Archiwum kategorii 'Relacje'
Obraz sali widowiskowej na kilka minut przed rozpoczęciem spotkania
Dziś, już po raz trzeci w sal Politechniki Łódzkiej przy All. Politechniki 3a, Łódzki Kurator Oświaty zorganizował – jak to on, z uporem wartym lepszej sprawy, nazywa (i jak zostało to zapowiedziane na stronie ŁKO) – narady dla dyrektorów szkół i placówek z powiatów: pabianickiego, zgierskiego, łęczyckiego, brzezińskiego, łódzkiego wschodniego i Miasta Łódź.:
[Zrzut z ekranu oficjalnej strony ŁKO – „Kalendarz wydarzeń” – 27 sierpnia 2019]
Jednak wchodzących na widownię witał slajd, wyświetlany na zawieszonym nad sceną ekranie:
Widocznie autor tego „tytułowego” slajdu wziął jednak sobie do serca naszą wielokrotną krytykę nazywania tego wydarzenia „naradą” i zastąpił to bardziej adekwatnym słowem „spotkanie”.
Informujemy o tych wydarzeniach wyłącznie z obowiązku, jaki przyjęło na siebie „Obserwatorium Edukacji”, trafnie przez wyszukiwarkę Google nazwane „informatorem edukacyjnym”. Z kilku powodów, w tym ze względów zdrowotnych (ale i wychodząc z założenia, że wszystko będzie tam przebiegało według takiego samego schematu jak w latach poprzednich), nie byliśmy tam osobiście, zawierzając relacjom ustnym, przekazanym nam przez obecne tam zaufane osoby. [Nazwiska i adresy e-mail’owe – do wiadomości redakcji!] Niestety, nie jest to informacja kompletna – w środowisku dyrektorek przedszkoli nie posiadamy zaufanej „korespondentki terenowej”…
I to z tych źródeł dowiedzieliśmy się, że:
Podczas takiego właśnie spotkania dyrektorek i dyrektorów szkół podstawowych z przedstawicielstwem swego „organu nadzoru” wszystko odbyło się zgodnie z wypracowanym od lat schematem. W poniżej odnotowanej kolejności występowali:
>Pan kurator dr Grzegorz Wierzchowski odczytał dokument (dostępny powszechnie od 4 lipca na stronie MEN) „Podstawowe kierunki realizacji polityki oświatowej państwa w roku szkolnym 2019/2020”, opatrując odczytywane treści kolejnych punktów tego dokumentu swoimi, często nadmiernie rozbudowanymi, komentarzami.
Dzisiaj, 26 sierpnia 2019 roku, w Dużej Sali Obrad Rady Miejskiej Łodzi odbyły się tradycyjne spotkania Władz z dyrektorami miejskich szkół, przedszkoli i pozostałych placówek oświatowo-wychowawczych.
O godzinie 8:30 zasiedli tam dyrektorki i dyrektorzy szkół podstawowych, o 10:30 – przedszkoli, a o 12:30 – liceów, zespołów szkół ogólnokształcących i zawodowych oraz szkół specjalnych. Z oczywistych powodów (problemy z tzw. „podwójnym rocznikiem”) – „Obserwatorium Edukacji” postanowiło „podejrzeć” przebieg tego trzeciego spotkania.
Widok ogólny sali podczas spotkania dla szefów szkół ponadgimnazjalnych/ponadpodstawowych
Władze Łodzi reprezentowane były dwuosobowo: przez Hannę Zdanowską – Prezydent Miasta i Tomasza Trelę – Pierwszego Wiceprezydenta, odpowiadającego m.in. za edukację.
Pierwszym punktem programu było – oczywiście – wystąpienie Pani Prezydent Zdanowskiej. Zwracając się do zebranych powiedziała – między innymi:
„[…] Nie jest tajemnicą, że podwójny rocznik daje się nam wszystkim we znaki. Zdaję sobie sprawę, że będziecie państwo mieli olbrzymie problemy, żeby pomieścić młodzież, która zechciała do waszych szkół aplikować, żeby również znaleźć nauczycieli i pedagogów, którzy będą chcieli liczyć nasze młode pokolenia. […] To jest coś, z czym musimy się wszyscy razem zmierzyć, żeby pomimo tych wszystkich przeciwności, związanych z budżetem, z problemami, które pojawiły się i związane są nierozerwalnie z „reformą” edukacji […] chcę wietrzyć, że uda nam się wspólnymi silami […] uda mam się przez to przejść. […] Nie zważając na trudności róbmy wszyscy to, do czego zobowiązaliśmy się. Ja zobowiązałam się, że będą zmieniać Łódź, i będą robić wszystko, żeby żyło się tu jak najlepiej, wy podjęliście się trudniejszego od mojego zadania: kształcenia młodych pokoleń łodzian. […] Dziękując wam za to życzę, żeby zadania które na siebie przyjęliśmy udało się zrealizować jak najlepiej – ku pożytkowi dobrej, rozwijającej się i – mam nadzieje – wolnej Łodzi. Wszystkiego dobrego! Dziękuję bardzo.”
Kolejnymi mówcami byli przedstawiciele łódzkich struktur obu głównych nauczycielskich związków zawodowych, którzy wygłosili standardowe życzenia i informacje o swoich działaniach.
Jedynymi, nie będącymi elementem okolicznościowo-grzecznościowym, były wręczania dokumentów powierzenia obowiązków nowym dyrektorom szkół, podziękowania odchodzącym na emeryturę oraz uhonorowanie dyplomami liceów, których absolwenci osiągnęli najlepsze wyniki na tegorocznych maturach i techników, których absolwenci najlepiej zdali egzaminy potwierdzające kwalifikacje zawodowe.
Prezydent Łodzi Anna Zdanowska, wraz z Pierwszym Wiceprezydentem Tomaszem Trelą dziękują Pani Dyrektor Aleksandrze Bonisławskiej za 48 lat pracy dla łódzkiej oświaty, w tym ostatnie 20 lat kierowania Zespołem Szkół Ogólnokształcących nr 1 na Widzewie-Wschodzie.
Całe wydarzenie trwało niewiele ponad godzinę…
Tekst i zdjęcia
Włodzisław Kuzitowicz
Dziś „Obserwatorium Edukacji” towarzyszyło w tej smutnej uroczystości pracownikom i absolwentom Publicznego Gimnazjum nr 1 im. B. Chrobrego w Łodzi. Absolwentom nie tylko tegorocznym, odbierającym świadectwa ukończenia szkoły, ale także licznie zgromadzonym byłym uczniom tego gimnazjum, którzy takie świadectwa odbierali – począwszy od 2002 roku – w kolejnych latach… A tych roczników pożegnano do dziś siedemnaście…
Uroczystość rozpoczęła się odśpiewaniem Hymnu Publicznego Gimnazjum nr 1 w Łodzi:
Wiodącą rolę w wykonaniu Hymnu odegrała ad hoc stworzona dla tej okazji grupa wokalna
Pierwszym „stałym elementem” każdej uroczystości zakończenia roku szkolnego, także i tej ostatniej, było wręczenie świadectw ukończenia gimnazjum tegorocznym absolwentkom i absolwentom. Uczynili to wspólnie – Elżbieta Sendelewska – kierująca szkołą w jej ostatnim roku działalności, wraz z Bogusławem Olejniczakiem, który tę szkołę zorganizował i od wakacji 1999 roku był jej dyrektorem – do zakończenia ubiegłego roku szkolnego.
Wierni naszej zasadzie obserwowania i rejestrowania możliwie wszystkiego, co w polskiej edukacji dzieje się godnego zauważenia i upowszechnienia, także dziś, mimo podzwrotnikowego żaru (temperatura powyżej 30 st. w cieniu), nie mogło zabraknąć „Obserwatorium Edukacji” podczas otwarcia dwudniowej konferencji, której sama nazwa już przykuwa uwagę: „Szkoła działaMY”.
Także jej formuła – Open Space Technology (OST) – nieczęsto stosowana jest przez organizatorów spotkań dla nauczycieli. Podstawową cechą tak prowadzonej konferencji jest rzeczywista zasada równości wszystkich jej uczestników i demokratyczne zasady jej prowadzenia – z ustalaniem programu i harmonogramu jego realizacji włącznie.
Uczestniczyliśmy jedynie w pierwszej fazie tego spotkania, na które przybyło ponad trzydzieści osób – nie tylko z łódzkich szkół. Kolejne dwa sobotnie etapy i czteryy niedzielne tej konferencji to praca w małych zespołach, które – zgodnie z zasadami OST – będą miały za zadanie nie tylko przedyskutować zgłoszony przez inicjatora problem, ale także wypracować i zaplanować działania na przyszłość, za które uczestnicy całej konferencji – po ich zaaprobowaniu – wezmą osobistą odpowiedzialność.
Po wypracowaniu stanowisk i planów działania, nadesłaniu ich do OE przez organizatorów – poinformujemy o nich naszych czytelników.
Dziś prezentujemy jedynie fotoreportaż, wzbogacony o podstawowe informacje o przebiegu pierwszego etapu tej konferencji:
Rozpoczęcie spotkania „w kręgu” – uczestników witają współorganizatorki konferencji: Bożena Będzińska-Wosik – dyrektorka SP nr 81 w Łodzi – szkoły-gospodarza (stoi w czarnej sukni) i Ewa Morzyszek-Banaszczyk – dyrektorka SP nr 137 w Łodzi. (z mikrofonem).
Wojciech Zawisz (stoi) – trener, konsultant i coach, specjalizujący się w organizowaniu spotkań, podczas których praca opiera się na dobrej komunikacji, szacunku dla różnorodności i wzajemnym zaufaniu. To on od strony „technicznej” przygotował tę konferencję „Szkoła działaMY”. Właśnie informuje jej uczestników o zasadach i zaplanowanym toku realizacji.
Uczestnicy, którzy przybyli na konferencje z zamiarem zainicjowania dyskusji wokół ważnego dla nich tematu zapisują na przygotowanych kartach treść swojej propozycji...
…aby za chwilę zaprezentować ją ogółowi zebranych i zachęcić do udziału w zespole ogromadzanym wokół tego problemu. W głębi widoczni ich poprzednicy, którzy swe propozycje wklejają na plakacie, przeznaczonym na uwidocznienie gdzie i kiedy temat ten będzie dyskutowany.
Poniżej prezentujemy tak wypracowany program, zawierający informacje o tematach, realizowanych w dwu sesjach sobotnich (1 i 2), oraz czterech sesjach niedzielnych (3, 4, 5 i 6):
Foto: Anna Koludo
Dzisiaj, 14 czerwca 2019 roku, w Pałacu Poznańskich w Łodzi odbyło się – już po raz 33. – Podsumowanie Ruchu Innowacyjnego w Edukacji. Jego organizatorem jest Łódzkie Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Kształcenia Praktycznego. To – jak napisali organizatorzy na swej stronie internetowej – „unikatowe w skali kraju przedsięwzięcie, które umożliwia zaprezentowanie i uhonorowanie osób i instytucji twórczych, wdrażających do praktyki wartościowe, nowatorskie modele edukacji” corocznie na początku czerwca gromadzi w Sali Lustrzanej laureatów przyznanych im certyfikatów – w tym roku w 24 kategoriach. Są to – osoby fizyczne (przytaczając to samo źródło): uczniowie, nauczyciele, dyrektorzy szkół i przedszkoli, ale także: naukowcy, artyści, dziennikarze, prawnicy, społecznicy, policjanci, przedsiębiorcy, absolwenci Akademii Młodych Twórców, ale także instytucje: szkoły, przedszkola, uczelnie, firmy, instytucje, stowarzyszenia, fundacje.
Galę, jak wszystkie poprzednie, poprowadził Janusz Moos – dyrektor ŁCDiKP
Oto pełny wykaz nazw wszystkich kategorii, w których wręczono dziś, oprawione w gustowne ramki, gotowe do powieszenia na „ścianach chwały”, certyfikaty:
Złoty Certyfikat „Talent Uczniowski”, Talent Uczniowski, Nauczyciel Innowator, Mój Mistrz, Lider Szkolnego Doradztwa Zawodowego, Organizacja Innowacyjna, Organizator Procesów Innowacyjnych, Kreator Innowacji, Złoty Certyfikat Kreatora Innowacji, Kreator Kompetencji Zawodowych, Kreator Kompetencji Społecznych, Złoty Certyfikat Akademii Twórczego Dyrektora Szkoły Podstawowej, Złoty Certyfikat Akademii Twórczego Dyrektora Szkoły Zawodowej, Lider w Edukacji, Partner Przyjazny Edukacji, Innowacyjny Pracodawca, Multiinnowator, Afirmator Ruchu Innowacyjnego, Promotor Rozwoju Edukacji, Mistrz Pedagogii, Złoty Certyfikat Mistrza Pedagogii, Homo Creator, Ambasador Innowacyjnych Idei i Praktyk Pedagogicznych, Skrzydła Wyobraźni.
Nie udało się nam odnaleźć, upublicznionych, ani kryteriów, które powinny spełniać osoby i instytucje aby mogły one zostać posiadaczami certyfikatu w określonej kategorii, ani procedury zgłaszania kandydatów do tychże. Nie jest nam także znany skład kapituły decydującej o przyznaniu tych wyróżnień. Pozostaje nam jedynie informowanie o samej „gali w pałacu” i przekazanie informacji o osobach i instytucjach uhonorowanych podczas dzisiejszej uroczystości.
W dniach od 6 do 8 czerwca autorzy prac nadesłanych na XVIII edycję ogólnopolskiego Konkursu „Arsenał Pamięci” i ich opiekunowie uczestniczyli w serii wydarzeń, wieńczących ich udział w tym projekcie. Na tę okoliczność zjechali do Łodzi z 28 szkół 5-u województw: dolnośląskiego, kujawsko-pomorskiego, podkarpackiego, wielkopolskiego i łódzkiego. Spośród 136 laureatów nie przybyły jedynie – jedna osoba z Łochowa i dwie z Brzozowa.-
Foto: Włodzisław Kuzitowicz
Czwartek, 6 czerwca, był dniem, w którym spotkali się oni w łódzkim XXIX Liceum Ogólnokształcącym im Janka Bytnara „Rudego”, aby nie tylko odebrać dyplomy uczestnictwa i „regulaminowe” upominki, ale także wysłuchać gawędy sanitariuszki z Powstania Warszawskiego, harcerki „Szarych Szeregów”, uczestniczki „Małego Sabotażu” – dh hm Gryzeldy Studzińskiej – pseudonim „Zela”.
Foto: Włodzisław Kuzitowicz
Wszystkich przybyłych powitał pomysłodawca i organizator wszystkich „Arsenałów”, były wieloletni nauczyciel XXIX LO i były założyciel i wieloletni drużynowy 44 Łódzkiej Drużyny Harcerskiej „Człapy” im. Janka Bytnara „Rudego”, inicjator przyjęcia przez to liceum imienia Jana Bytnara, wiceprezes łódzkiego oddziału Stowarzyszenia Szarych Szeregów – hm. Krzysztof Jakubiec.
Foto: Włodzisław Kuzitowicz
Por. hm Gryzelda Studzińska podczas wygłaszania gawędy.
A opowiadała ona o tym, jak podczas okupacji niemieckiej, jako młoda warszawska dziewczynka po złożeniu przyrzeczenia harcerskiego (w warunkach konspiracyjnych) rozpoczęła swą „służbę Ojczyźnie” uczestnicząc w ryzykownej akcji zapalenia znicza na miejscu egzekucji Romualda Traugutta, jak malowała „kotwice” Polski Walczącej na murach warszawskich domów, o tym, że była przymusowym świadkiem publicznej egzekucji na grupie młodych mężczyzn… Były jeszcze jej wspomnienia o Powstaniu Warszawskim, o jej pracy – piętnastoletniej harcerki – w polowych szpitalach powstańczych, o tym, jak na zawsze utkwiła w jej pamięci scena wybuchu, zdobytego wcześniej na Niemcach, czołgu-pułapki, w wyniku którego dziesiątki powstańców i fetujących tę zdobycz cywilów zginęło w tragiczny sposób… A potem było jeszcze o jej losie po upadku Powstania, o wywózce do Niemiec, o pobycie w tzw. „Maczkowie” – miasteczku, w którym po wyzwoleniu go przez aliantów zamieszkali sami Polacy – byli przymusowi robotnicy, byli więźniowie obozów, zdemobilizowani żołnierze polskich formacji wojskowych na zachodzie.
Foto: Włodzisław Kuzitowicz
Foto: Włodzisław Kuzitowicz
Ostatnią częścią tego spotkania było wręczanie dyplomów uczennicom i uczniom – autorom nadesłanych na konkurs i spełniających jego wymogi prac oraz ich opiekunom – nauczycielkom i nauczycielom szkół, których byli oni uczniami. Razem z dyplomami każda/y z nich otrzymał/a upominek, ufundowany przez Łódzki Oddział Biura Edukacji Narodowej IPN.
X X X
W piątek, 7 czerwca laureaci XVIII edycji „Arsenału Pamięci” uczestniczyli w, wycieczce „z historią w tle”. O 8-ej rano autokary przewiozły ich wraz z opiekunami do Rogowa. Stamtąd specjalny skład kolejki wąskotorowej powiózł wszystkich do Jeżowa. Gdy „ciuchcia” zatrzymała się na stacji Jeżów skład opanowany został przez grupę napastników. Byli to pracownicy Oddziału Łódzkiego IPN, którzy przygotowali inscenizację przeprowadzonej w listopadzie 1906 r. akcji Organizacji Bojowej Polskiej Partii Socjalistycznej na stacji w Rogowie. Dowódcą akcji był Józef Montwiłł-Mirecki, którego imię nosi jedno z łódzkich osiedli mieszkaniowych – powstałe latach 1928 – 1931 z inicjatywy ówczesnego, socjalistycznego, magistratu Łodzi.
Po zakończeniu tej inscenizacji na wszystkich czekało ognisko z kiełbaskami, po którym wszyscy powrócili do Rogowa i zwiedzili słynne Arboretum i Alpinarium. Następnie autokary przewiozły uczestników wycieczki do Łowicza. Po zwiedzeniu Bazyliki Prymasowskiej i obiedzie, którym podjęła gości Szkoła Podstawowa nr 1 wszyscy udali się na ulicę Kurkową.
Z kilkudniowym opóźnieniem, spowodowanym zatorami komunikacyjnymi między redakcją OE a informatorami ze strony (dorosłych) organizatorów, prezentujemy relację z niecodziennej konferencji, jaka w poniedziałek (3 czerwca 2019r.) odbyła się w Teatrze Nowym. O jej przygotowaniach informowaliśmy kilkakrotnie, między innymi relacjonując spotkanie organizacyjne, poświęcone wypracowaniu jej programu, jakie odbyło się 16 stycznia tego roku siedzibie łódzkiego Zespołu Szkół STO.
Zapraszamy do bogato ilustrowanej relacji z konferencji, w całości przygotowanej i zorganizowanej przez uczniów pięciu łódzkich szkół podstawowych*, zatytułowanej „Nasze sprawy w naszych rękach – dzieci o swoich prawach”:
Uwerturą do właściwego wydarzenia było odśpiewanie przez uczennice i uczniów SP nr 81 w Łodzi piosenki, zatytułowanej „Mam prawo żyć”, której powtarzany dwukrotnie refren brzmi: „Dziecka prawa – poważna sprawa! Dziecka prawa – to nie zabawa!”.
Oto amatorskie nagranie tego występu z fanpage SP nr 81 – TUTAJ
Gdy ze sceny zeszły śpiewające dzieci weszły na nią: Anielka Konopka uczennica kl. VII i Olga Politańska – uczennica kl. VII w SP nr 81 w Łodzi, które w roli konferansjerek poprowadziły całą konferencję.
Jako pierwszemu udzieliły głosu panu Marcinowi Gołaszewskiemu – Przewodniczącemu Łódzkiej Rady Miejskiej, który m.in. powiedział: „Życzę dzieciom, aby nie tylko były świadome swoich praw, ale jednocześnie żeby potrafiły je artykułować. Zawsze wtedy kiedy są łamane prawa dzieci, żebyście mieli odwagę zwrócić się do kogoś, żebyście zawsze mieli tego kogoś, do którego będziecie mogli się zwrócić ze swoimi problemami...”
Pierwszym z grona młodych prelegentów był Franciszek Felsztukier, którego wystąpienie było odpowiedzią na tytułowe pytanie: „Czemu dzieci powinny znać swoje prawa”.
Zaczął od stwierdzenia, że „prawa dziecka to jedna z kategorii, zaliczanych do praw człowieka. Do tych praw zalicza się: prawo do życia, godności, edukacji. Są one powszechne, czyli takie same dla każdego z nas. Nikt nie może nam ich zabrać, niezależnie od władzy. […] Nie jesteśmy własnością rodziców, jesteśmy młodymi ludźmi.”
Dalej wymieniał prawa dziecka. Kontynuując swe wystąpienie powiedział:
„Dorośli mają inne prawa, są one bardziej wyszczególnione, ponieważ dorośli dbają sami za siebie.”[…] Swoje wystąpienie zakończył cytatem z Korczaka: „Nie ma dzieci – są ludzie”.
Swoistym wprowadzeniem w problematykę konferencji była prezentacja badań ankietowych, jakie młodzi socjolodzy przeprowadzili wśród dorosłych i niepełnoletnich respondentów na tematy związane ze znajomością problematyki praw dziecka.
Wyniki tego sondażu zaprezentowali: Paweł Dębski i Mateusz Jabłoński.
Słuchacze dowiedzieli się, że ankietę przeprowadzono 12 lutego 2019 r. Objęła ona 121 osób, w tym 57 z nich było niepełnoletnich. Oto wybrane informacje zapisane z prezentowanych na ekranie diagramów kołowych, ilustrujących odpowiedzi respondentów na zadawane im pytania:
A Wśród osób dorosłych
Czy prawa dziecka są w Polsce respektowane? 59% – TAK, 41 – NIE
Czy społeczeństwo jest wystarczająco informowane w tym temacie? Tak – 34% NIE – 66%
Na pytanie o podmiot, który zdaniem dorosłych powinien być najbardziej odpowiedzialny za upowszechnianie informacji o prawach dziecka – najwięcej osób wskazało środki masowego przekazu. Niestety bardzo alarmujący jest fakt, że RPD był najrzadziej wybieraną opcją ze wszystkich dostępnych w ankiecie. Znacznie częściej badani wskazywali na placówki edukacyjne, nieco mniej wskazywało organy rządowe
B Wśród uczniów
Na pytanie: „Czy wg ciebie twoje prawa są w naszym kraju przestrzegane? – 58% Tak, 42% Nie. Aż 60% ankietowanych stwierdziło, że nie ma w szkole wystarczającej informacji o ich prawach. Na pytanie: „Czy zdarzyło się kiedyś aby twoje prawa zostały złamane?” – Tak – 37%, Nie – 63%. Podawano także przykłady złamanych praw: prawa do własności (konfiskata mienia) oraz prawa do przedstawiania własnych poglądów. Natomiast – w odróżnieniu od ankietowanych dorosłych – ponad 3/4 ankietowanych uczniów podało, że wie kto jest RPD, jednak ponad połowa badanych nie potrafiła wymienić jego kompetencji. Przytłaczająca większość ankietowanych uczniów nie znała aktów prawnych, które gwarantują prawa dziecka: tylko 3% z nich potrafiła podać nazwę takiego aktu.
Dziś, w Parku im. Szarych Szeregów, na placu pod Pomnikiem Martyrologii Dzieci, zwanym w Łodzi Pomnikiem „Pękniętego Serca”, już po raz 31. odbyła się uroczystość dekoracji Medalami „Serce Dziecku”, przyznawanymi przez Dziecięco-Młodzieżową Kapitułę, działającą przy Stowarzyszeniu „Komitet Dziecka”, osobom i instytucjom szczególnie zasłużonym w społecznej pracy na rzecz dzieci.
Medal „Serce Dziecku”
Po raz pierwszy uroczystość ta odbyła się w tym miejscu w w czwartek 1 czerwca 1989 roku – w Dniu Dziecka. Był to świadomy wybór daty i miejsca, aby w ten sposób upamiętnić dzieci więzione w tzw. „obozie na Przemysłowej” (Polen-Jugendverwahrlager der Sicherheitspolizei in Litzmannstadt) – jedynym takim obozie na terenie wszystkich okupowanych przez reżim hitlerowski krajów. Działał on na terenie wydzielonym z łódzkiego getta w latach 1942 – 1945, a jego więźniami byli małoletni Polacy w wieku od 6 do 16 roku życia.
Dzisiejsza uroczystość, tradycyjnie, rozpoczęła się równo z sygnałem czasu, który oznajmił godzinę dwunastą, od Hymnu Państwowego. Wszystkich przybyłych powitała Honorowa Przewodnicząca Stowarzyszenia „Komitet Dziecka” – pani Genowefa Adamczewska, która przypomniała ideę powstania i kilkudziesięcioletnią historię tej inicjatywy nagradzania działalności społecznej dorosłych na rzecz dzieci, a także tych uroczystości, w których do niedawna uczestniczyli jeszcze jego byli więźniowie. Dziś nie ma wśród nas nikogo z nich…
Zgodnie z zapowiedzią – prezentujemy dziś naszą – ilustrowaną – relację z II Ogólnopolskiej Konferencji „Od Nauczenia do Uczenia się – Daltońskie Inspiracje”. Z konieczności uwzględnienia reguł naszego obserwatorium – będą to w zasadzie głównie zdjęcia z nieco rozbudowanym ich podpisem.
Swoistą rekapitulacją każdego wystąpienia będą dołączone rysunki (myślografiki), które koleżanka (bo jest nauczycielką w SP nr 82 w Gdańsku-Klukowie) Vitia Bartošová-Hoffmann wykonywała, zapisując w tej formie syntezę tego, o czym mówiła/mówił prelegentka/prelegent.
Świadomie unikamy słów „wykład”, „wykładowca”, gdyż wszystkie wystąpienia plenarnej części konferencji nie miały nic z „zadęcia” głoszonej ex catedra „jedynej prawdy” – były to opowieści praktyków (nieważne czy nauczycieli czy badaczy), którzy po prostu przedstawiali swój, oparty na osobistym doświadczeniu, punkt widzenia na prezentowany problem. Bez dalszych wstępów – przechodzimy do konkretnych informacji:
Jako pierwsza stanęła przed z mikrofonem w ręce Małgorzata Taraszkiewicz – psycholog edukacyjny, redaktorka naczelna internetowego miesięcznika „Awangarda w Edukacji”, aktualnie dyrektorka ds. projektów w Instytucie Nowoczesnej Edukacji. Oto temat jej wystąpienia: „Neurobox – praktyczny program dla rozwoju kompetencji uczenia się”. Zaczęła od zaprezentowania wiodącej myśli: „Nie tylko mózg chodzi do szkoły”. Dalej zanotowaliśmy tezy takie jak: „Mózg nie jest zdeterminowany przez genetykę, tylko ulega wpływom środowiska” lub „Nauczyciele WF są najważniejsi. W nich nadzieja”. Wielokrotnie odwoływała się do filmu „Mózg moja miłość”, prezentującego wyniki badań amerykańskiej uczonej dr Marian Diamond, która jako jedna z pierwszych rozpoczęła badania nad plastycznością ludzkiego mózgu.
A oto „mapa myśli” wygłoszonych przez Małgorzatę Taraszkiewicz
„Dlaczego w świecie cyfrowym tak ważne są relacje bezpośrednie?” Do takiej tezy przez kolejne 50 minut przekonywał dr Maciej Dębski – socjolog, adiunkt w Instytucie Filozofii, Socjologii i Dziennikarstwa na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytety Gdańskiego, ale także założyciel i lider Fundacji Dbam o Mój Z@sięg. Swe wystąpienie rozpoczął od przypomnienia historii powstania i ewolucji przekazu e-informacji – od pierwszego e-maila do czasów nam współczesnych. Jednak najwięcej czasu przeznaczył na rozprawienie się z mitem o szkodliwości (głównie dla dzieci i młodzieży) Internetu, a następnie rozwinął 10 tez dotyczących tej problematyki – od tezy 1. „W społeczeństwie sieci internet jest naturalnym środowiskiem wzrostu dzieci i młodzieży”, przez tezę 4. „Zachowania podejmowane w przestrzeni internetu mają takie same skutki, co zachowania odejmowane w świecie realnym”, tezę 8. „Odpowiedzialność cyfrową buduje się od od wczesnych lat dziecka”, na tezie 10. kończąc: „Dobrostan psychiczny użytkowników mediów cyfrowych uzależniony jest od świadomego pozostawania poza przestrzenią internetu”.
Oto „mapa myśli” wygłoszonych przez dr Macieja Dębskiego
Foto: www.booking.com/hotel/pl
Dziś, w Hotelu Ambasador Premium w Łodzi spotkali się na Ogólnopolskiej Konferencji „Od Nauczenia do Uczenia się – Daltońskie Inspiracje” nauczyciele i dyrektorzy szkół i przedszkoli, którzy już realizujący, lub są zainteresowani wprowadzaniem do swej codziennej praktyki edukacyjnej elementy systemu Halen Parkurst, nazwanego Planem Daltońskim – od nazwy miasta Dalton, gdzie twórczyni tego systemu pracowała w szkole średniej.
W jednej z hotelowych sal konferencyjnych zasiadła ponad setka uczestniczek i uczestników pierwszego dnia tej konferencji, aby wysłuchać sześciu wykłado-gawęd zaproszonych ekspertów-praktyków oraz siedmiu prezentacji przedstawicieli szkół i przedszkoli, realizujących – w różnym zakresie – edukację według metody Planu Daltońskiego. Jutro drugi dzień konferencji – zajecia warsztatowe w SP nr 137 i PP nr 152 na łódzkim osiedlu Retkinia.
Uczestnicy konferencji tuż przed jej rozpoczęciem potwierdzają swoją obecność i otrzymują identyfikatory oraz materiały konferencyjne.
Konferencję otworzyli i powitali wszystkich jej uczestników inicjatorzy i organizatorzy tego przedsięwzięcia – Anna i Robert Sowińscy.
Więcej informacji (i zdjęć) o przebiegu pierwszego dnia „Daltońskich Inspiracji” znajdziecie Szanowni Czytelnicy w relacji, którą zamieścimy w „Obserwatorium Edukacji” na początku przyszłego tygodnia.
Tekst i zdjęcia
Włodzisław Kuzitowicz