Źródło: www.katarzynapodleska.pl
Dzień po Dniu Edukacji Narodowej proponujemy lekturę dwu publikacji o wypaleniu zawodowym nauczycieli, relacjonujących wyniki badań tego stanu psychicznego, o którym nawet w tych „świątecznych” okolicznościach mówiono, jako o jeden z elementów, charakteryzujących to środowisko:
Wypalenie zawodowe wśród nauczycieli w Polsce i w Anglii
Aleksandra Jędraszczyk, Marcin Jurczyk, Zakład Psychologii Stosowanej, Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie
2016
[…]
WNIOSKI
Badania empiryczne wykazały statystycznie istotne różnice między nauczycielami pracującymi na terenie Polski a tymi pracującymi na terenie Anglii. Jak przedstawiono wcześniej, poziom depersonalizacji w istotny sposób przeważa wśród pracowników brytyjskich, którzy dodatkowo mają jednocześnie gorsze poczucie osiągnięć osobistych. Rodzi to pytanie o czynniki warunkujące istniejące podobieństwa i różnice.
Brak istotnych statystycznie różnic w kwestii wyczerpania tłumaczyć można zbliżonymi warunkami i godzinami pracy nauczycieli z obu krajów. Według Karty Nauczyciela (art. 42 § 3) tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych w Polsce wynosi 18 godzin. Dodatkowo nauczyciele w zależności od poziomu szkoły muszą poświęcić od 1 do 2 godzin w tygodniu na inne zajęcia w szkole. Daje to około 19–20 godzin ustawowej dostępności nauczyciela w szkole. Dodatkowo pedagodzy wykonują część czynności związanych z pracą, co według raportu Instytutu Badań Edukacyjnych (2014) stanowi średnio 34 godziny i 35 minut tygodniowo.
Podobna sytuacja występuje w Anglii, gdzie nauczyciel zobowiązany jest do przepracowania 195 dni (z czego 5 dni przeznaczone jest wyłącznie na wewnętrzne treningi) z łączną liczbą godzin 1265 w każdym roku szkolnym (32,5 godziny miesięcznie).
Wyższy poziom depersonalizacji wśród nauczycieli w Anglii być może jest wynikiem nieco innego niż w Polsce podejścia do zawodu. R. Kwaśnica (1994) podkreśla znaczenie kompetencji praktyczno-moralnych (w tym empatii, zrozumienia i komunika[1]cji) jako priorytetowych dla pracy w szkole. Na zupełnie inne kluczowe dyspozycje wskazuje Ch. Day z University of Nottingham, który twierdzi, że najważniejszym zadaniem nauczyciela jest wpojenie podopiecznym skłonności do permanentnego uczenia się przez całe życie (Day 2005). Jak zauważa B. Śliwerski (2006, s. 6), Day oczekuje od nauczycieli pasji, rozmiłowania w służbie dzieciom i młodzieży bez sentymentalnego patosu i odwoływania się do ideologicznej kategorii misji czy posłannictwa.
Za takimi odmiennymi podejściami do zawodu idą różnice w zakresie standardowych wymogów kwalifikacyjnych. Przyszły nauczyciel w Polsce musi skończyć studia z przygotowaniem pedagogicznym, albo uzupełnić kwalifikacje pedagogiczne na studiach podyplomowych, na których musi zgłębić tajniki wiedzy m.in. z zakresu psychologii rozwojowej, psychologii edukacji, podstaw wychowania, pracy opiekuńczo-wychowawczej. Angielski kandydat na kwalifikowanego nauczyciela (Qualified Teacher Status QTS) oprócz wykształcenia kierunkowego musi zdobyć uprawnienia do wykonywania zawodu, na przykład realizując Postgraduate Certificate in Edu[1]cation, gdzie przede wszystkim zobowiązany jest odbyć około 24-tygodniowe praktyki w szkole z głównym naciskiem na podniesienie kompetencji w zakresie nauczania przedmiotu.
Zadań wychowawczych dotyczących wsparcia i opieki nad uczniami nie sprawują wszyscy uczący pracownicy, a jedynie te osoby, które otrzymały awans. I tak, za funkcje wychowawcze odpowiedzialni są nauczyciele-opiekunowie roku (head of year) w szkołach średnich lub nauczyciele-opiekunowie kluczowego etapu nauczania (head of key stage) w szkołach podstawowych i średnich.
Dodatkowo podaż kadry nauczycieli w obu krajach znacznie się różni. O ile w Polsce wcale nie łatwo dostać pracę w szkole i do zawodu dostaje się większość osób, które charakteryzują się pożądanymi w tej pracy cechami, takimi jak empatia i wrażliwość na drugiego człowieka, o tyle w Anglii sytuacja wygląda inaczej. Jak wynika w Raportu Dyrekcji Generalnej ds. Edukacji i Kultury Komisji Europejskiej (2004), angielska oświata u schyłku poprzedniego i na samym początku tego stulecia znalazła się w krytycznej sytuacji związanej z niedoborem nauczycieli, co skutkuje bardziej otwartym dostępem do zawodu. Po 2003 roku sytuacja trochę się zmieniła, jednak wcześniej wakaty mogli zająć ludzie bez odpowiednich osobowościowych predyspozycji do pracy w szkole.
Poza tym do dnia dzisiejszego angielskie szkoły chętnie korzystają z usług agencji lub same rekrutują niewykwalifikowanych nauczycieli-asystentów (teaching assistant) lub nauczycieli na zastępstwa (supply teacher, temporary teacher) – wzywanych w momencie, kiedy potrzebne jest zastępstwo z powodu choroby, urlopu macierzyńskiego nauczyciela itp. przyczyn. Jako teaching assistant lub supply teacher może pracować osoba niemająca QTS.
Motywacja do wyboru zawodu to kolejny aspekt, który może mieć związek z mniejszym podmiotowym traktowaniem ucznia przez nauczycieli w Anglii, a na który warto zwrócić uwagę. Jak wskazuje A. Prokopczuk (2012, s. 29), połowa badanych w Polsce nauczycieli jako motywy wyboru zawodu wymienia powołanie, marzenia o wykonywaniu takiej pracy oraz potrzebę pracy z dziećmi. W raporcie Dyrekcji Generalnej ds. Edukacji i Kultury Komisji Europejskiej (2004) określono, że głów[1]nymi motywatorami dla nauczycieli angielskich były praca z dziećmi, zadowolenie z nauczania oraz kreatywność. Takie wyniki mogą wskazywać na podejście do nauczania, które prezentuje Ch. Day (2005), czyli bez poczucia posłannictwa w za[1]wodzie.
Analizując raport Dyrekcji Generalnej ds. Edukacji i Kultury Komisji Europejskiej (2004) oraz raport Instytutu Badań Edukacyjnych (2014), można zwrócić uwagę na wyniki dotyczące stosunku nauczycieli do swojej pracy, które niewątpliwie mają związek z satysfakcją z wykonywanego zawodu. Jedynie 50% nauczycieli angielskich deklaruje, że z pewnością lub prawdopodobnie podjęłoby raz jeszcze decyzję o pracy w szkole, wśród nauczycieli polskich jest to 82%. Badania A. Prokopczuk (2012) mówią o 83,8% zadowolonych z zawodu nauczycieli. Z przytoczonych danych wyni[1]ka, że połowa angielskich nauczycieli żałuje wyboru zawodu, co może skutkować niższym niż w przypadku ich kolegów i koleżanek w Polsce poczuciem osiągnięć osobistych.
wyborcza.pl KRAKÓW
„Spieszmy się kochać nauczycieli, tak szybko odchodzą’. Demonstracja przed Małopolskim Kuratorium Oświaty”
Foto: www.krakow.wyborcza.pl/krakow/
W piątek 14 października całej Polsce odbywały się protesty pod hasłem „Kartka dla Czarnka”. Manifestacje miały na celu protest przeciwko obecnej sytuacji w polskim szkolnictwie.
„Spieszmy się kochać nauczycieli, tak szybko odchodzą”, „Gdzie są ci nauczyciele”, „Chcemy edukacji, nie indoktrynacji”, „Nie chcemy zastępstw, chcemy nauczycieli” – to tylko niektóre z haseł wykrzykiwanych pod kuratorium oświaty w Krakowie. Manifestację rozpoczęło utworzenie kolejki protestujących, a następnie wrzucenie tzw. „kartki dla Czarnka” do czarnej urny, która później została przekazana do kuratorium oświaty. […]
Głos w sprawie edukacji zabrała również młodzież. Stanisław Pudełko, tegoroczny maturzysta, wspominał o absurdalnym podręczniku do HiTu, nazywając go „propagandową papką” oraz zwracał się do Przemysława Czarnka i Barbary Nowak, nazywając ich odpowiednio „ministrantem” i „inkwizytorem”. Dlaczego wy tak bardzo nienawidzicie uczniów, młodzieży i nauczycieli? – pytał. Z kolei studentka I roku, Weronika Frączak, wypowiedziała się nt. braku wsparcia młodych osób przez szkołę, szerzącej się nietolerancji i braku motywacji do nauczania ze strony nauczycieli.[…]
Przed kuratorium miała również miejsce konferencja prasowa posła Aleksandra Miszalskiego i dwóch były dyrektorek, które czują się skrzywdzone przez Barbarę Nowak. Jedna z nich zapowiedziała złożenie doniesienia do prokuratury, poseł zamierza zaś doprowadzić do zmiany prawa, tak, by zmniejszyć wpływ kuratoriów na zarządzanie oświatą.
Źródło: www.krakow.wyborcza.pl/krakow/
x x x
A oto przegląd relacji z innych miast, będących siedzibami kuratoriów oświaty:
wyborcza.pl BIAŁYSTOK
Foto: www.bialystok.wyborcza.pl
Akcja „Kartka do Czarnka” w Białymstoku. Przeciw pogardzie i nieudolności ministra edukacji.
Źródło: www.bialystok.wyborcza.pl/bialystok/
x x x
wyborcza.pl BYDGOSZCZ
Foto: www.bydgoszcz.wyborcza.pl/bydgoszcz/
Kartka dla Czarnka. 350 listów do ministra zanieśli kuratorowi w Bydgoszczy. „Ta podła władza kradnie i podatki, i umysły”
Źródło: www.bydgoszcz.wyborcza.pl/bydgoszcz/
x x x
wyborcza.pl KATOWICE
Foto: www.katowice.wyborcza.pl/katowice/
Kartka do Czarnka. Z okazji Dnia Nauczyciela uczniowie, rodzice i nauczyciele pytają ministra, dlaczego jest tak źle?
Związku Nauczycielstwa Polskiego
Więcej – TUTAJ
x x x
Krajowej Sekcji Oświaty i Wychowania BSZZ „Solidarność:
Źródło: www.solidarnosc.org.pl/oswiata/
x x x
Wolnego Związku Zawodowego „Forum Oświata”
Źródło: www.wzzfo.pl/
x x x
Fundacji „NIE dla chaosu w szkole”
Źródło: www.facebook.com/NIEdlachaosuwszkole/
Wczoraj na stronie MEiN zamieszczono informację o uroczystości, która z okazji Dnia Edukacji Narodowej odbyła się w gmachu Kancelarii Prezesa Rady Ministrów:
Foto: www.gov.pl/web/edukacja-i-nauka/
Ogólnopolskie obchody Dnia Edukacji Narodowej 2022
W gmachu Kancelarii Prezesa Rady Ministrów odbyły się ogólnopolskie obchody Dnia Edukacji Narodowej. Podczas uroczystości minister Przemysław Czarnek wręczył odznaczenia państwowe, medale KEN, nagrody oraz tytuły Profesora Oświaty. W wydarzeniu uczestniczyli także wiceministrowie: Dariusz Piontkowski, Wojciech Murdzek i Włodzimierz Bernacki.
Podczas uroczystości Minister Edukacji i Nauki dziękował nauczycielom za ich wysiłek związany ze wsparciem uczniów po długotrwałym okresie nauki zdalnej: – W ostatnim roku wykonaliście gigantyczną pracę, polegającą na przeprowadzeniu dodatkowych zajęć wspomagających dla uczniów, które pomogły im nadrobić zaległości powstałe w związku z nauczaniem zdalnym – powiedział.
Nawiązując do wydarzeń z ostatnich miesięcy, szef MEiN zwrócił uwagę na zmiany w systemie oświaty wynikające z agresji Rosji na Ukrainę: – To był także rok, w którym od 24 lutego stawiamy czoła wielkim wyzwaniom i problemom – podkreślił. […]
W swojej wypowiedzi Minister Edukacji i Nauki odniósł się do zmian w podstawie programowej. Mówił o wprowadze- niu nowego przedmiotu historia i teraźniejszość oraz zmianach w edukacji dla bezpieczeństwa. Minister Przemysław Czarnek mówił także o zwiększeniu wynagrodzeń nauczycieli. Podkreślał, że ważne jest, aby zachęcić młodych ludzi do podejmowania pracy w tym zawodzie. […]
Odznaczeni i uhonorowani podczas ogólnopolskich obchodów Dnia Edukacji Narodowej
Imienny wykaz wszystkich odznaczonych podczas uroczystości w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
do wglądu na stronie MEiN – TUTAJ
[…]
Odznaczeni w 2022 roku
W 2022 r. z okazji Dnia Edukacji Narodowej zostaną uhonorowani odznaczeniami państwowymi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, nagrodami Ministra Edukacji i Nauki nauczyciele i osoby szczególnie zasłużone dla oświaty i wychowania:
>za wybitne zasługi dla rozwoju oświaty – Złotym Krzyżem Zasługi – 37 osób, Srebrnym Krzyżem Zasługi – 88 osób, Brązowym Krzyżem Zasługi – 103 osoby;
>za wzorowe, wyjątkowo sumienne wykonywanie obowiązków wynikających z pracy zawodowej: Medalem Złotym za Długoletnią Służbę – 1242 osoby, Medalem Srebrnym za Długoletnią Służbę – 629 osób, Medalem Brązowym za Długoletnią Służbę – 372 osoby,>
>za szczególne zasługi dla rozwoju oświaty i wychowania Medalem Komisji Edukacji Narodowej – 3700 osób,
>Nagrodami Ministra Edukacji Narodowej za osiągnięcia dydaktyczno-wychowawcze – 454 osoby,
>tytuł honorowy Profesora Oświaty otrzymają 24 osoby.
x x x
Także wczoraj na stronie MEiN zamieszczony został List ministra Przemysława Czarnka z okazji Dnia Edukacji Narodowej do „Szanownych Państwa Dyrektorów, Drogich Nauczycieli i Wychowawców”. Plik z jego treścią
– TUTAJ
Źródło: www.gov.pl/web/edukacja-i-nauka/
Od kilku dni można w mediach przeczytać o najnowszej inicjatywie, będącej – symboliczną co prawda – formą protestu wobec polityki ministra edukacji. My przekażemy wybrane fragmenty materiału ze strony „Gazety Prawnej”:
„Szanowny Panie Ministrze! Gdzie są ci nauczyciele?”. W piątek odbędzie się akcja „Kartka do Czarnka”
W piątek, w Dniu Edukacji Narodowej, przed kuratoriami oświaty w ramach akcji „Kartka do Czarnka” zbierane będą kartki do ministra edukacji i nauki Przemysława Czarnka z apelem o podjęcie działań w sprawie braku nauczycieli w szkołach i w przedszkolach.
Organizatorami akcji „Kartka do Czarnka” są Wolna Szkoła, Akcja Demokracja i Komitet Obrony Demokracji. Szczegóły akcji przedstawiono w poniedziałek na konferencji prasowej w miasteczku edukacyjnym w Warszawie.
Jak wyjaśniła Anną Schmidt-Fic z Wolnej Szkoły, chodzi o „skomunikowanie się z panem ministrem, obywatelek i obywateli, którzy są zaniepokojeni tym, co zastały w szkołach ich dzieci po powrocie po wakacjach„.
„Niepokoi nas to, że w szkołach brakuje nauczycieli, że dzieci mają zastępstwa, że na lekcje przychodzą nauczyciele innych przedmiotów, że dzieci są zwalniane” – powiedziała. […]
Zapowiedziała, że w ramach akcji 14 października, w Dniu Edukacji Narodowej, we wszystkich 16 miastach wojewódzkich o godzinie 9.00 odbędą się manifestacje, podczas których wszyscy chętni będą mogli podpisać przygotowane specjalne kartki adresowane do ministra i wrzucić je do czarnych skrzynek, które później zostaną zaniesione do sekretariatu kuratorium z prośbą o przekazanie ministrowi.
Na awersie karki na czerwonym tle umieszczono datę 14 października 2022 r. i napis Kartka do Czarnka. Na rewersie można przeczytać: „Szanowny Panie Ministrze! Gdzie są ci nauczyciele? Brakuje ich w szkołach i przedszkolach. Oczekuję podjęcia pilnych działań. Z poważaniem (tu jest miejsce na podpis).„. W miejscu na dane adresata podano: Minister Edukacji i Nauki Przemysław Czarnek MEiN, Warszawa. W miejscu znaczka pocztowego jest narysowany znaczek z sercem i tekstem: „Spieszmy się kochać nauczycieli, tak szybko odchodzą„.
Schmidt-Fic poinformowała, że niezależnie od papierowych kartek pocztowych można wysłać kartki do ministra drogą elektroniczną. Dodała, że zarówno na jednych, jak i na drugich kartkach można pisać do ministra edukacji i nauki również o innych problemach, jakie dotykają polską edukację.[…]
Cały tekst „’Szanowny Panie Ministrze! Gdzie są ci nauczyciele?’. W piątek odbędzie się akcja ‘Kartka do Czarnka’” – TUTAJ
Źródło: www.serwisy.gazetaprawna.pl
Wczorajsze spotkanie w Akademickim Zaciszu poświęcone było poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie: „Co z tą resocjalizacją?” Tym razem do udziału w spotkaniu prof. Roman Leppert zaprosił:
– Profesora Marka Konopczyńskiego z Uniwersytetu w Białymstoku, członka Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN, autora koncepcji twórczej resocjalizacji;
– Dr hab, prof. UJ Małgorzatę Michel z Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Jagiellońskiego, autorkę wielu rozpraw poświęconych problematyce resocjalizacyjnej.
Nawet jeśli nie bardzo interesujecie się problemami resocjalizacji – zalecamy obejrzenie filmu z tego spotkania, gdyż w końcowej jego części przeprowadzona została fachowa analiza najnowszej Ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o wspieraniu i resocjalizacji nieletnich, ze szczególnym uwzględnieniem konsekwencji, jakie wynikają z jej treści dla dyrektorów szkół.
Jednak pierwszych piętnaście minut – w trybie nadzwyczajnym i niezapowiedzianym – upłynęło na spotkaniu z tegoroczną Nauczycielką Roku – Iwoną Pietrzak-Płachta, którą już wcześniej poznaliśmy jako bibliotekarkę w Zespole Szkolno-Przedszkolnym w Pliszczynie, w województwie lubelskim. To ta sama osoba, poznana wtedy, jako czarodziejka, która szkolną bibliotekę przemieniła w „Wypożyczalnię Skrzydeł”, która mówi, że – chce podawać „właściwą książkę właściwej osobie, we właściwym czasie, żeby uleczyć duszę lub dmuchnąć w skrzydła”.
Plik filmowy na YouTube „Co z tą edukacją” – TUTAJ
Z dzisiejszą datą (13 października 2022 r.) – bo już po północy – prof. Bogusław Śliwerski zamieścił na swoim blogu tekst, który stawia więcej pytań, niż dostarcza na nie odpowiedzi. Jednak – w kontekście aktualnej polityki resortu edukacji, kierowanego przez zadeklarowanego katopatriotę, mając świadomość, że właśnie wprowadził on do programów szkolnych przedmiot historia i teraźniejszość i że lansuje do niego podręcznik, autorstwa prof. Wojciecha Roszkowskiego – zdecydowaliśmy o zamieszczeniu na naszym informatorze oświatowym tego posta bez skrótów. Zaznaczenie pogrubioną czcionką fragmentów tekstu – redakcja OE:
Foto: www.impulsoficyna.com.pl
Dr hab. Anna Sajdak-Burska, prof. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kierownik Zakładu Pedagogiki Szkolnej i Dydaktyki Akademickiej Instytutu Pedagogiki U.J.
Czy dydaktyka szkolna jest wolna od wartości?
Wciąż dochodzą do mnie pozytywne echa Ogólnopolskiego Seminarium Polskiej Myśli Pedagogicznej,* które zorganizowała prof. Janina Kostkiewicz w Instytucie Pedagogiki na Uniwersytecie Jagiellońskim. To znaczy, że mamy poważny niedosyt, a nawet poczucie braku wiedzy na poruszane w czasie obrad zagadnienia, które nie są bez znaczenia dla polityki oświatowej państwa, ale także dla procesu wychowawczego w jakiejś części przedszkoli czy szkół niepublicznych w naszym kraju.
Prof. UJ Anna Sajdak stawiała pytanie: Jakiego człowieka chcemy wychować w naszych szkołach? Jej zdaniem debata na temat szkoły i myśli pedagogiczna tkwi w dryfie orientacji socjologicznej, co jest widoczne, kiedy oczekuje się, by szkoła służyła budowaniu świadomości politycznej młodych pokoleń, mechanizmom postulowanej zmiany społecznej.
Zdaniem p. Profesor: Idea konserwatywna w skrajnym odbiorze przesuwana jest na pozycję wycofania. Dlaczego tak się dzieje, że dominuje orientacja emancypacyjna, krytyczna czy liberalna? Zapewne wynika to z tego, że nie wykorzystuje się pedagogicznej i psychologicznej wiedzy naukowej o człowieku. Jest taka ścieżka okopania się i wejścia na ścieżkę transmisji kulturowej, co skutkuje sprowadzeniem debaty do sporu o ideologie wychowania.
Słusznie referująca zwróciła uwagę na to, że w Polsce w ogóle jest nieobecna w recepcji współczesnej myśli dydaktycznej koncepcja kształcenia w podejściu Petera Petersena, gdyż została ona uwikłana w okresie międzywojennym w politykę nazistowską z racji powiązania w edukacji fundamentalizmu z nacjonalizmem. Jak się okazuje – mówiła A. Sajdak – bardzo łatwo jest stworzyć powiązanie między wartościami ojczyzny, narodu, wspólnoty a ideą myślenia o szkole.
Jest jednak – zdaniem profesor A. Sajdak – możliwe nowoczesne kształcenie niezależnie od tego, jaka ideologia jest preferowana przez centrum polityki oświatowej w wydaniu władz państwowych. Małopolska pedagog przywoływała przykłady szkół autorskich, których twórcy bazowali na konserwatywnej myśli pedagogicznej, jak np. „Szkoła Laboratorium” Aleksandra Nalaskowskiego czy szkoły pijarskie, salezjańskie lub jezuickie w sektorze edukacji niepublicznej. Czy można odmawiać im cech nowoczesności?
Co to znaczy, że szkoła wpisana jest w nowoczesność? Jak jest ona rozumiana – jako nowoczesność technologiczna, organizacyjna, metodyczna? To jest możliwe bez względu na to, jakie systemy wartości preferowane są w społeczeństwie. Dlaczego odmawiać nowoczesności edukacji szkolnej placówkom odwołującym się do systemu wartości konserwatywnych?
„Portal Samorządowy” zamieścił dzisiaj (12 października 2022 r.) materiał informacyjny, zatytułowany „Oto najważniejsze cechy nauczyciela. Jest badanie”. Oto jego fragmenty:
Indywidualne podejście do każdego ucznia, umiejętność rozmowy, cierpliwość, empatia i umiejętność zaciekawienia tematem to najważniejsze dla uczniów cechy nauczyciela – wynika z badania „Idealny nauczyciel. Polscy uczniowie i ich oczekiwania wobec nauczycieli”.
>33 proc. badanych wskazało, że najważniejsze jest indywidualne podejście nauczyciela do ucznia. 32 proc. wskazało na umiejętność rozmowy z uczniami. Tyle samo – 32 proc. – wskazało, że ważne jest, by nauczyciel był cierpliwy. 31 proc., że ważne jest by umiał zaciekawić do zgłębiania tematu.
>29 proc. badanych wskazało, że ważne jest by rozumiał nauczyciel problemy uczniów. 26 proc. wskazało, że ważne jest, by nie bał się trudnych pytań, nie lekceważył zdania uczniów. 23 proc., że ważne jest, aby nauczyciel wzbudzał zaufanie.
>19 proc. badanych wskazało, że ważne jest, aby nauczyciel umiał rozwiązywać konflikty między uczniami. 17 proc. wskazało, że ważne, by nauczyciel nie tylko uczył przedmiotu, ale też zwracał uwagę na relacje, kwestie wychowawcze.
[…]
Uczniowie pytani byli, czy w ich szkole jest pedagog szkolny. Twierdząco odpowiedziało 88 proc. z nich. 5 proc. odpowiedziało, że nie, a 6 proc, że nie wie. Kontakt z pedagogiem szkolnym w zeszłym roku szkolnym miało 38 proc. badanych.
73 proc. oceniło spotkanie z pedagogiem szkolnym za pomocne, w tym 30 proc. za zdecydowanie pomocne, a 43 proc. za raczej pomocne. Negatywnie spotkanie oceniło 23 proc., w tym 16 proc. oceniło, że raczej nie było ono pomocne, a 7 proc., że zdecydowanie nie było pomocne. 4 proc. nie miało zdania.
Dziewczynki w większym stopniu pozytywnie opisały swoje doświadczenia ze spotkania z pedagogiem, niż chłopcy (80 proc. wobec 68 proc.).
Badanie „Idealny nauczyciel. Polscy uczniowie i ich oczekiwania wobec nauczycieli” zrealizowane zostało na zlecenie producenta papieru marki POL. Zrealizowane zostało techniką CAWI w ramach panelu internetowego. Łącznie przeprowadzono 300 wywiadów, po 50 wśród uczniów klas VII-VIII podstawówki oraz klas I-IV liceum.
Cały tekst „Oto najważniejsze cechy nauczyciela. Jest badanie” – TUTAJ
Źródło: www.portalsamorzadowy.pl
x x x
Więcej szczegółów, w tym diagramy obrazujące wyniki badań, znajdziecie na portalu CEO.COM.PL , w materiale pt. „Według uczniów empatia u nauczycieli jest ważniejsza niż ich wiedza”, zamieszczonym 11 października 2022 r.
Oto jeden z zamieszczonych tam diagramów:
Streszczenie raportu zamieszczone na portalu CEO,COM.PL – TUTAJ
Źródło: www.ceo.com.pl
https://ceo.com.pl/wedlug-uczniow-empatia-u-nauczycieli-jest-wazniejsza-niz-ich-wiedza-94163#google_vignette
Foto: www.nauka.trojmiasto.pl
W poniedziałek (10 października 2022 r.) dr Marzena Żylińska na swoim fb-profilu zamiesiła – najpierw tekst nauczycielki, jednocześnie matki szóstoklasisty, a na tym tle wyłożyła swój stanowczy sprzeciw wobec stosowania testów, jako elementu szkolnej dydaktyki.
„Mój syn już nie chce chodzić do szkoły. Ja już nie chcę sprawdzać jego książek, zeszytów i dziennika elektronicznego. Nie chcę go uczyć matematyki każdego dnia. A muszę, bo on musi przypisywać z tablicy. A gdy przepisuje to NIE SŁYSZY nauczyciela. Więc na lekcji pisze, a uczy się w domu.
Jestem nauczycielem i pedagogiem własnego dziecka od pięciu lat.
Właśnie kończy mi się para. W zasadzie to skończyła mi się pod koniec września, gdy zobaczyłam kolejne kartki xero z muzyki i techniki, z materiałem do nauczenia. Do ustnej odpowiedzi. Do testu. Bo trzeba mu wiedzieć ile % węgla ma stal, a ile żeliwo. Wszak bez tego ani rusz.
Nie zasypiam już bez prochów.
Jutro mój syn idzie do szkoły po tygodniowej chorobie. Ma zaległe 2 testy. Nie było go też 2 tygodnie temu. Z tamtego czasu ma zaległe 4 testy. Jutro też pisze jeden, a w piątek kolejny. Dziś żadne z nas nie zmruży oka.”
Sylwia Nowak, mama szóstoklasisty
Udostępniam ten komentarz, bo takich informacji dostaję codziennie kilkadziesiąt. Nie umiem pomóc, nie jestem w stanie, ale nie mogę też nie myśleć o opisanych sytuacjach.
Sama prowadzę szkolenia metodyczne dla nauczycieli. Wciąż tłumaczę, że uczniowie na lekcjach muszą być aktywni, muszą uczyć się przez działanie, a nie przez przepisywanie z tablicy. Żeby prowadzić takie lekcje, nie trzeba mieć przygotowania metodycznego i pedagogicznego. Każdy, kto zna matematykę, może rozwiązywać zadania / równania / przykłady na tablicy.
Tłumaczę też, że w naszych szkołach jest za dużo testowania i odbywa się to kosztem czasu, który mógłby i powinien być przeznaczony na naukę. Testy, klasówki, sprawdziany to przerwa w procesie uczenia się. Gdyby w szkole syna pani Sylwii było mniej testów, uczniowie mogliby uczyć się w szkole, a nie w domu.
Na moich szkoleniach wyjaśniam, że robienie sprawdzianu po każdym przerobionym dziale jest błędem, że są dużo efektywniejsze metody powtórzenia materiału. Nie rozumiem, skąd wzięło się to klasówkowe szaleństwo, jako metodyczka nie rozumiem też. czemu ma służyć. Takich metod nie wytrzymują ani dzieci, ani ich rodzice. Dla wielu osób szkoła staje się prawdziwym horrorem. Powinniśmy to zatrzymać, mówić głośno o tym, jak wyglądają rodzinne popołudnia i wieczory, jak czują się dzieci.
Dlaczego my im to robimy? W imię czego? Czy dzięki temu, że nad książkami do późnej nocy siedzą całe rodziny, dzieci są mądrzejsze, więcej umieją? Wysoki poziom stresu jest szkodliwy dla zdrowia. Niszczy odporność, uszkadza układ krążenia (te choroby ujawnią się dopiero w przyszłości), wywołuje stany lękowe. Coraz więcej dzieci cierpi na depresję i syndrom wypalenia. Czy ktoś to widzi?
Wiem, że zaraz ktoś mi zarzuci, że atakuję nauczycieli. Trudno. Ktoś tym dzieciom niszczy zdrowie. Zapewne ma dobre intencje, chce dobrze przygotować uczniów do testów. Każda szkoła chce dobrze wypaść w rankingu. Ale ja już tego nie mogę wytrzymać. Nie umiem unieść tego nieszczęścia i tych próśb o pomoc.
Jak informowaliśmy w materiale z 26 września, w którym podaliśmy listy nominowanych do tytułu „Nauczyciel Roku 2022” oraz „Nauczyciel Jutr@” – dzisiaj na Zamku Królewskim w Warszawie odbyła się gala wręczenia obu tych wyróżnień.
Jury pod przewodnictwem prof. Stefana M. Kwiatkowskiego – Przewodniczącego Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN, składające się z dotychczasowych laureatów, wybrało zwycięzców spośród 13 finalistów Konkursu Nauczyciel Roku 2022 i 10 finalistów Konkursu Nauczyciel Jutr@ organizowanego wspólnie z Fundacją Orange.
Foto: Facebook/Głos Nauczycielski
Wyróżnienie „Nauczyciel Roku 2022” i okolicznościową statuetkę otrzymała Iwona Pietrzak-Płachta – nauczycielka-bibliotekarka z Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Pliszczynie
Iwona Pietrzak-Płachta stworzyła w swojej szkole Wypożyczalnię Skrzydeł, czyli Bibliotekę Zespołu Szkolno-Przedszkolnego, która w maju tego roku otrzymała Nagrodę im. Janusza Korczaka w kategorii „Instytucje wdrażające Korczakowskie idee”.
Wyróżnienia w tym konkursie otrzymali: Aleksandra Korczak z CLV Liceum Ogólnokształcącego z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Bohaterek Powstania Warszawskiego w Warszawie oraz Marek Grzywna ze Szkoły Podstawowej nr 23 im. Kawalerów Orderu Uśmiechu w Toruniu.
Screen z relacji filmowej[www.facebook.com]
Konkursowa kapituła przyznała honorowy tytuł Przyjaciela Szkoły. Otrzymała go Wanda Traczyk-Stawska, żołnierka AK, uczestniczka Powstania Warszawskiego, nauczycielka, pedagog specjalny. Tytułem Inicjatywa Edukacyjna Roku uhonorowano zaś Fundację „ABCXXI – Cała Polska czyta dzieciom”.
x x x
Foto: www.kobieta.onet.pl
Podczas tej samej uroczystej gali przyznano także tytuł Nauczyciel Jutr@. Otrzymała go Aldona Rumińska-Szalska ze Szkoły Podstawowej z Oddziałami Integracyjnymi nr 105 im. Ludwiki Wawrzyńskiej w Krakowie. Koleżanka Rumińska-Szalska jest pedagogiem wspomagającym.
Filmowa relacja z Gali w Zamku Królewskim w Warszawie – TUTAJ