Archiwum kategorii 'z liceów'
Sala gimnastyczna XVIII LO w Łodzi podczas dzisiejszej uroczystości ślubowania klas pierwszych
Dzisiaj (30 listopada 2021 r.) przed południem, w XVIII LO im. Jędrzeja Śniadeckiego w Łodzi odbyło się ślubowanie klas pierwszych. Nie jest to jakiś niespotykane wydarzenie – prawdopodobnie w większości szkół kultywowana jest ta tradycja. Postanowiliśmy jednak zamieścić fotorelację właśnie z tej szkoły z kilku powodów:
Pierwszym jest chęć pokazania uczniów, którzy świadomie wybrali szkołę, gdzie prowadzone są tzw. klasy mundurowe. A są to klasy:
klasa policyjna z elementami kryminalistyki – dla uczniów zainteresowanych studiami na kierunkach: bezpieczeństwo narodowe, bezpieczeństwo wewnętrzne, kryminologia, kryminalistyka,
klasa policyjno-prawna – dla uczniów zainteresowanych studiami na kierunkach: bezpieczeństwo narodowe i wewnętrzne, prawo, administracja, resocjalizacja.
klasa wojskowo-ratownicza – dla przyszłych funkcjonariuszy służb mundurowych, ratowników medycznych, rehabilitantów, biotechnologów, dla uczniów zainteresowanych wojskiem czy ratownictwem medycznym.
Drugim – zaproszenie na to wydarzenie, które do redakcji OE skierowała dyrekcja szkoły oraz udostępnienie materiałów z tego wydarzenia.
Trzecim – sentyment redaktora OE do XVIII LO im. J. Śniadeckiego, którego jest on absolwentem (rocznik 1963).
Oto fotograficzna dokumentacja uroczystości ślubowania uczniów klas pierwszych
XVIII LO im. J. Śniadeckiego w Łodzi
Pamiątkowe zdjęcia klas pierwszych uczestniczących w ślubowaniu, pod banerem
upamiętniającym Patrona Szkoły, wraz z gośćmi honorowymi ze służb patronackich
Klasa Ia – policyjna z elementami kryminalistyki
Klasa I b – policyjno-prawna
Klasa I c – wojskowo-ratownicza
Akt pasowania na ucznia XVIII LO dokonywała dyrektorka XVIII LO – pani Monika Antosiak
Dziś udostępniamy (bez skrótów) tekst Danuty Sterny z jej bloga „Oś Świata”:
Pandemiczne nadrabianie zaległości w nauce
Rysunek: Danuta Sterna
Specjaliści w całym świecie zastanawiają się, jak wyrównać zaległości, które mają uczniowie po zdalnym nauczaniu. Liczne badania pokazują, że takie zaległości są. Dla mnie nie jest ważne, jak duże one są, ale jak sobie z nimi poradzimy.
Najbardziej radykalna propozycja, to uznać ten rok za stracony i zacząć od początku. Jednak nie jest to propozycja do przyjęcia przez władze oświatowe. Dlatego poszukiwałam propozycji, jakie mają inne kraje. Znalazłam artykuł na ten temat w Stanach Zjednoczonych i przedstawiam tamtejsze pomysły.
Wszyscy pragniemy wrócić do „normalności”, ale jeśli nic nie zrobimy z luką w nauce, jaka powstała, to zaległości zostaną.
Amerykański plan ratunkowy zapewnia dodatkowe 123 miliardy dolarów federalnych funduszy dla szkół, z których większość ma zostać wykorzystana w ciągu najbliższych dwóch lat.
Okręgi szkolne intensywnie opracowują strategie pomagające uczniom nadrobić stracony czas nauki. Proponuje się:
>intensywne korepetycje,
>wzbogacanie zajęć pozaszkolnych,
>szkoły letnie,
>dłuższe dni nauki w szkole,
>akademie wakacyjne.
W USA szkoły letnie są bardzo popularne, uczęszczają do nich ci uczniowie, którzy w roku szkolnym słabo radzili sobie z nauką. Prawdopodobnie propozycja szkół letnich zostanie rozszerzona na większą liczbę uczniów. W artykule nie wyjaśniono, co to są akademie wakacyjne, ale podejrzewam, że są to krótkie kursy wyrównawcze organizowane dla kilku szkół.
Pokłosiem zamieszczenia na OE informacji o demokratycznych procedurach, e-debacie i wynikach głosowania na kandydatów do nowej kadencji Rady Uczniowskiej w XXXI Lo w Łodzi było przekazanie nam przez długoletnią (bo już od 18-u lat!) opiekunkę samorządów uczniowskich w tej szkole – koleżankę Renatę Majchrzak – informacji o wartym upowszechnienia pomyśle uhonorowania, zasłużonych dla szkolnych działań samorządowych, byłych przewodniczących Radu Uczniowskiej.
Tym projektem jest utworzenie honorowego ciała Samorządu Uczniowskiego, pod nazwą „Rada seniorska”, którą tworzyliby powołani do niej, zasłużeni dla samorządności uczniowskiej XXXI LO w Łodzi, członkowie zakończonych kadencji Rady Uczniowskiej.
Z uzyskanych informacji wiemy już, że jako pierwsi dostąpią tego wyróżnienia: Jakub Smakowski (przewodniczący) i Cezary Lasota (wiceprzewodniczący) – obaj liderzy Rady Uczniowskiej w kadencji 2018-2017, oraz Jan Zubalewicz – przewodniczący RU kadencji 209/2010.
Oto najważniejsze inicjatywy i działania RU tych dwu kadencji. Zaczynamy od tej z okresu 2018/2019
To pod przewodnictwem tych dwu, dziś już absolwentów: Jakuba Smakowskiego i Cezarego Lasoty, XXXI LO wzięło udział w nietypowym, bo powstałym z oddolnej inicjatywy samorządów uczniowskich, jedynym w swoim rodzaju przedsięwzięciu, jakim były Międzyszkolne Igrzyska Liceów Ogólnokształcących (MILO). Po sześcioetapowych zmaganiach reprezentacji sześciu uczestniczących w tych Igrzyskach liceów, po podliczeniu wszystkich etapowych punktacji, całe MILO wygrało XXXI Liceum Ogólnokształcące. [Zobacz także TUTAJ]
Foto: Grzegorz Gałasińsk www.dzienniklodzki.pl
Przewodniczący RU XXXI LO – Jakub Smakowski (z trofeum MILO), obok – z paczkami nagród – jego zastępca Cezary Lasota.
Kolejna kadencja RU – 2019/20220 – to okres szczególny, to czas epidemii COVID0-19, zamkniętych szkół i zdalnej edukacji. Nie był to także dobry czas dla pracy samorządu . Ale wyłoniona przezd rokiem Rada Uczniowska, której przewodniczącym został Jan Zubalewicz, i w tych warunkach potrafiła znaleźć formy dla swej aktywności. Przykładem takich działań są:
Wczoraj ogłoszono wynik zdalnych wyborów samorządowej Rady Uczniowskiej w XXXI Liceum Ogólnokształcącym im. Ludwika Zamenhofa przy ul. Konspiracyjnego Wojska Polskiego (dawniej Władysława Broniewskiego) w Łodzi.
Ale zanim poinformujemy o tym kto przez najbliższy rok będzie „uczniowskim samo – rządem” w tej szkole opowiemy o tym, co w tej sprawie naciekawsze: jak, mimo epidemii koronawirusa, zamknięcia szkoły i zdalnej edukacji, przeprowadzono tam kampanię wyborcza, aby społeczność uczniowska mogła dokonać świadomego wyboru swoich przedstawicieli w Radzie Uczniowskiej – ich statutowej reprezentacji we władzach szkoły, ale także organizatora uczniowskiego „pozalekcyjnego życia”.
Dzięki naszym „starym kontaktom” z opiekunką SU w tym liceum*, mogliśmy śledzić kolejne fazy tego procesu.
Najpierw ukonstytuowały się dwa trzyosobowe zespoły, które pretendowały do objęcia „rządu uczniowskich dusz”:
Następnie oba zespoły opracowały i upubliczniły swoje programy:
Przed kilkoma dniami na adres „Obserwatorium Edukacji” przyszło zaproszenie na bardzo nietypowe wydarzenie. Z jego treści dowiedzieliśmy się, że 30 listopada w XXXI Liceum Ogólnokształcącym w Łodzi odbędzie się – czwarty już – etap rywalizacji uczniowskiej, odbywającej się w ramach MILO.
Co za tym skrótem się kryje? Nie mieliśmy tzw. „zielonego pojęcia”. Teraz już wiemy, dziś obserwowaliśmy to co działo się w sali gimnastycznej tego liceum, z czego zdamy relację w słowie i obrazie – ale dopiero jutro. Natomiast dzisiaj proponujemy kilka podstawowych informacji o MILO, a także o wydarzeniach, które pod tym szyldem już się odbyły.
Projekt MILO ( Międzyszkolne Igrzyska Liceów Ogólnokształcących) jest autorskim pomysłem grupy uczniów łódzkich liceów. Wpadli oni na pomysł takiego współzawodnictwa jeszcze w minionym roku szkolnym. Odbywa się ono w różnych dziedzinach – przedmiotach szkolnych. Opracowali nie tylko projekt, ale także regulamin tych zmagań. Projekt realizowany jest w formule częściej przypominającej teleturnieje niż konkursy przedmiotowe. Nadrzędnym celem MILO nie jest tylko wykazanie się wiedzą, ale także umiejętnością pracy w zespołach i stosowaniem posiadanej wiedzy w życiu codziennym. A wszystko to miało według twórców tego projektu odbywać się w ramach rywalizacji – zgodnie z zasadami fair play. Swoistą wartością dodaną tej inicjatywy jest integracja społeczności uczniowskiej sześciu łódzkich liceów: I LO, XII LO, XXI LO, XXXI LO oraz LO przy UŁ i Liceum PŁ.
Foto:www.komputerswiat.pl
Iwona Filip, nauczycielka edukacji wczesnoszkolnej w Szkole Podstawowej „Paderewski” jest autorką zamieszczonego na portalu EDUNEWS artykułu o rewolucyjnie brzmiącym tytule: „Nauczanie bez podręczników w szkole podstawowej”. Oto jego fragmenty i link go pełnej wersji:
[…] W polskim systemie nauczania przyjęło się, że uczeń musi pracować z podręcznikiem i ćwiczeniami. O tym, jaki to zestaw często decyduje sam nauczyciel. Wydawnictwa, walcząc o pozycję na rynku, od lat docierają do szkół z ofertami – najczęściej gotowym pakietem dla najmłodszego ucznia. W pakiecie tym znaleźć można pięć podręczników, dziesięć części ćwiczeń, wyprawkę w teczce, ćwiczenia dodatkowe – do muzyki i rytmiki, a nawet wycinanki…[…]
Edukacji Narodowej wskazuje, że podręcznik jest jednym z materiałów, który ma pomóc uczniom i nauczycielom realizować podstawę programową, ale należy pamiętać, że nauczyciel ma w tym zakresie dowolność. Może korzystać z podręcznika, ale nie musi. Myślę, że jest to droga do wolności nauczyciela i większej możliwości korzystania z różnych materiałów, w tym multimedialnych. Ważne jest też to, że dzięki temu zapisowi z tornistrów ucznia mogą zniknąć książki, a z nimi ciężar, tak niewskazany dla dziecięcych kręgosłupów.
Dziecko uczy się dużo szybciej, gdy zdobytą wiedzę opiera na doświadczeniu.
Dlaczego bez książek?
[…] W dobie rozwiniętej technologii cyfrowej oraz dostępu do różnych środków dydaktycznych zastanawia mnie, dlaczego w tak wielu szkołach praktykuje się wciąż tradycyjne metody pracy. Podczas takich lekcji powielane są często schematy działania, które hamują rozwój dziecka, bo uczą głównie rutyny, a nie samodzielnego myślenia. Dziecko nie czuje, że musi być aktywne, nie dochodzi samo do wiedzy, nie wypowiada się, nie dyskutuje. Treści, które znajdują się w podręczniku są bardzo często szablonowo układane i większość z nich opiera się o te same skojarzenia. Wydaje mi się, że warto zabrać uczniowi gotowe rozwiązania, a dać mu swobodę myśli, poświęcić swój czas i uwagę. Myślę, że dopiero wtedy można mówić o indywidualnym podejściu do ucznia.
Co w zamian?
Foto: www.buzz.gazeta.pl
Szkoła z lat 50-ch ub.wieku. Zmieniły się ławki i ubrania uczniów i nauczycielki…
Przypominamy dzisiaj, zamieszczony jakiś czas temu na portalu „DSW – dzieci są ważne” artykuł Kingi Pukowskiej, zatytułowany „10 rzeczy, które warto zmienić w tradycyjnej szkole”. Jego treść nie tylko nic nie straciła na aktualności, ale nadal może być niezwykle przydatna w rozmowach nauczycieli z rodzicami o tym w jaki kierunku możemy, i powinniśmy, razem zmieniać naszą szkołę. Oto skrócona wersja tego artykułu:
Edukacja to temat budzący wiele emocji. Są rodzice, którzy przyjmują szkołę publiczną „z dobrodziejstwem inwentarza” i tacy, którzy, nie mogąc pogodzić się z panującymi w niej zasadami, szukają alternatywnej drogi. Jakie mają zastrzeżenia do modelu szkoły powszechnej?
1. Obowiązek zamiast zachęty
Przekraczając szkolne mury czasem słyszy się słowa „to teraz koniec zabawy, teraz będziemy pracować!”. Szkoła i nauka są obowiązkiem – sprawdziany, kartkówki, zadania domowe są obowiązkowe! Uczeń ma obowiązek uczęszczać na lekcje, nawet jeśli są śmiertelnie nudne. Czasem wręcz ma się wrażenie, że słowo „obowiązkowy” zwalnia z prowadzenia zajęć „ciekawych i interesujących”. Bo przecież uczeń i tak musi w nich uczestniczyć, czy tego chce, czy nie. Tymczasem wiele dobrego można zdziałać, gdy dzieci chcą się uczyć, a nie muszą. […]
3. Oceny zamiast informacji zwrotnej
Choć zmiany w ustawie oświatowej dopuszczają stosowanie oceny opisowej na praktycznie każdym etapie edukacji, niewielu nauczycieli ją stosuje. Wymaga to dużo więcej pracy oraz stosowania narzędzi, które pozwolą na przekazanie uczniowi rzeczowej informacji, zamiast „staraj się bardziej” albo „stać cię na więcej”. Ocena cyfrowa nie daje żadnej informacji o tym, co poszło dobrze, a nad czym (i jak) można jeszcze pracować. Często niesie ze sobą rozgoryczenie i poczucie krzywdy, oraz (niestety) odbiera prawo do uczenia się na błędach. […]
4. Budowanie autorytetu na strachu zamiast mentorstwa
Z radością możemy czytać i słuchać wielu miłych opowieści o nauczycielach – partnerach, którzy potrafią słuchać, przyznać się do błędu, a przede wszystkim zarażać pasją. Jednak nie mniej (a raczej więcej) jest historii smutnych: o krzyku, stawianiu do kąta, często krzywdzących i niewybrednych komentarzach, szantażowaniu, a także innych prostych i „skutecznych metodach” pracy z dziećmi. […]
W zakładce <Aktualności> Ośrodka Rozwoju Edukacji w dniu 11 października 2018 r. zamieszczono informację „Jak skutecznie wdrażać Model szkoły ćwiczeń” – spotkanie informacyjne”. Oto najważniejszy fragment tego komunikatu:
Zapraszamy wszystkich zainteresowanych udziałem w projektach konkursowych dotyczących tworzenia sieci szkół ćwiczeń do udziału w spotkaniach informacyjnych „Jak skutecznie wdrażać Model szkoły ćwiczeń”, które odbędą się w trzech miastach w Polsce:
Szczecin, 23 października 2018 r. (Hotel Novotel Centrum Szczecin, ul. 3 Maja 31)
Łódź, 26 października 2018 r. (spotkanie odwołane)
Lublin, 29 października 2018 r. (Hotel Victoria ul. Narutowicza 58/60)
[Źródło: www.ore.edu.pl
Przedwczoraj na tej samej stronie ORE zamieszczono krótką relację z pierwszego spotkania : „Jak skutecznie wdrażać Model szkoły ćwiczeń” – spotkanie informacyjne w Szczecinie”. Oto fragment tego materiału:
[…] W spotkaniu uczestniczy wielu przedstawicieli lokalnego samorządu zainteresowanych tworzeniem szkół ćwiczeń oraz aktywnie uczestniczących w ich powstawaniu.
Zebranych gości i uczestników spotkania przywitał Prezydent Miasta Szczecina Piotr Krzystek. Opowiadając o szkołach i zachodniopomorskim podejściu do edukacji, przypomniał, że na oświatę trzeba patrzeć nie przez pryzmat kosztów, a przez pryzmat inwestycji. Jako że edukacja nigdy się nie kończy, inwestycja w szkoły, uczniów i doskonalenie nauczycieli w dzisiejszych czasach opłaca się najbardziej.
Agnieszka Pietryka, kierownik projektu „Wspieranie tworzenia szkół ćwiczeń”, krótko podsumowała dotychczasowe efekty projektu i przedstawiła plany na najbliższą przyszłość – perspektywę szkół ćwiczeń, wyzwania, jakie przed nimi stoją. W swoim wystąpieniu, zachęcając do składania projektów konkursowych, omówiła rekomendacje oraz przepis na utworzenie szkoły ćwiczeń. […]
W dalszej części spotkania zostanie przedstawiona Zachodniopomorska Szczecińska Szkoła Ćwiczeń oraz odbędą się warsztaty, podczas których uczestnicy określą swoją rolę w tworzeniu i funkcjonowaniu szkoły ćwiczeń. Pełna relacja i galeria zdjęć ze spotkania już wkrótce.
[Źródło: www.ore.edu.pl ]
Niestety – jak dotąd nie zamieszczono obiecanej relacji z tego wydarzenia. Za to przed kilkoma dniami zamieszczono informację, że zaplanowane na 26 października spotkanie w Łodzi – bez podania przyczyn – zostało odwołane.
23 kwietnia na stronie MEN zamieszczono informacje, zatytułowana „Wizyta minister Anny Zalewskiej w województwie podkarpackim”. Poniżej prezentujemy jej fragmenty, dotyczące tej części wizyty minister edukacji, która dotyczy jej obecności na konferencji pn. „Lokalne Ośrodki Wiedzy i Edukacji – szansą na wzmocnienie i aktywizację społeczności lokalnej” [Program konferencji – TUTAJ].
Foto:www.podkarpackie.pl
[…] W siedzibie Urzędu Wojewódzkiego w Rzeszowie szefowa MEN uczestniczyła w konferencji pn. „Lokalne Ośrodki Wiedzy i Edukacji – szansą na wzmocnienie i aktywizację społeczności lokalnej”.
Lokalne Ośrodki Wiedzy i Edukacji (LOWE) to centra organizowania i animowania edukacji pozaformalnej i nieformalnej dla osób dorosłych, uruchomiane przy szkołach funkcjonujących w systemie oświaty.
Projekt LOWE realizowany jest w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020 współfinansowanego przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Obecnie pilotaż projektu LOWE prowadzony jest w 15 ośrodkach w Polsce, w tym w 3 podkarpackich szkołach.
Lokalne Ośrodki Wiedzy i Edukacji mają za zadanie działanie na rzecz aktywizacji i edukacji osób dorosłych w oparciu o zasoby i potencjał szkoły. Mają one doprowadzić do rozwijania u osób dorosłych kompetencji, które będą przydatne na rynku pracy oraz pełnić funkcję animująca społeczeństwo.
Ekonomista z wykształcenia, historyk z dorobku naukowego – profesor Wojciech Roszkowski był 7 grudnia w IV LO im. Emilii Szczanieckiej w Łodzi. Przybył tam na zaproszenie nauczyciela historii pana Piotra Soleckiego i spotkał się z uczniami klas pierwszych – członkami koła historycznego.
Foto: www.4liceum.pl
Profesor Roszkowski wygłosił wykład dotyczący II Rzeczpospolitej oraz postaci Józefa Piłsudskiego i jego roli w kształtowaniu początków państwa polskiego. Po jego zakończeniu uczestniczący w spotkaniu uczniowie i nauczyciele zadawali profesorowi wiele pytań, korzystając z okazji spotkania z ekspertem, specjalizującym się w historii Polski XX wieku, m. in. autorem Historia Polski 1945–2005,PWN,2006 oraz cyklu podręczników do historii napisanych wspólnie z Anną Radziwiłł.
Radio Łódź zamieściło na swej stronie internetowej dwa nagrania rozmów, jakie w związku z tą wizytą przeprowadziła redaktor Małgorzata Warzecha – TUTAJ
Młodzi o historii – 28’34”
Po spotkaniu z prof. Wojciechem Roszkowskim – 7’18”
Źródła: www.4liceum.pl oraz www.radiolodz.pl