Źródło: www.ja-nauczyciel.pl

 

 

Na portalu „Ja Nauczyciel’ka” zamieszczono przed dwoma dniami (1 września 2020 r.) informację, zatytułowaną „Nauczycielskie obawy. Raport Ja, Nauczyciel”. Można się tam dowiedzieć o wynikach przeprowadzonego w dniach 25.08 – 31.08. 2020 pod kierunkiem dr hab. Iwony Chmura-Rutkowskiej badania, które miało na celu wypracowanie – na podstawie jego wyników – katalogu obaw i przewidywanych problemów związanych z koniecznością pracy w szkole w rygorze epidemiologicznym – z perspektywy nauczycielek i nauczycieli. Drugim ważnym celem było zdiagnozowanie w okresie poprzedzającym rozpoczęcie roku szkolnego 2020/21 najważniejszych potrzeb środowiska nauczycielskiego oraz sposobów przygotowania się przez nauczycielki i nauczycieli do rozpoczęcia roku szkolnego w warunkach trwającej pandemii.

 

W badaniu wzięły udział 203 osoby – nauczycielki i nauczyciele (z dużą przewagą kobiet) reprezentujący różne typy szkół, przedmioty i etapy kształcenia. Badanie przeprowadzono metodą sondażu diagnostycznego w formie elektronicznej. Skonstruowano kwestionariusz ankiety, składający się z trzech otwartych pytań problemowych

 

Poniżej zamieszczamy końcowy fragment raportu „Powrót do szkoły – obawy i potrzeby środowiska nauczycielskiego”:

 

[…]

 

Główne wnioski z badań

 

1.Nauczycielki i nauczyciele przygotowując się do rozpoczęcia roku szkolnego,we własnym zakresie​ doposażyli swój warsztat pracy w sprzęt cyfrowy, zdobyli różnego typu kompetencje w zakresie prowadzenia edukacji zdalnej a także zadbali o wsparcie ze strony koleżanek i kolegów po fachu i zebranie wiedzy na temat problemów, jakich doświadczali ich uczniowie i uczennice w czasie zamknięcia szkół.

 

 

2.Główne obawy, z którymi nauczycielki i nauczyciele rozpoczynają rok szkolny:

 

lęk przed chorobą i zakażeniem bliskich osób,

praca w warunkach chaosu informacyjnego, organizacyjnego i kompetencyjnego,

●brak możliwości utrzymania w szkołach wysokich standardów bezpieczeństwa,

oczekiwania i presje ze strony rodziców i opiekunów przy ich równoczesnych nieodpowiedzialnych zachowaniach,

przewidywane obciążenia wynikające z dodatkowych zadań i obszarów odpowiedzialności,

obawa przed naciskami i nadmierną kontrolą ze strony organów zarządzających szkołami,

konieczność wprowadzenia dużych zmian w zakresie metodyki pracy

●oraz trudności w odbudowaniu relacji międzyludzkich w szkole.

 

 

3.Badane nauczycielki i nauczyciele w zakresie potrzeb i oczekiwań zwrócili uwagę przede wszystkim na:

konieczność zapewnienia przez pracodawcę oraz organ prowadzący środków ochrony osobistej dla uczniów i uczennic oraz pracowników szkoły..

wprowadzenie zmian umożliwiających zachowanie bezpiecznego dystansu, takich jak zmniejszenie liczebności grup, organizacja ławek, w których uczniowie będą siedzieć pojedynczo, stworzenie korytarzy komunikacyjnych, wypracowanie wewnątrzszkolnych zasad i procedur, itp.

zastosowanie mieszanych i elastycznych (hybrydowych) rozwiązań w edukacji.

konieczność udostępnienia dla kadry wyposażonych miejsc do pracy w szkole, a także przygotowania ich do ewentualnej pracy zdalnej lub hybrydowej. Katalog problemów.

ofertę sprofilowanej opieki medycznej, testów przesiewowych, szczepień na grypę, czy konkretnych rozwiązań w systemie zdrowia, które zagwarantują bezpieczeństwo wszystkim pracownikom oświaty.

konieczność współpracy i realnego wsparcia ze strony dyrektorów, kuratoriów oświaty oraz MEN.

 

4.Kryzys wywołany pandemią uruchomił w nauczycielkach i nauczycielach ​szereg potrzeb związanych z bezpieczeństwem ​osobistym oraz bezpieczeństwem osób bliskich,natomiast nagłe przejście na zdalną edukację uwypukliło ​potrzeby doposażenia swojego miejsca pracy, a także nabycia dodatkowych kompetencji cyfrowych. Dominującym odczuciem osób pracujących w szkołach jest obawa o swoje bezpieczeństwo i chaos ​wywołany pospiesznymi, nieprzemyślanymi, nie opartymi na wiedzy, często niespójnymi decyzjami władz różnego szczebla oraz brakiem strategii i planu dla oświaty w perspektywie krótko – i długoterminowej.

 

5.W sytuacji kryzysowej związanej z pandemią, ​jak w soczewce uwypukliły się problemy, z którymi cały system edukacji zmaga się od lat:​ niedofinansowanie oświaty, skomplikowane i nieadekwatne do rzeczywistości rozwiązania prawne, brak realnej autonomii szkół, bałagan kompetencyjny, brak konsultacji ze środowiskiem kluczowych decyzji w systemie, niski standard wyposażenia szkół i placówek oświatowych, braki kadrowe, hierarchiczny styl organizacji i zarządzania instytucjami oświatowymi, przeładowana podstawa programowa, przewaga kontroli nad wsparciem, nierówności edukacyjne, dystans i problemy w relacjach kadry pedagogicznej oraz z rodzicami. […]

 

 

 

Cały raport „Powrót do szkoły – obawy i potrzeby środowiska nauczycielskiego”   –  TUTAJ

 

 

 

Źródło: www.ja-nauczyciel.pl

 



Zostaw odpowiedź