„Gazeta Wyborcza” – jej dodatek „Łódź Wyborcza”, a konkretnie redaktor Aleksandra Pucułek, opublikowała w ostatnich dniach dwa artykuły, podejmujące tematykę kształcenia zawodowego, z zawężeniem jej do łódzkich szkół zawodowych.
Nie wiemy, czy było to działanie zamierzone, ale różnią się one w sposób zasadniczy. Pierwszy z nich – z 11 maja, zatytułowany „Zawodowcy w Łodzi. Co robi robot w zawodówce?” – relacjonuje o zasługujących na uznanie staraniach (niektórych) zespołów szkół zawodowych o unowocześnianie szkolnej bazy kształcenia zawodowego, zaś drugi – z 14 maja, zatytułowany „Szkoły w Łodzi mają ogromny problem. Nie będzie miał kto w nich uczy” – informuje o powszechnym w tym typie szkolnictwa zjawisku braku dopływu „świeżej krwi” nauczycieli przedmiotów zawodowych.
Poniżej prezentujemy fragmenty tych artykułów i linki na stronę gazety:
Zawodowcy w Łodzi. Co robi robot w zawodówce?
Foto: Marcin Wojciechowski,Agencja Gazeta [www.lodz.wyborcza.pl/lodz/
Odwzorowana recepcja hotelowa, sprzęt do jazdy konnej albo nowoczesne stacje lutownicze. Uczniowie łódzkich techników i szkół zawodowych z roku na rok uczą się w coraz lepszych warunkach. W większość dzięki projektom unijnym.
Kształcą się tu przyszli ekonomiści, specjaliści z branży turystycznej czy hotelarskiej. Do nauki zawodu nie wystarczą im jednak tylko zwykłe sale lekcyjne. Dlatego w Zespole Szkół Ekonomiczno-Turystyczno-Hotelarskich technicy hotelarstwa mają np. odwzorowaną jeden do jednego recepcję hotelową. Mogą uczyć się tutaj, jak pracować z klientem, jak obsługiwać specjalne programy komputerowe. […].
Dla wszystkich zawodów
15 nowoczesnych stanowisk lutowniczych, profesjonalny mikroskop, nowe narzędzia. W Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych nr 9 powstała niedawno pracownia do naprawy pakietów elektronicznych o wartości 600 tys. zł. Głównie z myślą o klasach: technik elektryk, elektronik i mechatronik. – Ale pracownia może być wykorzystywana też przez inne zawody, np. informatyków – mówi Henryka Michalska, dyrektor ZSP nr 9 w Łodzi. A jeśli o nich mowa, to od niedawna w „9” mogą korzystać z nowej pracowni komputerowej. Oprócz komputerów udało się też tutaj kupić m.in. spawarkę światłowodową – wydatek kilkudziesięciu tysięcy złotych – potrzebną do nauki łączenia specjalnych kabli. Niektórych narzędzi do ZSP dostarcza też firma BSH, która patronuje klasom o profilu mechatronik. – BSH pomogła nam też pozyskać milionowy projekt z UE na wyposażenie pracowni mechatronicznej i szkolenia dla uczniów – mówi Michalska.[…]
Cały artykuł „Zawodowcy w Łodzi. Co robi robot w zawodówce?” – TUTAJ
Dzisiaj, pod nieobecność Roberta Sowińskiego (wizyta w Finlandii) na stronie Plan Daltoński zamieszczono podkast „z konserwy”. Przekonajcie się sami – a warto, bo jest on syntezą kilku wydarzeń:
Oto jego zapowiedź:
W dzisiejszym podcaście 1/3 treści to rozmowy z uczestniczkami kwietniowej konferencji „Od nauczania do uczenia się – daltońskie inspiracje”, zorganizowanej przez WODN w Zgierzu. Pozostała część to skrót z lajwu jaki wyemitowaliśmy w mediach społecznościowych tuż po konferencji, podczas którego dzieliliśmy się naszymi refleksjami, omawiamy role poszczególnych osób, bez których ta konferencja odbyć się nie mogłaby. jak zawsze w przypadku nagrania LIVE komentujemy też bieżące komentarze jakie umieszczali nasi widzowie. Jest to też pierwszy odcinek podcastu z nową zapowiedzią wygłoszoną przez profesjonalnego „radiowca” – Wojciecha Stachowicza, za co serdecznie mu dziękujemy.
Daltońskie inspiracje czyli rozmowy konferencyjne i refleksje po konferencji (39’28”) – TUTAJ
Źródło: http://www.plandaltonski.pl
Foto: www. naszglospoznanski.pl
Budowa nowego skrzydła szkoły w Dąbrowie gm. Dopiewo, woj. wielkopolskie
7 maja 2018 roku Rzecznik Praw Obywatelskich, mając nauwadze liczne wnioski, jakie wpłynęły do jego biura od obywateli, zawierające wątpliwości wobec zmian w ustroju szkolnym oraz organizacji i funkcjonowania szkół i placówek oświatowych, po raz kolejny wystosował w tej sprawie pismo do Anny Zalewskiej. Poniżej zamieszczamy obszerne fragmenty komunikatu, jaki o tym zamieszczono na oficjalnej stronie RPO:
RPO kolejny raz wskazuje MEN negatywne skutki reformy oświaty
Przepełnienie szkół podstawowych; nauka w późnych godzinach popołudniowych albo nawet w kontenerach przy szkołach; zbyt dużo zajęć w tygodniu; nadmiar prac domowych. O takich m.in. negatywnych skutkach reformy systemu oświaty Rzecznik Praw Obywatelskich napisał do minister Anny Zalewskiej. Adam Bodnar przestrzega, że efektem gorszych warunków nauki w szkołach publicznych będzie przenoszenie dzieci zamożniejszych rodziców do placówek prywatnych – co pogłębi nierówności społeczne. […]
W piśmie do minister Zalewskiej Rzecznik przedstawił efekty seminarium, zorganizowanego w marcu 12018 r. w Biurze RPO pod hasłem „(Nie)oczekiwane skutki reformy systemu oświaty” .
RPO wiele razy zwracał uwagę, iż nieuniknionym efektem zmian jest zwiększenie się liczby dzieci w szkołach podstawowych. Dołączenie klas VII do dotychczasowych sześcioklasowych szkół podstawowych, przy jednoczesnym przeprowadzaniu naboru do klas I, w większości szkół doprowadziło do przepełnienia budynków szkół i pogorszenia warunków nauczania.
Negatywne skutki reformy
[…] Szczególnie niepokojące Rzecznika przypadki, dotyczą uczniów uczęszczających na zajęcia w ustawionych przed szkołą kontenerach. Dochodzi do tego wtedy, gdy organy prowadzące szkoły oraz dyrektorzy nie chcą przenosić uczniów szkół podstawowych do budynków likwidowanych gimnazjów.
Foto: www.google.pl
Małgorzata Brodecka
Wczoraj na portalu „Juniorowo” zamieszczono wywiad z bardzo nietypową „panią profesor od biologii” z XVII Liceum Ogólnokształcącym w Gdyni. Oto jak redakcja zapowiada tę rozmowę:
Małgorzata Brodecka jest nauczycielką biologii w XVII Liceum Ogólnokształcącym w Gdyni. Kilka lat temu zaczęła tworzyć piosenki i wideoklipy, w których śpiewa i rapuje na tematy związane z biologią, aby ułatwić uczniom przyswajanie obszernej i trudnej wiedzy. Swoje klipy umieszcza na kanale YouTube, aby każdy mógł z nich skorzystać. Z Małgorzatą Brodecką rozmawia Wojciech Musiał.
A teraz proponujemy kilka wybranych fragmentów tego wywiadu:
Wojciech Musiał: Dlaczego została pani nauczycielką? Czy to wybór podyktowany pasją?
Małgorzata Brodecka: Tak, ale zawód ten wybrałam również dlatego, że pochodzę z rodziny nauczycielskiej, moja mama i babcia także uczyły w szkole. A ja zawsze kochałam pracować z ludźmi. Zanim zdecydowałam się na pracę w szkole, chciałam być lekarzem, potem pielęgniarką, ale w końcu wybrałam studiowanie biologii, głównie za sprawą moja nauczycielki biologii i wychowawczyni, która potrafiła zarazić mnie pasją do tego przedmiotu. W czasie studiów zrobiłam też kurs pedagogiczny. W jego trakcie odbywałam liczne praktyki w szkole i właśnie tam poczułam, że mam dobry kontakt z dziećmi. Wtedy byłam już pewna, że chcę pracować w szkole. Zaraz po studiach nie znalazłam etatu i przez dwa lata pracowałam w zupełnie innej branży. To doświadczenie tym bardziej przekonało mnie, że to w szkole czuję się jak ryba w wodzie i tu jestem szczęśliwa. Uczę już dziesięć lat.
Wspomniała pani o osobowości nauczyciela. Jeśli dziecko nie przepada za jakimś przedmiotem, to nauczyciel z charyzmą i umiejętnością przekazywania wiedzy może sprawić, że dziecko ten przedmiot polubi.
Najważniejszy jest kontakt z uczniem jako drugim człowiekiem. Nauczyciel nie powinien skupiać się wyłącznie na relacji „ja – cała klasa”, ale znaleźć czas na indywidualne rozmowy z dziećmi, czy to między lekcjami czy po zajęciach. Uczniowie lubią dany przedmiot w dużej części dzięki osobowości nauczyciela. Ja zaczęłam się uczyć biologii właśnie dla mojej nauczycielki, z sympatii do niej. […]
Przejdźmy do muzyki, którą wykorzystuje pani do nauczania biologii. Czy pochodzi pani z muzykującej rodziny?
Pasją do muzyki zaraził nas tata, bo mam jeszcze dwóch braci i siostrę. Bracia skończyli szkołę muzyczną. Ja chodziłam na ognisko muzyczne i grałam na pianinie. Jednak źle znosiłam dyscyplinę w szkole, nie cierpiałam, gdy ktoś mi narzucał, co mam grać. Porzuciłam wtedy pianino i zaczęłam sama eksplorować te obszary muzyczne, które mnie interesowały. Sama nauczyłam się grać na gitarze, potem doszły bębny afrykańskie, perkusja, no a od trzech lat wróciłam do pianina, bo ten instrument daje najwięcej możliwości. Nie gram z nut, ale ze słuchu, intuicyjnie.
Foto: www. gazeta-olawa.pl
W sobotę 12 maja w oławskim ośrodku kultury odbyło się spotkanie z minister Anną Zalewską. Przyjazd minister edukacji do tego ponad trzydziestotysięcznego miasta powiatowego, leżącego 26 km. na południowy wschód od Wrocławia, był jej wkładem w realizację pisowskiej kampanii przed wyborami samorządowymi, w ramach której członkowie rządu i liderzy partyjni odwiedzają swych zwolenników „w terenie”.
Foto:www.gazeta-olawa.pl
Spotkanie w Oławie nie obyło się bez ujawnienia lokalnych konfliktów. Na sali obecni byli rodzice dzieci z miejscowego przedszkola, które władze postanowiły przekształcić z niepublicznego w publiczne – z transparentem: „Ratujmy Magdalenkę”.[Źródło:www.gazeta-olawa.pl]
Jednak nas interesuje przede wszystkim to, co przy okazji tego spotkania minister Zalewska mówiła o realizacji jednego z pięciu projektów, zapowiedzianych niedawno przez premiera Morawieckiego. Oto fragmenty informacji na ten temat, zamieszczonej na stronie TVN24:
– Będą zarówno wyprawki dla wszystkich uczniów, jak i darmowe podręczniki – powiedziała w sobotę minister edukacji narodowej Anna Zalewska […] Poinformowała, że projekt w sprawie wyprawki dla uczniów trafi na obrady Rady Ministrów na następnym posiedzeniu. […]
– Wokół wyprawek narosło wiele nieporozumień w przestrzeni publicznej. Pan premier Mateusz Morawiecki powiedział, że wyprawka będzie dla dzieci od siódmego do 18. roku życia, czyli dla wszystkich dzieci w systemie. I tak będzie – mówiła Zalewska.
Wyjaśniła, że nieprawdziwa jest informacja, że wyprawek nie dostaną uczniowie ze specjalnymi potrzebami, którzy są już dorośli. – Jest taka możliwość, że uczeń ze specjalnymi potrzebami może być w systemie do 24. roku życia i nieprawdą jest, że taki uczeń nie dostanie wyprawki. Otóż dostanie, tak jak każdy uczeń będący w systemie informacji oświatowej oprócz pozostałych dorosłych uczniów, bo płacimy też subwencje oświatowe na policealne szkoły dla dorosłych – powiedziała minister Zalewska. […]
Cały artykuł „Zalewska: projekt w sprawie wyprawki na następnym posiedzeniu rządu” – TUTAJ
Źródło: www.tvn24.
Na ten temat zamieszczono także informację na „Portalu Samorządowym”: Anna Zalewska: projekt ws. wyprawki dla uczniów na następnym posiedzeniu rządu” – TUTAJ
Na fanpage Fundacji EDU-klaster Wojtek Gawlik zamieścił w piątek, 11 maja, tekst, zatytułowany przewrotnie „Rodzice rodzą się z kapusty”. Polecamy lekturę tych spisanych refleksji nauczyciela i rodzica, który podjął próbę nie tylko zdiagnozowania przyczyn roszczeniowych wobec szkoły postaw rodziców, ale proponuje także sposoby budowania „porozumienia ponad podziałami” – nauczycieli z rodzicami – w imię dobra dzieci-uczniów – przeszłych obywatelki i… przyszłych rodziców.
Poniżej zamieściliśmy wybrane fragmenty (w których pogrubienia i podkreślenia tekstu to dzieło redakcji OE), oraz link do pełnej wersji tekstu:
W naszych szkołach mamy wieczny problem z rodzicami. Są oni roszczeniowi, „bezstresowo” wychowują swoje dzieci dzieci wchodzą im na głowy, rozpuszczają, fatalnie komunikują się ze szkołą, mają w głębokim poważaniu uwagi nauczycieli.Rodzice często gęsto czepiają się wszelkich aktywności, które wykonuje nauczyciel. Ich wątpliwości bywają uzasadnione, ale w większości przypadków całkowicie odstają od realiów szkolnych…
Można powiedzieć, że większość problemów szkolnych wynika właśnie z winy rodziców. To stwierdzenie jest oczywiście w dużej mierze prawdziwe. Ale… wróćmy do tematu tego wpisu.
No właśnie … obecni rodzice nie wykluwają się z kapusty. Tak jak i wielu poprzednich, są „produktami” systemu szkolnego. Co ciekawe, obecni rodzice uczęszczali do szkoły, w której „szacunek do nauczyciela” był na dużo wyższym poziomie. Szkoły, w której nauczyciel miał znacznie więcej do powiedzenia w kwestii dyscypliny i wychowania. Nauczyciel miał władzę i narzędzia, które mogły mu pozwolić na takie kształtowanie postaw dzieci i młodzieży, aby w przyszłości wyrośli na dumnych obywateli oraz wspaniałych rodziców. Wspaniałych nie tylko z punktu widzenia swoich dzieci… ale również i z punktu widzenia szkoły.[…]
Ostatecznie… trzeba postawić bardzo ważne pytanie. Kto i co wpłynęło na tych naszych obecnych rodziców, że zachowują się tak jak się zachowują?
Odpowiedź może być oczywista – pęd życia, ambicje, pogoń za pieniędzmi i nowe technologie, które wdarły się do każdego domu… a nawet do łóżek i kołysek. […]
Warto też zastanowić się nad tym, w jaki sposób wygląda relacja rodziców ze szkołą oraz rodziców ze sobą. Z czego może wynikać tak znacząca niechęć wielu rodziców do szkoły? Z czego wynika kwestionowanie jakości kształcenia i form weryfikacji wiedzy? […]
Na adres „Obserwatorium Edukacji” przyszedł w czwartek, 10 maja, e-mail (nie będę się „chwali” od kogo), z linkem do informacji o wartej komentarza inicjatywie „okołoedukacyjnej” kilku lokalnych polityków PiS na Podkarpaciu. Tą inicjatywą jest konkurs, dotyczący Lecha Kaczyńskiego. Ma on przebiegać pod hasłem „Działalność społeczna i polityczna oraz rola prezydenta Lecha Kaczyńskiego w odbudowie niepodległej Polski” i jest adresowany do uczniów klas VII szkół podstawo- wych, „niedobitków” gimnazjów (kl. II i III) oraz – jak napisano w piśmie przewodnim – do szkół ponadpodstawowych. Wszystko na terenie województwa podkarpackiego. Nie będę tu wymieniał jego organizatorów, sponsorów i pozostałych informacji organizacyjno-programowych. Wszystko to możecie przeczytać osobiście na skanie dokumentu rozsyłanego do szkół, załączonego w publikacji „Wygumkowali Lecha Wałęsę”. Konkurs szkolny na temat roli Lecha Kaczyńskiego w odbudowie niepodległej Polski, zamieszczonej na portalu na:Temat [TUTAJ]
Intencją nadawców tego e-maila było – prawdopodobnie – podzielenie się ze mną informacją, jak to miłościwie nam panujące ministerstwo edukacji usiłuje robić uczniom „wodę z mózgu”, a jeśli się uda – indoktrynować ich w duchu swojej wizji najnowszej historii polski. Jednak, po bliższym przyjrzeniu się tematowi, doszedłem do wniosku, że w tym konkretnym przypadku nie da się przypisać „sprawstwa kierowniczego” pani minister Zalewskiej, ani nikomu z urzędu na Szucha.
To wszystko to taka „prywatna inicjatywa” trzech panów:
-Grzegorza Nieradki – radnego RM Iwonicza Zdroju
-Macieja Kamińskiego – radnego RM Przemyśla
-Jarosława Piotra Kozaka – radnego RM Jarosławia
W piśmie przewodnim skierowanym do szkół wymieniono liczne podmioty wspierające tę inicjatywę organizacyjnie (troje posłów, 5 struktur NSZZ „Solidarność” i Instytut Historyczny w powstałej z inicjatywy Marka Kuchcińskiego PWSW w Przemyślu), jednak nigdzie nie ma ani linijki, choćby o honorowym, patronacie – nie tylko MEN, ale nawet miejscowego kuratora oświaty. Co prawda już we wstępie zamieszczono grubym drukiem informację, że konkurs odbywa się pod patronatem Marszałka Sejmu RP Marka Kuchcińskiego, to jednak jest to co prawda „druga osoba w państwie”, to jednak nie ma ona żadnego formalnego przełożenia na system oświaty w Polsce.
Jeśli już wspomniałem o urzędzie kuratora oświaty, to informuję – sprawdziłem: na oficjalnej stronie Podkarpackiego Kuratorium Oświaty nie ma o tym konkursie żadnej wzmianki. Jest natomiast komunikat, że Podkarpacki Kurator Oświaty ogłosił konkurs pod długawą nazwą: „A jak ciebie kto zapyta…- ludzie, miejsca, wydarzenia okresu walk o Niepodległą na Podkarpaciu w latach 1914-1922”. On także jest adresowany do uczniów szkół podstawowych, gimnazjów i szkół ponadpodstawowych/ponadgimnazjalnych.
Rodzi się podstawowe pytanie: Czy ów konkurs o roli prezydenta Lecha Kaczyńskiego w odbudowie niepodległej Polski to działalność legalna? Czy dyrektor szkoły, który zezwoli na jego przeprowadzenie na terenie kierowanej przez siebie placówki nie złamie prawa?
Szef zawsze firmuje swoją twarzą wszystko, co dzieje się w kierowanej przez niego instytucji
Bardzo późnym wieczorem w czwartek (10 maja), długo po tym, jak OE poinformowało swych czytelników o prezentacji w Centrum Nauki Kopernik pierwszych z zaplanowanych w ramach projektu „Modułowe Pracownie Przyrodnicze” zestawów „Woda”, na stronie MEN zamieszczono komunikat:„Szkolne laboratoria – środki na wsparcie dla szkół w zakupie wyposażenia do pracowni przyrodniczych”. To bardzo pouczający przykład zastosowania techniki „dwa w jednym”, kiedy – nazwijmy to – półprawda „sprzedawana” jest razem z niewygodną informacją – obie w „apetycznym” opakowaniu. Zobaczcie sami – oto fragmenty początku tego materiału:
Minister Edukacji Narodowej Anna Zalewska w czwartek, 10 maja br. w Centrum Nauki Kopernik przedstawiła działania MEN we wsparciu szkół w wyposażenie pracowni przyrodniczych.
Środki dla samorządów na dofinansowanie zakupu pomocy dydaktycznych do szkolnych pracowni/laboratoriów przedmiotowych oraz Projekt Modułowych Pracowni Przyrodniczych to kolejna, po rządowym programie „Aktywna Tablica”, odpowiedź MEN na potrzebę zapewnienia odpowiednich warunków nowoczesnego kształcenia uczniów szkół podstawowych. […]
Samorządy mogą już składać wnioski do MEN o przyznanie dofinansowania na zakup do szkół podstawowych pomocy dydaktycznych niezbędnych do realizacji podstawy programowej z przedmiotów przyrodniczych (biologia, geografia, chemia i fizyka). W tym roku planujemy przeznaczyć na ten cel ok. 80 mln zł z rezerwy 0,4%. Program dofinansowania wyposażenia pracowni przedmiotowych jest zaplanowany na 4 lata. W sumie przekażemy samorządom ok. 320 mln zł.[…]
Centrum Nauki Kopernik (CNK) na zamówienie Ministerstwa Edukacji Narodowej przygotowało propozycję nowoczesnego sposobu kształcenia uczniów klas IV-VIII szkół podstawowych. Projekt jest realizowany we współpracy z finansującą go Fundacją Rozwoju Systemu Edukacji.[…] [Źródło: www.men.gov.pl]
A teraz przeanalizujmy co w tym tekście jest półprawdą, co przemilczeniem prawdy, a co manipulacją faktami.
Zupełnie nieprzypadkowo poświęciliśmy dużo czasu, aby nadrobić wstydliwie ujawnione braki w podstawowych obowiązkach „Obserwatorium Edukacji”. Skoro do niedawna nawet nie wiedzieliśmy o tym, że od lat funkcjonuje superpopularny blog Kamila Nowaka o wychowaniu („Gazeta Wyborcza”) – postanowiliśmy zapoznać się z bogatym archiwum tekstów tego blogera.
Na początek proponujemy tekst (a wcześniej jego omówienie na jednym z portali) sprzed półtora roku, po zapoznaniu się z którym inaczej spojrzycie na motywacje, jakie najprawdopodobniej legły u podstaw takiego zaangażowania się pana Nowaka w „występek” łódzkiej poradni psychologiczno-pedagogicznej.
We wrześniu 2016 roku, na portalu <influencer>, zamieszczono tekst, zatytułowany „Blog ojciec przyznał się do bicia dzieci, dzisiaj żałuje…”. Oto fragmenty tej publikacji, wraz z załączonym tam tekstem Kelly Moses:
[…] Blog Ojciec” sprowokowany do dyskusji został w następstwie artykułu jaki w ostatnich dniach pojawił się w „Rzeczpospolitej”. W tekście zatytułowanym „Klaps to obowiązek rodziców”, prof. Zbigniew Staworowski przekonuje, że sensem rodzicielstwa jest wspieranie dziecka na jego drodze dorastania ku odpowiedzialnej wolności. – Symbolem takich właśnie rodzicielskich działań jest przysłowiowy klaps, który nie jest żadnym biciem, nie jest nawet czymś szkodliwym, lecz – przeciwnie – jest czynem o wysokiej wartości wychowawczej i dlatego zasługuje wręcz na pochwałę – czytamy.
Klaps nie jest żadnym biciem
Kilka dni później do dyskusji dołączył prawicowy publicysta Łukasz Warzecha, który we „wSieci” przekonywał, że klaps nie jest żadną porażką wychowawczą. – A to dlatego, że dzieci są różne, mają różne charaktery, różną zdolność rozumienia przekazywanych im zakazów i nakazów, różną podatność na uwagi rodziców i w różnym momencie osiągają dojrzałość, która sprawia, że kara fizyczna przestaje mieć sens; różne bywają też okoliczności. Są rodzice, którzy nigdy swoim dzieciom nie musieli dać klapsa, a są tacy, którzy musieli lub muszą robić to co jakiś czas, bo jest to jedyny bodziec, jaki ich dziecko jest w stanie sobie przyswoić i zapamiętać – pisze publicysta.
Bloger postanowił zareagować
Głośny sprzeciw głoszonym teoriom postanowił wygłosić Kamil Nowak, który na swoim blogu przyznał, że w przyszłości wobec dziecka stosował metodą dawania klapsa. […]
Źródło: www.influencer.pl
Dalej cytujemy już z pierwotnego źródła fragmenty postu Kamila Nowaka, zatytułowanego „Rzecz, której najbardziej żałuję w całym moim rodzicielstwie”, zamieszczonego 19 września 2016 roku:
„Bić dziecko coraz mocniej” – radzi poradnia psychologiczna w Łodzi, Po raz pierwszy z taką informacją spotkaliśmy się na facebooku’u, gdzie pojawił się materiał z portalu Strajk.eu, zamieszczony tam 8 maja. Oto jego fragment:
Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna nr 5 w Łodzi namawia rodziców do bicia swoich dzieci, aby w ten sposób nauczyć ich posłuszeństwa i nakłonić do bycia grzecznymi.
Na przerażające porady natrafił na stronie łódzkiej PPP bloger parentingowy Kamil Nowak. Aktywista zareagował błyskawicznie. Opublikował list otwarty do władz placówki oraz powiadomił Rzecznika Praw Dziecka.
„Czuję wręcz strach na myśl, że rodzice poszukujący wartościowych treści, trafią do poradni, która jako jedną z technik wychowawczych proponuje bicie pasem czy potrząsanie. Jest to dla mnie niewyobrażalne” – napisał redaktor strony blogojciec.pl [Źródło:www.strajk.eu]
A potem lawina ruszyła. Do wczoraj informacje o owym pedagogicznym przestępstwie, jakiego dopuszczono się na internetowej stronie PPP nr 5 w Łodzi, zamieściły chyba wszystkie najpoczytniejsze media: od ONETU, przez portal mama:Du, aż do „Gazety Wyborczej” i „Dziennika Polskiego”.
My zaproponujemy cofnięcie się w czasie do początku owego „skandalu pedagogicznego” na jaki media wykreowały ów „wypadek przy pracy”, jaki przytrafił się w pewnej niewielkiej placówce wsparcia psycho-pedagogicznego. Jest 27 kwietnia 2018 roku. Nieznany nam wcześniej „blogujący ojciec” – Kamil Nowak zamieszcza na swym blogu tekst: „Mój list otwarty do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej nr 5 w Łodzi” i informuje, że jego kopię przesyła do RPD.