Archiwum kategorii 'Relacje'
Dzisiaj (25 lutego) w Dużej Sali Obrad Rady Miejskiej Łodzi odbyło się seminarium „Oblicza depresji u dzieci i młodzieży”. Zostało ono zorganizowane przez władze samorządowe Łodzi, ale logistycznie jest to osobista zasługa Agaty Kobylińskiej – pełnomocnika prezydenta Łodzi ds. dzieci i młodzieży.
Nie bez powodu to ona powitała wypełniających do ostatniego miejsca, licznie przybyłych uczestników seminarium (stoi z czerwoną teczką), oddając głos – co było bez precedensu na wydarzeniu typu wąskospecjalistycznego seminarium – silnej reprezentacji władz Miasta: z mikrofonami stoją wiceprezydenci: Małgorzata Moskwa-Wodnicka i Adam Wieczorek, za chwilę wystąpił także (siedzi za stołem pierwszy z lewej) przewodniczący Rady Miejskiej Łodzi Marcin Gołaszewski.
Program seminarium otworzył wykład dr Rafała Szmajdy (psychiatra dziecięcy i młodzieżowy, pracuje w Oddziale Psychiatrii Młodzieżowej Centralnego Szpitala Klinicznego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, jak również w Poradni Zdrowia Psychicznego dla Dzieci SPZOZ im. Babińskiego w Łodzi), zatytułowany „Depresja u dzieci i młodzieży. Przyczyny, objawy, skutki”.
W miniony czwartek, 6 lutego 2020 w Zespole Szkół Rzemiosła im. Jana Kilińskiego przy ul. Żubardzkiej 2 w Łodzi odbył się kolejny Dzień Doradztwa Zawodowego. Szkoła ta prowadzi rekrutacje – na poziomie technika – w zawodach: technik usług fryzjerskich, technik ogrodnik, technik hodowli konie, technik architektury krajobrazu, technik optyk i technik pszczelarz, zaś do szkoły branżowej – do klas w zawodach: fryzjer i jeździec.
W spotkaniu, którego pierwsza część odbyła się w sali gimnastycznej,uczestniczyli uczniowie klas ósmych z trzech pobliskich szkół podstawowych: SP nr 56, SP nr 65, SP nr 182 oraz ze SP nr 193 z Dąbrowy.
Jedną z osób zabierających tam głos była pani Małgorzata Sienna – Kierownik Ośrodka Doradztwa Zawodowego w Łódzkim Centrum Doskonalenia Nauczycieli i kształcenia Praktycznego.
Po części plenarnej uczniowie zostali podzieleni na 7 grup warsztatowych i uczestniczyli, kolejno, w siedmiu zaoferowanych im tematach spotkań – w każdym po 30 minut. W ramach prezentowania oferty ZSR były to pokazy: fryzjerstwa męskiego, fryzjerstwa damskiego, umaszczenia koni, tworzenia i wyznaczania rabaty (technik architektury krajobrazu) i zajęć z optyki;
Dzisiaj, w sali szkolnego teatru (budynek „B”) Szkoły Podstawowej Nr 137 im. A. Kamińskiego odbyła się z dawna zapowiadana konferencja „Rok Godności – Rok Relacji Człowieka”.
Przybyłych uczestników konferencji powitała gospodyni obiektu – Pani Dyrektor SP nr 137 – Ewa Możyszek-Banaszczyk, która przypomniała, że odbywa się ona w ramach „Roku Relacji w Edukacji”, a także zapowiedziała pierwszy punkt programu – występ uczniów tej szkoły, którzy przygotowali swe wystąpienia na temat godności i szacunku – wychodząc od myśli Marka Edelmana – ostatniego dowódcy Powstania w Getcie Warszawskim, wieloletniego lekarza-kardiochirurga w łódzkim szpitalu.
Nikodem Tomaszewski i Maciek Mujżel – uczniowie klasy VI d SP nr 137 w Łodzi.
Oto fragment odczytanego tekstu, samodzielnie przez nich przygotowanego: „Jak się przyglądasz złu i odwracasz głowę, albo nie pomagasz jeśli możesz pomóc, to stajesz się współodpowiedzialny. […] To sowa Marka Edelmana. […] Wokół nas zdarzają się sytuacje, kiedy inni są bici, poniżani,wyzywani, traktowani gorzej. To właśnie wtedy powinniśmy reagować, ponieważ należy szanować godność drugiego człowieka, kiedy ktoś inny próbuje mu ja odebrać.[…] Przez swoją obojętność stajemy się współodpowiedzialni za czyny innych.”
Ziemowit Gwóźdź – uczeń klasy VIII c SP nr 137 w Łodzi.
Oto fragment jego, wygłoszonego bez wspierania się notatkami, wystąpienia: „Chciałbym dzisiaj poruszyć niezmiernie ważną kwestię, jaką jest godność i szacunek. […] Marek Edelman twierdził, że w życiu są tylko trzy drogi: można uciekać, można przyglądać się, albo można zaangażować się. Tylko tą trzecią uznawał za właściwą, ponieważ według niego właśnie zaangażowanie się dowodzi naszego człowieczeństwa. […] Szanowni Państwo! Apeluję: zaangażujmy się, nie oczekując niczego w zamian. Mam nadzieję, że od dzisiaj poświecimy choć kilka chwil i zamiast odwracać głowę staniemy po stronie słabszych i krzywdzonych. […]”
Po wystąpieniach uczniów miejscowej szkoły prowadzenie konferencji przejęła Marta Rosińska – jedna z inicjatorek „Roku Relacji w Edukacji:” która podziękowała młodym uczestnikom konferencji za wspaniały występ i zapowiedziała kolejny punkt programu:
Dziś, w Dużej Sali Obrad UMŁ, a nie jak półtora roku temu – w Pałacu Młodzieży, odbył się V Kongres Łódzkiego Towarzystwa Pedagogicznego. Tym razem przebiegał on pod hasłem „Nauczyciel – wyjątkowość i złożoność profesji w świetle rozważań teoretycznych i perspektyw praktyki zawodowej”. W programie Kongresu napisano, że jego celem jest pogłębienie świadomości społecznej na temat złożoności roli nauczyciela oraz poszukiwanie możliwych form wsparcia.
Uczestników Kongresu powitała dr Beata Owczarska – Przewodnicząca Zarządu ŁTP, która przypomniała zebranym program spotkania i dokonała otwarcia V Kongresu ŁTP.
Wykład inauguracyjny „Nauczyciel – zawód w trzech wymiarach. Kondycja polskiego nauczyciela” wygłosił prof. zw. dr hab. Bogusław Śliwerski – Honorowy Przewodniczący ŁTP.
„Obserwatorium Edukacji” skorzystało z otrzymanego zaproszenia i uczestniczyło w uroczystych obchodach 95 rocznicy powstania szkoły, której prawowitą spadkobierczynią jest dzisiejsza Szkoła Podstawowa Specjalna nr 90 im. Marii Grzegorzewskiej, mająca od 41 lat swą siedzibę w budynku przy ul. Karolewskiej 30. Jak nietrudno się domyśleć, w okresie owych 95 lat szkoła, zachowując przez cały czas charakter szkoły specjalnej, wielokrotnie zmieniała nie tylko swą siedzibę, ale i nazwę. Z jej bogatą historią można zapoznać się TUTAJ
W tej części obchodów Jubileuszu, której byliśmy uczestnikami, a która po godz. 14-ej rozpoczęła się w szkolnej sali widowiskowej, uczestniczyli przede wszystkim jej aktualni i byli nauczyciele i pracownicy, liczni zaproszeni goście – w tym senator RP Artur Dunin, przedstawiciele Władz Miasta, Kuratorium Oświaty i placówek doskonalenia nauczycieli, licznych instytucji i stowarzyszeń współpracujących ze szkołą, sponsorów, dzięki którym możliwe było zorganizowanie tych obchodów, a także rodzice uczniów szkoły-jubilatki.
Przybyłych gości powitał jej dyrektor – Pan Sebastian Zieliński, który w swym wystąpieniu powiedział m.in.: „Dzisiejsza uroczystość przypomina, że w naszej szkole najważniejszy jest uczeń, uczeń o specjalnych potrzebach edukacyjnych, uczeń z niepełnosprawnością. Duszą szkoły są nauczyciele i specjaliści, natomiast dumą są absolwenci.[…] Szczególne podziękowania kieruję do wspaniałych pedagogów, którzy tworzyli historię szkoły, do tych którzy dzisiaj zaszczycili nas swoją obecnością, […] Pragnę wyrazić uznanie dla wysiłku pierwszych dyrektorów […]. pierwszych nauczycieli […], Nie sposób wymienić wszystkich, dlatego składam wyrazy uznania dla wszystkich byłych, ale też obecnych pedagogów, pracowników szkoły, dla wszystkich rodziców, absolwentów – za wszystko, co powstawało, powstaje, za wspólne działania dla dobra uczniów, szkoły i ca,ego środowiska lokalnego.[…]”
Wczoraj (8 listopada) w gościnnych pomieszczeniach Łódzkiego Domu Kultury odbyła się II konferencja „MOZAIKA EDUKACYJNA – Relacje w Innowacji”. Zorganizowały ją: Szkoły MIKRON, Łódzki Dom Kultury, Stowarzyszenie „kre-Aktywni”, Fundacja Kreatywnej Edukacji EDUKABE, Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Łodzi i Zespół Szkół Gastronomicznych w Łodzi. Przypominamy, że z pierwszej konferencji (odbyła się 22 marca 2019 roku) zamieściliśmy relacje, zatytułowane: „Mozaika organizatorów i tematów – nietypowa konferencja o relacjach w edukacji” i „Konferencja „Relacje w edukacji” – część II – warsztaty”.
Pierwsza refleksja, jaka nasunęła się już na samym początku konferencji, to smutna konstatacja, że zainteresowanie środowiska łódzkich nauczycieli inicjatywą „Mozaika Edukacyjna” nie tylko nie wzrosło, ale – niestety – zmalało.
Zgodnie z programem konferencji jako pierwsza zabrała głos Luiza Skutnik, której wystąpienie zatytułowane „Od inspiracji do działania – moja droga zmian” było bardzo osobistą opowieścią o jej drodze „od uczennicy nierokującej (w opinii nauczycieli) nadziei nawet na zaliczanie matematyki z klasy do klasy w podstawówce, do twórczyni znanej szkoły COGITO w Płocku, a ostatnio założycielki Fundacji Rozwoju Edukacji i Kreacji FREAK. Oto kilka cytatów z tej opowieści:
„Zapraszam w podróż po moim życiu, po mojej drodze zmian. […] Warto się cofnąć trochę, zobaczyć jakim uczniem my byliśmy, jak to wyglądało z naszej perspektywy, i jak to wygląda dzisiaj. […] Pamiętam, byłam dzieckiem bardzo zamkniętym, u mnie się dużo działo w głowie i w sercu, ale tego nie pokazywałam. W związku z tym nauczyciele odbierali mnie jako kogoś zupełnie innego niż byłam w rzeczywistości.[…] Jest zdanie, które pamiętam do dziś: Kalinowska, jak ty zdasz z matematyki przez wszystkie klasy podstawówki, to mi tu kaktus wyrośnie.”
„Dyrektor który chce zmiany musi bardzo zainwestować we własny rozwój. Żeby nie przelewać swoich lęków na innych, żeby nie hamować, a jednocześnie wspierać.”
„W pewnym momencie zdarzył mi się wypadek, samochodowy. Pokiereszowałam sobie kręgosłup, musiałam się zatrzymać. […] Musiałam zrezygnować ze szkoły COGITO, ono już nie jest moje.[…]
„Ale wszystko jest po coś. Bo się okazało, pamiętajcie: każda zmiana jest dobra. Nawet jeśli w skutkach, początkowo, wydaje się tragiczna. {…] W rezultacie, to powiedzenie, że nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło, jest prawdą.. Bo dzięki temu ja stworzyłam „Frek’a” , stworzyłam fundacje. I nagle wszystko zaczęło mi się układać, przekładać… […] Póki co przygotowuję się do otwarcia mojej nowej, frekowej szkoły…”
„Buduj relację z każdym. Każdy nauczyciel jest ważny. I ten, który jest chętny na zmianę i ten który nie jest chętny na zmianę. To jest też człowiek. Patrz na człowieka. […] Błąd jest trampoliną do odniesienia sukcesu. Błąd nie jest czymś złym. Błąd daje naukę. Nigdy nie wolno się poddawać – nawet gdy coś nie działa.”
Wystąpienie Luizy Skutnik było bez wątpienia „gwoździem” tej konferencji. Pozostałe – o wiele krótsze – w pełni uzasadniały jej nazwę: „Mozaika Edukacyjna”. I tak w kolejności wystąpiły:
Wczoraj (10 października) w Sali Lustrzanej Muzeum Miasta Łodzi, po raz 25. odbyła się uroczystość wręczenia wyróżniającym się uczennicom i uczniom stypendiów, a wybitnym nauczycielom – nagród, przyznanych przez Kapitułę, powołaną przy Łódzkim Stowarzyszeniu Pomocy Szkole.
Tę szczególna, z okazji jubileuszu 25. uroczystości przyznawania tych stypendiów i nagród, galę otworzyła Przewodnicząca ŁSPSz Pani Iwona Bartosik, witając licznie przybyłych aktualnych i byłych fundatorów, w tym wielu byłych prezydentów miasta, a także aktualnego wiceprezydenta m. Lodzi Tomasza Trelę. Szczególnie serdecznie powitała pierwszego przewodniczącego ŁSPSz – Pana Henryka Czyżewskiego, a także przybyłą na tę uroczystość z Warszawy Panią Zofię Grzebisz-Nowicką – przewodniczącą Krajowego Stowarzyszenia Pomocy Szkole.
W pierwszej części uroczystości dokonano wręczenia dyplomów przyznania stypendium wyróżnionym uczniom. My zaprezentujemy jedynie kilka zdjęć, ilustrujących akty wręczania tych dyplomów.
Na zdjęciach stypendystom towarzyszą fundatorzy lub oficjele:
Angelika Słubik – uczennica Szkoły Podstawowej nr 169 w Łodzi.
Szczególnie uzdolniona artystycznie, muzycznie i teatralnie, słuchaczka wykładów z zakresu nauk przyrodniczych na Politechnice Łódzkiej, regularnie uczestniczy w zajęciach terenowych w Ogrodzie Botanicznym, wolontariuszka
i społecznik.
Jan Odyniec – uczeń XXI Liceum Ogólnokształcącego w Łodzi.
Wszechstronnie uzdolniony, organizator szkolnych przedsięwzięć, wolontariusz, upominający się o prawa człowieka, dostrzegający potrzebę szanowania praw zwierząt.
Informacja o wszystkich uczennicach i uczniach, którzy odebrali dyplomy przyznania stypendiów – TUTAJ
„Rodzinne zdjęcie” wszystkich wyróżnionych wraz z fundatorami stypendiów
Z bogatej oferty programowej wtorkowego przedpołudnia wybraliśmy kilka, które poniżej prezentujemy:
Blok przedpołudniowy
W sali „Tatry”, od godziny 9:00 trwał wykład prof. Macieja Karwowskiego z Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego, zatytulowany KSZTAŁCENIE ZDOLNYCH A ROZWIJANIE ZDOLNOŚCI – O DWÓCH STRONACH TEJ SAMEJ MONETY. Temat ten zrodził się z obserwacji praktyki edukacyjnej, która przynosi spostrzeżenia, że klasyczna szkoła poświęca wiele uwagi specjalnym potrzebom edukacyjnym swych uczniów, lecz często w ogóle, lub szczątkowo wspiera tych, którzy charakteryzują się wysokimz poziomem zdolności i uzdolnień.
W tej samej sali, w drugim bloku tego przedpołudnia odbyła się debata panelowa „JAK NIE ZMARNOWAĆ TALENTÓW POLSKICH DZIECI? NIEZWYKLI WYCHOWAWCY I ICH UZDOLNIONA MŁODZIEŻ”, w której uczestniczyli nauczyciele, ale także i uczniowie, którzy mogli podzielić się swymi pozytywnymi doświadczeniami w rozwijaniu uczniowskich zdolności i pasji. Moderatorem debaty był Marek Pleśniar z OSKKO.
W ramach tej formuły dyskusyjnej głos zabierali także uczestnicy „z sali”, których wypowiedzi potwierdzały konieczność przekształcania naszych szkół z „realizujących podstawy programowe” w ośrodki wspierania uzdolnień i pasji swych uczniów.
Ale nie tylko do tego co działo się w sali „Tatry” ograniczyła się nasza ciekawość. Oto informacje o innych wykładach i prelekcjach:
Dobiegł końca pierwszy dzień XIV Kongresu Zarządzania Oświatą, który Ogólnopolskie Stowarzyszenie Kadry Kierowniczej Oświaty tym razem zorganizowało w zakopiańskim hotelu „Mercure Kasprowy”.
Choć oficjalne otwarcie Kongresy nastąpiło o godz. 14:30, już od wczesnych godzin przedpołudniowych organizatorzy przygotowali ofertę programową dla uczestników, którzy zgłosili swój udział już od popołudnia lub wieczora dnia wczorajszego.
Zgodnie z wypracowaną przez nas w latach poprzednich praktyką – nasza syntetyczna relacje będzie z konieczności wybiórcza – niemożnośścią jest zarejestrowanie wszystkich, trwających równolegle, wydarzeń.
Blok 1. 10:30 – 12:00
Ewa Halska – prezes OSKKO: NAWIGACJA DYREKTORA NA NOWY ROK SZKOLNY. Podczas bogatego w treści wykładu Ewa Halska, w przystępnej, „praktycznej” formie, omówiła aktualne zmiany w prawie oświatowym. Znalazł się twż czas na pytania i wypowiedzi słuchaczy, bardzo licznie zgromadzonej w największej, liczącej 550 miejsc, sali „Tatry”.
Zajrzeliśmy także do sali „Rysy”, gdzie Marek Lećko z Akademii Umiejętności „Foucault” mówił na temat „RODZIC W SZKOLE CZYLI 3 MOŻLIWOŚCI ZBUDOWANIA POZYTYWNYCH RELACJI. Myślą przewodnią tego wykładu bylo przekonaniem, że nie ma trudnych ani roszczeniowych rodziców, są tylko trudne sytuacje komunikacyjne do rozwiązania.
Kontynuując relacjonowanie przebiegu Forum Kształcenia Zawodowego, które odbyło się w piątek 20 września w Zespole Szkół i Placówek Oświatowych Nowoczesnych Technologii Województwa Łódzkiego, przestępujemy do prezentacji krótkich syntez treści, zawartych w wystąpieniach kolejnych [po pani Emilii Maciejewskiej – naczelnika Wydziału (?) w Departamencie Strategii, Kwalifikacji i Kształcenia Zawodowego MEN] prelegentów.
Pierwszym który wystąpił po przedstawicielce MEN był Robert Podgórski – wicedyrektor Zespołu Szkół i Placówek Kwalifikacji Zawodowych w Zgierzu. Mówił na temat „Program nauczania zawodu jako obraz rozwoju szkoły”.
Zaczął od poinformowania, że wystąpienie jego zostało przygotowane z dwu punktów widzenia: placówki doskonalenia nauczycieli (WODN w Zgierzu) , ale także szkoły policealnej (Zespołu Szkół i Placówek Kwalifikacji Zawodowych w Zgierzu) oraz od doprecyzowania zapowiedzianego w programie tematu: „Podstawa programowa jako obraz rozwoju szkolnictwa zawodowego”. Nie kwestionując potrzeby aktualizacji podstaw programowych z 2012 roku, stwierdził, że fakt iż rozporządzenie zmieniające podstawy zostało opublikowane dopiero w maju tego roku, skutkowało tym, że postawiło ośrodki doskonalenia nauczycieli w trudnej sytuacji, gdyż pozostawiało to bardzo mało czasu, aby mogły one dobrze przygotować się do udzielania wsparcia nauczycielom ze szkół zawodowych w tworzeniu nowych programów nauczania. Bo nigdzie nie ma ogólnodostępnych wzorców jak te nowe programy powinny być opracowywane, a przecież muszą je tworzyć sami nauczyciele. Inaczej wyglądało wprowadzanie nowych programów nauczania w szkołach podstawowych. Już w lutym-marcu pracownicy WODN-ów zostali przeszkoleni w zakresie nowych przepisów, co umożliwiło zorganizowania w miesiącach kwiecień-maj szkolenia dla nauczycieli tych szkół, co pomogło im przygotować nowe programy na czas, tzn. aby mogły one zostać zatwierdzone na sierpniowych posiedzeniach rad pedagogicznych.
W dalszej części swego wystąpienia dyr. Robert Podgórski wykazał z jakimi trudnościami dla szkół i organów prowadzących wiążą się wprowadzone tak późno prze MEN zmiany:
x x x
Następnie głos zabrała pani Ewa Marciniak-Kulka – wicedyrektor Wojewódzkiego Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli w Sieradzu.
Swoje wystąpienie, zatytułowane „Ścieżki indywidualizacji kształcenia w zawodzie i w kwalifikacji – wykorzystanie nowych możliwości organizacji kształcenia”, a rozpoczęła je takimi słowami:
„Chciałam powiedzieć, że: po pierwsze – moje wystąpienie będzie dość emocjonalne, po drugie – przepraszam, że państwa odrobinkę zdenerwuję, a po trzecie – […] chciałam ogłosić, że […] musimy zapomnieć o stereotypowo pojmowanej, klasycznej dydaktyce, czyli o zajęciach prowadzonych „wspólnym frontem”.[…] Dzisiaj, niestety, albo też stety, inna jest potrzeba społeczna. Będziemy pracować z różnymi uczniami, konfigurując ich w różne grupy, dostosowane do ich zindywidualizowanych potrzeb.”
Dzięki temu, że został nam udostępniony plik ze slajdami, którymi wspierała swoje wystąpienie Pani Dyrektor Marciniak-Kulka (za co bardzo jej dziękujemy) – po obszerną informację o głównych jego tezach odsyłamy TUTAJ