie porównywała szkołę do skansenu… a tym razem dodała, że ważne jest, by uczyć Uczniów nowymi metodami, a nie nowych metod. I niby niewielka różnica, ale sprawia, że zmienia się wszystko!

Marcin Jaracz opowiedział o tym, jak wzmacniać samoocenę. Tyle teraz się mówi, że Uczniowie mają ją na niskim poziomie… Jako składowe – samoświadomość, samoregulacja, samoakceptacja i sprawczość… Tę ostatnią mam wrażenie zabiera się już Dzieciom w przedszkolu…

Marek Kaczmarzyk starał się wyjaśnić, jak różnice w naszych kompetencjach poznawczych mogą mieć wpływ na „zakłócenia” na linii Uczniowie-Nauczyciele. I jeszcze ważna część o wysoko funkcjonalnym empacie… Spotykacie go czasem w lustrze?

Mirka Dziemianowicz „Co robi tłum? Tłum robi BUM!!!” Można by w tych dwóch zdaniach zawrzeć to, co było wspólnym doświadczeniem Słuchaczek i Słuchaczy. Czy nie o swoistą wspólnotę doświadczeń tak naprawdę chodzi w edukacji?

Marzena Zylinska przypomniała, że „każde Dziecko przychodzi do szkoły z pełnym plecakiem, nie tylko pełnym książek…” Zdanie, że „Dzieci są nam równogodne” mogłoby pojawić się przed wejściem do każdej szkoły… Szkoły imieniem równogodności! Dziękuję!!!

Dorota Klus-Stańska wskazywała na czym polega behawioralny system w szkołach. I jak bardzo teorie osobiste są niewrażliwe na podważające je dowody… bowiem „koń, jaki jest, każdy widzi…” Tylko, czy naprawdę widzimy świat tak samo?

Elena Atanasiu to wystąpienie poruszyło najcieńsze struny empatii u mnie (a wiem z rozmów kuluarowych, że nie tylko mnie)… wszak bycie sobą w tym świecie, który ma już jakiś „klucz” i najzwyczajniej w świecie możemy do niego „nie pasować” nie jest przyjaznym miejscem. […]

Krzysztof Maj opowiadał o tym, jak w czasach algokracji, rządów algorytmów, nie wpaść w pułapkę, w której staramy się „zniknąć” coś, sądząc, że tego nie ma, kiedy o tym nie rozmawiamy… Warto też zapamiętać, że „nasz mózg nie wyewoluował do nieskończoności wiadomości”, a spotyka takowe choćby w SM i nie bardzo wie, jak je przetwarzać i magazynować… Ta opowieść mnie porwała!

Paweł Fortuna – mój podziw dla słów i sposobu, w jaki padały ze sceny zrodził 100% zaciekawienia! Mam wrażenie, że nie uroniłam ni słowa… I chcę wierzyć, że prawda, dobro i piękno mogą mieszkać w szkole! I to nie jest naiwność!!!

Debata, którą z uważności i rozwagą godną prawdziwego retora poprowadził Roman Leppert pozwoliła zastanowić się też nad pułapkami empatii i szukać wspólnych przestrzeni, które będą nas nasycać na naszych empatycznych drogach edukacyjnych. Wspierajmy się! Bądźmy blisko! Także swoich potrzeb… I dziękujmy!!! Wdzięczność wszak ma wielką MOC!

A spiritus movens całego edukacyjnego, jakże cudnego „zamieszania” jest Anna Szulc. Jak pięknie nazwała Agnieszka Fraj – Elektrownia atomowa polskiej edukacji!!! Aniu, z ogromem empatii zasyłam Ci mnóstwo dobrych myśli i WDZIĘCZNOŚCI, że działasz, by świat tych, którzy są całym światem stawał się lepszy i lepszy… Dziękuję!

Czy w sobotę po 7 rano, jeszcze przed prysznicem byłam „wykąpać się” w przyhotelowym lesie? Ano byłam…, bo ptasie trele i zapach poszycia sprawiają, że głowa włącza tryb „spokój”. A tego potrzebowałam, by chłonąć dary drugiego dnia…

Moja pralka jest „ustawiona” na bardzo długi program pełen zrozumienia, życzliwości – także dla siebie – przypatrywania się i wirowania tego, co jest wokół…

Wszak nasycić warto się na długo, bo kolejna Empatyczna konferencja JUŻ albo DOPIERO za dwa lata. Pamiętaj, że to od Ciebie zależy, jakich słów użyjesz…

Źródło:  www.facebook.com/permalink.php?story_

Jest jeszcze wiele innych  minirelacji z tej konferencji ns różnych profilach fejsbukowych, ale tych poszukajcie już sami…

Redaktor „Obserwatorium Edukacji”

         Włodzisław Kuzitowicz

Siedzą(od lewej): Iga Kazimierczyk, Bogusław Śliwerski, Renata Czaja-Zajder i moderatorka – Anna Schmidt-Fic.

Dopiero dzisiaj – z dwudniowym „poślizgiem”, zamieszczam obiecaną w niedzielę relację z panelu „Jak mądrze i trwale reformować system oświaty?”, który odbył się w ramach XI Igrzysk Wolności. A powodem tego było oczekiwanie na plik z nagraniem filmowym tej debaty, który wykonał jeden z obserwatorów obecny na sali Besement hall, co już wtedy zostało mi obiecane.

Skoro będziecie mogli o wszystkim dowiedzieć się z tego nagrania czuje się zwolniony ze streszczania przebiegi tego panelu. Dla rozbudzenia potrzeby odsłuchania tego nagrania  przywołam jedynie główne pytania, jakie zadawała prowadząca  rozmowę Anna Schmidt-Fic:

Pierwszym pytaniem  prowadzącej, skierowanym do wszystkich uczestników panelu, było: „Jakie błędy kardynalne  (w reformowaniu edukacji – od 2089 roku) zostały popełnione , które z waszego punktu widzenia  są tymi, które należy szczególnie wziąć pod lupę i się im przyjrzeć?

Przed zadaniem drugiego pytani prowadząca przeczytała  fragment z książki prof. Śliwerskiego, wydanej w 2006 roku pt. „Wyspy oporu edukacyjnego”. A pytanie brzmiało: „Czy dzisiaj – mamy już rok 2024 – coś by pan wykreślił co pan wtedy powiedział?  Jaki ten nauczyciel dziś jest współczesnej szkole potrzebny?

Kolejnym było pytanie do Renaty Czaja-Zajder: „Jak ty oceniasz to co się teraz dzieje, […] czy jakoś w ten proces są włączani nauczyciele?”

W ostatniej części spotkania, ale szkoda że tak późno, prowadząca dopuściła do zadawania pytań przez uczestników debaty. Sami sprawdźcie ile i jakie to były pytania. I czy pytające miały szansę na odpowiedzi….

I teraz już zapraszam do relacji z panelu „Jak mądrze i trwale reformować system oświaty?”    –  TUTAJ

Wydarzenie nagrał i wyraził zgodę na jego opublikowanie na OE pan Michał Jerzy Różankowski

        Włodzisław Kuzitowicz

redaktor „Obserwatorium Edukacji”

Wtorek, 8 października 2024 rok, drugi dzień XVIII Kongresu OSKKO

Dr hab. Jacek Pyżalski, pof. UAM. – podczas wykładu n.t. zakazu używania, a nawet przynoszenia telefonów i smartfonów do szkół.

Pokazowa lekcja WOS z uczniami VIII klas SP nr 81 im. Bohaterskich Dzieci Łodzi w Lodzi.

Prowadzący – Tomasz Bilicki.

Temat lekcji: ”Jak pomagać swoim rówieśnikom”.

Ewa Radanowicz podczas wykładu  „O potrzebie kompleksowego wsparcia  i  zarządzaniu dobrostanem”.

Trwa debata uczestników Kongresu w celu wypracowania Stanowiska OSKKO i Kongresu

w sprawie istotnych problemów w edukacji,

prowadzona przez Izabelę Leśniewską – prezesa Zarządu OSKKO i   Marka Pleśniara – dyrektora biura OSKKO

Bardziej obszerny opis wydarzeń, w których uczestniczyliśmy podczas naszej bytności na Kongresie, zostanie zamieszczony po jego zakończeniu.

Zdjęcia: Tomasz Fiedorowicz (OSKKO)

Tekst i redakcja: W. Kuzitowicz

Kontynuując wątek rozpoczęty w poniedziałek 6 listopada 2023 r. materiałem, zatytułowanym „Zaproszenie na konferencję ‘Co ze zdrowiem psychicznym dzieci i młodzieży?’ ”, a kontynuowanym w niedzielnym felietonie  „O nosicielkach mikrofonów i nakładaniu się zakresów działania placówek”, uznaliśmy, że jest naszym obowiązkiem na własne oczy zobaczyć, zarejestrować i przekazać naszym czytelniczkom i czytelnikom informację o realizacji tej inicjatywy. Oto krótka relacja – jedynie z jej pierwszej części, i to (z przyczyn ograniczeń zdrowotnych reportera) już po godzinie od rozpoczęcia (z opóźnieniem) tej konferencji:

Pierwszym, pozytywnym zaskoczeniem była informacja uzyskana od osób prowadzących rejestrację osób  przybywających na konferencje, że na sali jest ponad 200 osób, że oprócz tych które swój udzial zgłosiły wcześnie przybyło wiele osób wcześniej nie zapisanych – co spowodowało owe opóźnienie. Dowiedzieliśmy się także, ze uczestniczki i uczestnicy to nie tylko osoby pracujące w poradniach psychologiczno-pedagogicznych, ale także pedagodzy i psycholodzy szkolni oraz nauczyciele ze szkół wszystkich typów. A także wychowawcy młodzieżowych ośrodków wychowawczych, kuratorów dla nieletnich, a także sędziów sądów rodzinnych i nieletnich – nie tylko z Łodzi, ale także z terenu woj. łódzkiego.

Oto widok, jaki nasz reporter zarejestrował wchodząc do Sali konferencyjnej Instytutu Europejskiego w Łodzi

Właśnie dobiegał końca pierwszy wykład pani dr n. med. Aleksandry Lewandowskiej n.t. „Wyzwania psychiatrii wieku rozwojowego a kondycja psychiczna dzieci i młodzieży”.

Drugim był wykład Joanny Sas-Gust na temat „Depresja Dzieci i młodzieży”. Prelegentka jest m. in. wiceprezeską Fundacji „Słonie na Balkonie”.

Jako ostatnia przed planowaną przerwą wystąpiła pani Beata Waszczykowska  z tematem „Trzy obszary wpływów – ciało, oddech, umysł – w ujęciu praktyki jogi. Wsparcie i regulacja zaburzeń psychicznych”

Po krótkim wprowadzeniu pani Waszczykowska zaproponowała „gimnastykę śródlekcyjną – w wersji konferencyjnej i poprosiła aby wszyscy powstali i wykonywali pokazywane przez nią ćwiczenia.

Po ogłoszeniu – zgodnie z programem konferencji – przerwy, reporter OE opuścił Instytut Europejski z przekonaniem, że kolejne punkty programu konferencji odbędą się bez zakłóceń i na tym samym, wysokim poziomie merytorycznym.

Tekst i zdjęcia

Wodzisław Kuzitowicz

W przededniu Dnia Edukacji Narodowej zamieszczamy (apolityczną) relację z wczorajszych obchodów tego nie tylko nauczycielskiego, ale wszystkich ludzi związanych z procesem edukacji święta, w których uczestniczyliśmy na zaproszenie Pani Iwony Sosnowskiej – dyrektorki SP nr 182 im. Tadeusza Zawadzkiego „Zośki” oraz pomysłodawcy i twórcy Pracowni Kultury Polskiej –  Bartka Rosiaka  – młodego nauczyciela j. polskiego w tej szkole, uczestniczyliśmy wczoraj (13 października 2023 r.) w uroczystym  jej otwarciu i nadania imienia  Dariusza Wężykowskiego –zasłużonego nauczyciela  tej szkoły, zmarłego  przedwcześnie 17 grudnia ub. roku . [O zaproszeniu – w końcowej części niedzielnego felietonu – TUTAJ]

Dariusz Wężykowski

Wydarzenie to odbyło się w dwu formach: najpierw była to akademia z okazji Dnia Edukacji Narodowej:

To wydarzenie, które odbywało się w sali gimnastycznej filii SP nr 182 – w budynku przy ul. Traktorowej, poprowadzili  w roli konferansjerów  – uczennica i uczeń – oboje w mundurach harcerskich, co nie powinno nikogo dziwić w szkole, która nosi imię bohatera „Szarych Szeregów” – Tadeusza Zawadzkiego „Zośki”.

I to oni powitali przybyłych na to wydarzenie  uczniów i nauczycieli szkoły oraz zaproszonych gości –  wśród nich m.in. pan Małgorzatę Moskwa-Wodnicką –Wiceprezydentkę  Łodzi  oraz  Sylwestea Pawłowskiego  – wieloletniego radnego Rady Miejskiej (w latach 2002 – 2005 był jej przewodniczącym), posła na Sejm dwu kadencjach ( V i VI –  lata 2005 – 2007 i 2007 – 2011), oraz zastępczynię  dyrektora WE UMŁ  –  panią Elżbietę Płaszczyk, a także  panią Barbarę Sucharę –  dyrektorkę biura  Łódzkiego Stowarzyszenia Pomocy Szkole. Obecna była także siostra zmarłego nauczyciela, któremu poświęcono  to wydarzenie.

Po tym powitaniu głos zabrała  Dyrektorka Szkoły – pani Iwona Sosnowska. W swym wystąpieniu kupiła się głównie na opowieści o bohaterze dzisiejszej uroczystości – Dariuszu Wężykowskim:

„Darek Wężykowski był wyjątkowym człowiekiem, […] kierującym się ideami swojego idola – Janusza Korczaka.[…] Łodzianin, humanista, nasz przyjaciel. […]”

Ważnym elementem tej pierwszej części uroczystości była projekcja filmu, reżyserii Bartka Rosiaka, który w artystycznej formie przekazał wspomnienia o Dariuszu Wężykowskim. Oto zapis fragmentów tej wypowiedzi:

Po projekcji odbyła się tradycyjna część artystyczna w wykonaniu uczniów  jednej z klas integracyjnych.  Nie możemy zaprezentować  zdjęć z tej części akademii, gdyż występ  odbywał się w bardzo skąpym oświetleniu.

Gdy  występ uczniów zakończyły się, zaproszono wszystkich gości do przejścia na drugie piętro budynku, gdzie mieści  się przygotowana do uroczystego otwarcia Pracownia Kultury Polskiej.

Oto fotorelacja z tej części  wydarzenia:

Czytaj dalej »

Wczoraj (18 czerwca 2023 r.) w Łodzi, w Mediatece MeMo przy ul. Moniuszki 5, odbyła się konferencja, której organizatorzy – zespół programowy Hufca ZHP Łódź Górna – nadali nazwę „Każde prawo jest ważne”. Szerzej jej problematyka została określona w podanych  celach:

– poszerzenie i usystematyzowanie wiedzy na temat Praw Dziecka u osób bezpośrednio wykonujących czynności wychowawczo-opiekuńcze

– stworzenie platformy do wymiany doświadczeń pomiędzy rodzicami, nauczycielami, pedagogami, psychologami, członkami organizacji pozarządowych

– zachęcenie do korzystania z wydawanych materiałów dydaktycznych

Gdy tylko dotarła do nas informacja o tym wydarzeniu, a zwłaszcza po zapoznaniu się  jej programem –  postanowiliśmy uczestniczyć w jej pierwszej, plenarnej części. Oto krótka, ilustrowana relacja:

Dagmara Mrzewa – szefowa zespołu programowego Hufca ZHP Łódź Górna, inicjatorka i główna organizatorka tej konferencji, wita przybyłych na nią uczestników i zapowiada pierwszą prelegentkę

Uczestniczki i uczestnicy konferencji podczas pierwszej części konferencji

Joanna Sadzik – prezeska Stowarzyszenia „Wiosna”, w którym wcześniej była osobą odpowiedzialną za akcje „Szlachetna Paczka” oraz „Akademia Przyszłości” – podczas wystąpienia, które otwierało konferencję: „Jak wzmacniać poczucie wartości”

Wystąpienie to było oparte na dotychczasowym dorobku „Akademii Przyszłości”, która specjalizuje się w działaniach na rzecz dzieci, aby zaczęły samodzielnie pokonywać dotychczasowe trudności i z podniesioną głową patrzyły w przyszłość oraz realizowały swój potencjał, marzenia i aspiracje. Jednym z efektów tej działalności jest publikacja „Raport o dołowaniu”

Jako druga – z prelekcją pt. „Jak skutecznie przekazywać podopiecznym informacje o ich prawach?” wystąpiła Joanna Paduszyńska – arteterapeutka, kulturoznawczyni, dziennikarka, współzałożycielka i prezeska fundacji „Słonie na Balkonie”

Zwieńczeniem części plenarnej konferencji było wystąpienie Marka Michalaka – Rzecznika Praw Dziecka w latach 2008-2018, kanclerza Międzynarodowej Kapituły Orderu Uśmiechu, przewodniczącego Międzynarodowego Stowarzyszenia im. Janusza Korczaka. Mówił on na temat; „Jak dawać dzieciom moc?”.

Po przerwie obiadowej uczestnicy – w dwu seriach – uczestniczyli w warsztatach:

– „Przestrzeganie praw dziecka w działalności wychowawczej – – dobre praktyki oraz rutyna w działaniu prowadząca niekiedy do nieświadomego naginania praw” –  hm. Magdalena Turbasa – instruktorka ZHP, pedagożka przedszkola i wczesnoszkolna, HR Business Partner

-„Ochrona praw dziecka w polskim systemie prawnym, czyli do jakich instytucji się skierować w razie podejrzenia naruszenia praw dziecka” – phm. Maria Ważbińska – instruktorka ZHP, prawniczka

„Jak budować siłę psychiczną poprzez siłę fizyczną? – kravmaga&psychoterapia”  – Katarzyna Bodziecka-Kulik – certyfikowana psychoterapeutka poznawczo-behawioralna, psycholożka, neuroterapeutka, mediatorka oraz Wojciech Przybyła – instruktor United Krav Maga

– „Jak budować przestrzeń bezpieczną i przyjazną?” – Gabriela Gładyszewska – koordynatorka województwa mazowieckiego w „Rankingu Szkół Przyjaznych LGBTQ+”, aktywistka, działaczka na rzecz psychoedukacji i różnorodność.

Tekst i zdjęcia

Włodzisław Kuzitowicz

P.s.

Udostępniamy materiał, przygotowany przez organizatorów konferencji pt. „Każde prawo jest ważne”  – TUTAJ

Realizując złożona  w czwartek deklaracją – prezentujemy syntetyczną, głównie fotograficzną, relację z Jubileuszowej Konferencji, która była głównym elementem obchodów XXX-lecia Poradni dla Młodzieży w Łodzi. Jest to relacja jedynie z pierwszego dnia konferencji, gdyż jej druga część, zrealizowana w piątek 8 grudnia, była przeprowadzona w formule warsztatów, czego – aby nie zaburzać ich klimatu –  nie zwykliśmy relacjonować.

Oto informacja o pięciu wykładach i osobach, które je wygłaszały:

Wykład 1. Wpływ systemu rodzinnego na zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży w kontekście zmian społecznych

Dr hab. n. med. Agnieszka Gmitrowicz prof. Uniwersytetu Medycznego w Łodzi,    

Slajdy, zawierające konkluzje, ważne dla praktyków.

Wykład 2. Środowiskowe wsparcie dzieci i młodzieży w kryzysie psychicznym

Dr hab. n. społ.Dorota Podgórska-Jachnik    prof. Uniwersytetu Łódzkiego

Wykład 3. Czy liczba osób ze spektrum autyzmu i niepełnosprawnością intelektualną zwiększa się?

Dr hab. n. med. Tadeusz Pietras prof. Uniwersytetu Medycznego w Łodzi

Wykład 4. Rola epigenetyki czyli jak środowisko może wpływać na nasze zdrowie i rozwój

Dr n. med. Małgorzata Piotrowicz, specjalistka w zakresie pediatrii i genetyki klinicznej, od 2011 roku pełni funkcję konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie genetyki klinicznej podczas swego wystąpienia.

Dwa slajdy z podsumowaniem wykładu:

Wykład 5. Edukacja relacji, czyli jak żyć w dobie galopującej zmiany

Mgr  Katarzyna Spychalska – specjalistka ds. projektów w Chrześcijańskim Centrum Edu, w Tomaszowie Maz. prowadzonym w  przez  Fundację PROEM EDU.

Slajd z zaskakującą konkluzją wywodów prelegentki 

I tylko ubolewać należy, że już po drugim wykładzie sala opustoszała i pozostało na niej tak niewiele osób słuchających.

Aby dopełnić do końca naszą powinność  – poniżej zamieszczamy program zaprojektowanych zajęć warsztatowych:

Tekst i zdjęcia

Włodzisław Kuzitowicz.

P.s.

Przepraszamy za nienajlepszą jakość prezentowanych zdjęć, co jest wynikiem typowego dla współczesnych konferencji słabego oświetlenia, nie zawsze czytelnych slajdów i… tym, że zdjęcia były wykonywane smart fonem…. [W.K.]

Dzisiaj – 8 grudnia 2022 roku – „Obserwatorium Edukacji”, w osobie jego redaktora, uczestniczyło w obchodach XXX-lecia działalności Specjalistycznej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej dla Młodzieży w Łodzi. Nie ukrywamy, że zaproszenie na to wydarzenie nie było przypadkowe – tenże redaktor przed trzydziestoma laty miał swój, znaczący, udział w powstaniu tej placówki. Więcej o tym można było przeczytać w Eseju wspomnieniowym – Roz. VI.”Między starymi a nowymi czasyw WPW-Z” – cz. II . [Fragment tego eseju  –  TUTAJ ]

Wracając do dzisiejszego wydarzenia, przekazujemy informację, że miało ono dwie części. Pierwszą  – pomijając okolicznościowe wystąpienia zaproszonych gości, reprezentantów miejskich instytucji –  była Jubileuszowa Konferencja, której część wykładowa odbyła się dzisiaj, zaś jej warsztatową część zaplanowano na jutro. Ilustrowaną relację z pierwszego dnia konferencji zamieścimy w sobotę.

Natomiast z dzisiejszego dnia odnotujemy jedynie  kilka jej fragmentów, świadomie pomijając okolicznościowe wystąpienia zaproszonych oficjeli.

Pierwszym akcentem tego wydarzenia było, poprzedzające pierwszy konferencyjny wykład, wręczenie nagród  zwycięzcom konkursu plastycznego „30 lat Poradni dla Młodzieży”, w którym udział wzięła młodzież uczestnicząca w różnych formach pracy Pałacu Młodzieży – głównego gospodarza gmachu, w którym działa także Poradnia.

Wystawka nagrodzonych prac, prezentowana przed wejściem na salę konferencyjna

Autorki zwycięskich prac za chwilę otrzymują dyplomy i nagrody.

Gdy zakończyła się konferencja uczestnicy zostali zaproszeni na kawę, herbatę i przekąski, po której rozpoczęła się  właściwa część  jubileuszowych obchodów.  Ich pierwszym elementem był występ Ireny Nozhko, z pochodzenia Białorusinki, która akompaniując sobie na akordeonie klawiszowym zaśpiewała kilka białoruskich piosenek ludowych.

Następnym elementem obchodów XXX-lecia Poradni dla Młodzieży było przekazanie gratulacji i prezentów dyrektorowi poradni Dariuszowi Nowakowi przez kierownictwa placówek działających w tym samym gmachu:

Dyrektor Pałacu Młodzieży Adam Kocher, w towarzystwie jednej z wicedyrektorek,  wręcza dyrektorowi Dariuszowi Nowakowi okolicznościowe upominki.

Dyrektorka Specjalistycznej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej Doradztwa Zawodowego i dla Dzieci z Wadami Rozwojowymi pani Agnieszka Nowak, w asyście współpracowniczek, wręcza dyrektorowi Dariuszowi Nowakowi okolicznościowe upominki.

Po tych okolicznościowych uprzejmościach uczestnicy mogli wysłuchać wystąpienia długoletnich pracowników Poradni-Jubilatki:

mgr Krystyna Kozańska i mgr Zbigniew Kozański  snują wspomnienia o najważniejszych dokonaniach minionego trzydziestolecia.

Ostatnim akcentem pierwszego dnia  Jubileuszu był występ Zespołu „FORMINGA”  oraz Zespołu Tańca Nowoczesnego „TU I TERAZ”, działających w Pałacu Młodzieży, z programem artystycznym „Agnieszki”, opartym na twórczości literackiej Agnieszki Osieckiej.

Foto: www.facebook.com/palacmlodziezylodz/

Foto: www.facebook.com/palacmlodziezylodz/

Tekst i zdjęcia (z wyjątkiem opisanych)

Włodzisław Kuzitowicz

Zanim  opracujemy materiały z dnia dzisiejszego (4 października 2022 r.)  – drugiego dnia XI Kongresu Zarządzania Oświatą OSKKO – prezentujemy zdjęcia niektórych mówców, którzy  zabierali głos w dniu wczorajszym:

We wczorajszym materiale, gdy informowaliśmy, ze o godz. 14:40 w sali „Tatry” odbyło się uroczyste otwarcie Kongresu, nie dysponowaliśmy jeszcze zdjęciem, ilustrującym  wystąpienie Kierownictwa OSKKO:

Ewa Halska – Prezes Zarządu OSKKO i Marek Pleśniar – Dyrektor Biura OSKKO

Przypominamy, że wczoraj udało nam się zamieścić jedynie zdjęcie prof. dr hab. Mirosławy Nowak- Dziemianowicz, która wygłosiła wykład „TOŻSAMOŚĆ, OSOBOWOŚĆ, MOTYWACJA, CZYLI JAK POPRZEZ EDUKACJĘ I SZKOŁĘ BUDOWAĆ RELACJE UZNANIA”

A oto wykładowcy i tematy ich wystąpień, którzy zabierali głos w dniu wczorajszym:

W części „nieoficjalnej” – przed uroczystym otwarciem Konkresu:

Agnieszka Olszewska, Szkoła Edison i Przedszkole Magic-Fish podczas wykładu nt. „IMPLEMENTACJA NOWYCH TECHNOLOGII DO PROGRAMU NAUCZANIA – STEAMOWE PRZEDSZKOLE I STEAMOWA SZKOLA NA PODSTAWIE PRZEDSZKOLA MAGIC FISH I EDISON PRIMARY SCHOOL.”.

Joanna Jasiak, OSKKO – prowadzi warsztat nt. „KULTURA ORGANIZACYJNA SZKOŁY – CZY MY JĄ MAMY, CZY MY JĄ ZNAMY? Przykłady dobrych praktyk.

Dorota Kulesza-Tałan, OSKKO, Przestrzeń Wolności, prowadzi warsztat nt. „A MOŻE BYĆ TAK PÓJŚĆ NA SPACER? Dla poszukujących innego pomysłu na budowanie zespołu (tak dorosłych, jak i młodszych).

W części po oficjalnym otwarciu Kongresu:

Dr Gabriela Olszowska, OSKKO prowadzi seminarium „SZKOLNE OCENIANIE. OD PRZEPISÓW DO SZTUKI”..

Ewa Radanowicz podczas warsztatu „WARSZTAT DLA SZKÓŁ: Dobrostan – autodiagnoza i wdrożenia – Kompleksowe wsparcie dla szkoły”.

Prof. UAM dr hab. Jacek Pyżalski, Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Poznaniu, Fundacja Szkoła z Klasą podczas wykładu „KRYZYS WOJENNY. DZIECI Z UKRAINY W POLSKICH SZKOŁACH – JAK TO SIĘ UDAJE?”

Mec. Mariusz Godlewski, Kancelaria Adwokatów i Radców Prawnych Sp. p. KAWAŁKO & GODLEWSKI podczas wykładu ANALIZA PODSTAWOWYCH MECHANIZMÓW PRAWNYCH WDRAŻANYCH PRZEZ  DYREKCJĘ SZKOŁY W SYTUACJI ZAGROŻENIA DOBRA DZIECKA. INSTYTUCJE PRAWA CYWILNEGO (RODZINNEGO I OPIEKUŃCZEGO) ORAZ PRAWA KARNEGO.

 X             X            X

UWAGA:

Powyższe informacje nie stanowią wykazu wystąpień wg naszej oceny ich wartości, a są jedynie owocem pozyskanych  (i zidentyfikowanych) zdjęć.

Ilustrowana relacja z drugiego i trzeciego  dnia Kongresu zostanie zamieszczona w terminie późniejszym.

Relację opracował

na podstawie pozyskanych materiałów od organizatorów

 Włodzisław Kuzitowicz

Jak za „dawnych, dobrych (przedpandemiczych) czasów”  prezentujemy pierwszą od  12 września 2020 roku relację z wydarzenia,  na którym „Obserwatorium Edukacji” – w osobie Włodzisława Kuzitowicza – uczestniczyło i która opracowana zostało na podstawie własnych obserwacji i materiałów. Oto ona:

Foto: Włodzisław Kuzitowicz

Spotkanie promocyjne książki Roberta Sowińskiego „Zrozumieć plan daltoński”

W upalny pierwszy dzień wakacji – 25 czerwca 2022 roku, w Akademickim Centrum Designu Akademii Sztuk Pięknych  w Łodzi, które od roku działa w zrewitalizowanych budynkach przy ul. Księży Młyn w Łodzi, gdzie w latach siedemdziesiątych XIX wieku, według projektu architekta Hilarego  Majewskiego, za pieniądze jednego z największych łódzkich fabrykantów – Karola  Scheiblera, zbudowano z czerwonej cegły pierwszy budynek  dwuletniej szkoły elementarnej dla dzieci i młodocianych robotników zatrudnionych w jego fabryce.  W następnych latach  obiekt ten rozbudowywano. Już w PRL,  i później  – aż do 2012 roku – działały  tam szkoły pod nazwą Zespół Szkół Handlowych nr 2, a od 2002 roku jako Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 11. Dodam mało znaną, ale w pewnym stopniu symboliczną dla tego wydarzenia  informację, że obok technikum ekonomicznego i technikum handlowego w strukturze tego zespołu działało technikum księgarskie.

Foto: www. uml.lodz.pl

Budynki  dawnych szkół przy ul. Księży Młyn – przed renowacją

Więcej o całym kompleksie  „króla bawełny” – Karola Scheiblera – TUTAJ

Ale ad rem, czyli pora powrócić do relacji. Zapowiedziane  z kilkutygodniowym wyprzedzeniem wydarzenia, mimo niesprzyjających warunków atmosferycznych (30-o stopniowy upał) zgromadziło niezbyt liczną, ale „doborową” grupę sympatyków programu daltońskiego i Państwa Sowińskich, a w tym przypadku Roberta w szczególności. Jak zostało to napisane we wczorajszym felietonie – osobą, która była moderatorem całego wydarzenia był prof. dr hab. Roman Leppert, którego talent medialnego lidera, wiedza merytoryczna i kultura osobista były gwarancją wysokiego poziomu spotkania.

Foto:  www.facebook.com/sowinski.robert

Za stołem zasiadło dwu „bohaterów dnia”: od lewej –  autor książki – Robert Sowiński i „egzaminator” oraz  moderator dyskusji – prof. Roman Leppert.

Profesor Leppert rozpoczął spotkanie od poinformowania zebranych, że w pierwszym etapem tego wydarzenia będzie egzamin, któremu podda on Roberta, a który będzie polegał na sprawdzeniu znajomości treści napisanej przez niego książki. Dodał, wywołując tą informacją wybuch śmiechu u uczestników, że przygotowując cztery pytania tego egzaminu oparł się na powszechnie znanej taksonomii Blooma, z których zaproponowanych tam sześciu poziomów on wybrał tylko trzy: poziom zapamiętania wiadomości, zrozumienia wiadomości oraz zastosowania wiadomości – w sytuacja typowych i nietypowych.

Pierwszym było pytanie:

Czytaj dalej »