Niedziela, 30 sierpnia, była drugim dniem 3 Kongresu Polskiej Edukacji w Katowicach. Na dzień dobry organizatorzy zaserwowali uczestnikom spotkanie z międzynarodową sławą psychologii Philipem Zimbardo, który wydał w tym roku swą kolejną książkę, tym razem we współpracy ze swą asystentką Nikitą Coulombe, p.t. „Gdzie ci mężczyźni?”. Książka ta naukowo dokumentuje kryzys wzorca męskości we współczesnym świecie cywilizacji Zachodu. Nic dziwnego, że przez nieomal cały dzień ustawiały się w długie kolejki pań, najpierw po jej zakup, a później – o wiele dłuższe – aby zdobyć odręczną dedykację jej autora.

 

 

1

 

Młodzi ludzie mają być bohaterami dnia codziennego, zaczynając od zwykłych czynności – mówił słynny psycholog w trakcie wykładu „Bądź bohaterem, bądź początkiem nowej rewolucji w polskiej edukacji”. – Szkoła musi uczyć prawdziwego życia. Potrzebne są programy nauczania, zajęcia pozalekcyjne, które pomogą młodym ludziom nauczyć się prawdziwego życia – dodał.

 

 

 

2 Edukacja a rynek pracy

 

Po przerwie rozpoczęły się równoległe spotkania i dyskusje panelowe, podobnie jak miało to miejsce w sobotę (Zobacz: Program 3 Kongresu Polskiej Edukacji). Wasz korespondent tym razem wybrał panel, zatytułowany „Edukacja a rynek pracy”. Jego moderatorem był Andrzej Okurowski – radny gminy Grodzisk Mazowiecki (stoi)

 


Pierwszym prelegentem był dr Dariusz Danielewicz  (siedzi – pierwszy z lewej) – wykładowca Szkoły Głównej Handlowej. Zaczął od opowiedzenia o przypadku pewnej Patrycji – absolwentki studiów z zakresu archeologii śródziemnomorskiej, która uparcie liczyła na znalezienie pracy zgodnej ze swym wykształceniem w Warszawie. Później prezentował dane statystyczne o rynku pracy w Polsce i w poszczególnych województwach, aby zakończyć informacją o wynikach najnowszych badań, których przedmiotem były osoby bezrobotne na Mazowszu, z których wynika, że są to przede wszystkim osoby, które nie uczą się i nie są zainteresowane rozwijaniem swoich kompetencji. Ale są to osoby, subiektywnie, szczęśliwe, bo mają czas na rozrywki…

 

Jako drugi zabrał głos dr Bogusław Feder (siedzi – drugi z lewej)– założyciel Akademii Liderów Innowacji i Przedsiębiorczości. Ten – jak sam się przedstawił – „przedsiębiorca branży edukacyjnej”, w swym wystąpieniu skoncentrował się na zaprezentowaniu wyników przeprowadzonych przez niego badań na grupie uczniów szkół ponadgimnazjalnych, realizujących przedmiot „podstawy przedsiębiorczości”. Wynika z nich, że aż 67% młodych ludzi zamierza założyć działalność gospodarczą. W dalszej części swego wystąpienia prelegent przedstawiał swoją hipotezę tego zjawiska, w której wiodącym był czynnik przekonania młodzieży, że przedsiębiorczości można się nauczyć – co oznacza, ze każdy kto tego chce, może zostać dobrym przedsiębiorcą.

 

Ostatnią panelistką była Jolanta Marzec (siedzi – pierwsza z lewej) – nauczycielka Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Brwinowie. Opowiadała ona zebranym o jej pasji w dziedzinie prowadzenia edukacji prozawodowej, nie tylko w liceum, w którym pracuje(klasy II i III), ale także w gimnazjum (klasy II i III).

 

 

Po przerwie korespondent OE uczestniczył w ostatnim już tego dnia panelu pt. „Przywództwo w edukacji rozwija kompetencje i kapitał społeczny”, którego moderatorem była Zofia Dzik – prezes Fundacji „Humanites”. Tym razem panel iści nie zasiedli w fotelach na estradzie, lecz stawali kolejno za mównicą i prezentowali swe doświadczenia i poglądy.

 

Jako pierwszy uczynił to Jarosław Pytlak – dyrektor Zespołu Szkół Społecznego Towarzystwa Oświatowego na Bemowie (Warszawa). Głównym przesłaniem jego wystąpienia było przekonanie słuchaczy do naczelnej zasady, według której zbudowano system jego szkoły: wychowanie oparte na wartościach. Z liczby 16 przedstawianych rodzicom na pierwszym zebraniu możliwych do przyjęcia wartości wybrano tam trzy: odpowiedzialność, uspołecznienie i dzielność. W szkole wokół tych wartości pracuje się z uczniami, należącymi (jak to określił mówca) z pokoleniem „I like it” (to mi się podoba). Aż do chwili, w której moderetorka odebrała mu głos J. Pytlak opowiadał o tym, w jaki sposób szkoła organizuje swą pracę (metodyka i organizacja pracy szkoły) realizując tak określone cele. System ten dział w tej szkole już 20 lat!

 

Jako druga wystąpiła Edyta Krajewska – dyrektorka Szkoły Podstawowej Nr 63 we Wrocławiu, w której od kilku lat realizowany jest tuto ring wychowawczy. W ramach tego rozwiązania szkoła uczy swych wychowanków kreatywności. Całe to wystąpienie było swego rodzaju relacją z kilku lat pracy, w której każdy uczeń ma swego opiekuna i doradcę (tutora), dzięki wsparciu finansowemu, jakie szkołom pracującym tym systemem udziela władza samorządowa miasta Wrocławia.

 

Kolejną mówczynią była Renata Fluder – dyrektorka Gimnazjum Nr 3 im. Mistrzów Olimpijskich we Wrocławiu. Ona także relacjonowała doświadczenia kierowanej przez nią szkoły w wykorzystywaniu tuto ringu wychowawczego w skutecznym oddziaływaniu na rozwój uczniów. Opowiedziała m. In. o przypadku ucznia, który przyszedł do ich gimnazjum z „łatką” trudnego ucznia, a który dzięki tutoringowi mógł odkryć swój talent plastyczny, i skończył szkołę jako wielokrotny laureat ogólnopolskich konkursów plastycznych.

 

Ostatnią prelegentką tego panelu była Barbara Borkowska – dyrektorka Gimnazjum im. Ks. Wacława Rabczyńskiego w Wasilkowie (k. Białegostoku). Jej wystąpienie poświęcone było dorobkowi tej szkoły we włączaniu rodziców w system wychowawczy gimnazjum.

 

 

Kolejnym elementem programu Kongresu był powrót do pracy w systemie plenarnym. W tym trybie uczestnicy mogli wysłuchać wystąpień młodych ludzi w ramach bloku „Goście specjalni – wystąpienia uczniów”. Oto oni – w kolejności pojawiania się na estradzie:

 

 

4
Beata Pytkowa – tegoroczna absolwentka liceum, przyszła studentka Uniwersytety Stanforda.

 

 

 

5
Arkadiusz Siwko – absolwent I Liceum Ogólnokształcącego w Jeleniej Górze.

 

 

 

6

Michał Kusiak – student Uniwersytetu Jagiellońskiego (z lewej) i Rafał Reszelewski – uczeń Technikum informatycznego w Świdwinie.

 

 

 

Kulminacją prac Kongresu była sesja wystąpień moderatorów poszczególnych paneli, którzy, kolejno, prezentowali najważniejsze wnioski i postulaty, jakie wypracowano podczas prowadzonych przez nich dyskusji. (Ta część relacji – z przyczyn technicznych – zostanie uzupełniona w środę). [NIESTETY! Nie udało się dotrzymać terminu. PRZEPRASZAM. Z powody złej jakości nagrań audio, którymi dysponowałem, nie byłem w stanie streścić wniosków przekazywanych przez moderatorów. W to miejsce odsyłam na stronę IBE, gdzie można znaleźć syntezę wniosków]

 

 

8

Do końca dotrwało o wiele mniej osób, niż zasiadało w tej samej sali podczas uroczystego otwarcia 3 Kongresu Polskiej Edukacji

 

 

9

Ostatnim akcentem Kongresu były wystąpienia przedstawicieli organizatorów: minister J. Kluzik-Rostkowskiej i wicedyrektora IBE dra Michała Sitka. W głębi estrady stoi główny moderator całego Kongresu – Wojciech Dudziak, jednocześnie główny koordynator projektu „Nasza Edukacja”

 

 

Tekst i zdjęcia: Włodzisław Kuzitowicz

 

 

Uwaga: Obszerne refleksje, jakie zrodziły się u autora zamieszczonej w OE dwuczęściowej  relacji z 3 Kongresu Polkskiej Edukacji znajdą swój wyraz w najbliższym niedzielnym felietonie.



Zostaw odpowiedź