Na stronie MEN zamieszczono dziś po południu informację o wystąpieniu ministry Barbary Nowackiej na Europejskim Forum Nowych Idei. Z tekstu tego dowiadujemy się, że miało to miejsce w ramach debaty „Kwalifikacjom przyszłości: edukacja jako fundament rynku pracy”. Analizując program tego dnia Forum przeczytaliśmy, że w godzinach 13:30 – 14:30 zaplanowano debatę „Umiejętności przyszłości”. Oto ten tekst bez skrótów oraz jedno zdjęcie, pokazujące „europejski” wymiar tego wydarzenia:

 

Minister Edukacji na Europejskim Forum Nowych Idei

 

Minister Edukacji Barbara Nowacka podczas pierwszego dnia Europejskiego Forum Nowych Idei (EFNI) w Warszawie wzięła udział w debacie poświęconej „Kwalifikacjom przyszłości: edukacja jako fundament rynku pracy”.

 

 

W swoim wystąpieniu podkreśliła, że w kontekście dynamicznie zmieniającego się rynku pracy kluczowe jest dostosowanie systemu edukacji do nowych wyzwań technologicznych, demograficznych i społecznych. Mówiła o konieczności modernizacji polskiej edukacji, by skutecznie odpowiadała na potrzeby rynku pracy przyszłości, rozwijała kompetencje cyfrowe i społeczne oraz wzmacniała współpracę międzysektorową.

 

Minister wskazała, że jednym z priorytetów resortu jest praktyczne nauczanie i wyposażanie uczniów w narzędzia niezbędne w XXI wieku. Wspomniała o planowanej reformie programowej – zmianach w podstawie programowej, wprowadzeniu nowych przedmiotów: edukacja obywatelska i edukacja zdrowotna.

 

Zapowiedziała, że reforma edukacji, która ruszy 1 września 2026 r. Jej celem ma być lepsze przygotowanie młodzieży do wyzwań rynku pracy i życia we współczesnym świecie. – MEN zaczęło prace nad reformą, która bazuje na podstawowym pytaniu: kogo chcemy kształcić? oraz jakich efektów oczekujemy od polskiej szkoły? – dodała Nowacka.

 

Barbara Nowacka zwróciła uwagę na potrzebę rozwijania kompetencji przyszłości, takich jak umiejętności cyfrowe, krytyczne myślenie czy zdolność adaptacji do nowych warunków. Zapewniła, że MEN prowadzi regularne konsultacje branżowe z przedsiębiorcami, aby lepiej dopasować kierunki rozwoju edukacji do oczekiwań rynku pracy. – Spotykamy się regularnie z przedstawicielami branż. Będziemy kładli nacisk na promocję szkolnictwa zawodowego i branżowego  – mówiła minister.

 

Podkreśliła także rolę dialogu społecznego i współpracy między szkołami, uczelniami a biznesem, jako fundamentu dla skutecznego przygotowania młodych ludzi do wyzwań zawodowych przyszłości.

 

 

Źródło: www.gov.pl/web/edukacja/

 

 

 

Wczorajsza rozmowa w „Akademickim Zaciszu” rozpoczęła się od problemów z  połączeniem się z rozmówca, ale wszystko udało się pokonać i mogliśmy być świadkami ciekawej serii pytań – zadawanych nie tylko przez prof. Romana Leperta, ale także „zdalnych” uczestniczek i uczestników, na które odpowiadał dr hab. Piotr Zamojski, profesor Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni. Jest on autorem, wydanej w 2022 r. publikacji „Edukacja jako rzecz publiczna. Raport z próby budowania sfery publicznej wokół edukacji w Polsce”

 

Przedmiotem rozmowy było hasło: „Pomyśleć o szkole na serio”.

 

Zainteresowanych tym tematem, którzy wczoraj – z różnych powodów – nie byli świadkami tej wymiany myśli, zapraszamy o dogodnej dla nich porze do obejrzenia i wysłuchania relacji:

 

 

Pomyśleć o szkole na serio (1:50:54)  –  TUTAJ

 

 

W dniach 17 – 22 kwietnia w polskich szkołach trwa wiosenna przerwa świąteczna. A skoro uczniowie i nauczyciele mają wolne, to i my w tym czasie ograniczymy naszą aktywność. Będziemy zamieszczali tylko NAPRAWDĘ WAżNE informacje.

 

Redaktor „Obserwatorium Edukacji”

 

W nawiązaniu do zamieszczonego wczoraj na OE materiału „Projekt zaostrzenia przepisów w sprawie nieusprawiedliwionej nieobecności ucznia”, udostępniamy o wiele bogatszy w informacje tekst, zaczerpnięty z fanpage „Protest z wykrzyknikiem”:

 

 

 

Ministerstwo edukacji przygotowało projekt ustawy regulującej prawa i obowiązki uczniowskie. Poza przeniesieniem praw i obowiązków ucznia dotychczas określonych w statutach szkolnych na poziom ustawy, projekt zakłada również:

 

>Powołanie Krajowego Rzecznika Praw Uczniowskich, 16 Wojewódzkich Rzeczników Praw Uczniowskich oraz Szkolnych Rzeczników Praw Uczniowskich

 

>Obowiązek powołania rady szkoły

 

>Przyznanie nauczycielom statusu funkcjonariuszy publicznych

 

>Zmianę progu nieusprawiedliwionych nieobecności przy klasyfikacji uczniów na 25 % oraz wymóg podania w usprawiedliwieniu powodu nieobecności (przy zachowaniu dotychczasowych zasad usprawiedliwiania nieobecności przez rodziców lub pełnoletnich uczniów).

 

Zmiany przewidziane w projekcie:

 

>W ustawie – Prawo oświatowe zostanie wprowadzony nowy rozdział pt. „Prawa, wolności i obowiązki uczniowskie oraz organy ochrony praw i wolności uczniowskich”.

 

>Proponowany w projekcie otwarty katalog praw i wolności uczniowskich zawiera prawa ucznia do :

 

1)poszanowania jego godności oraz praw i wolności z niej wynikających;

 

2)równego traktowania z innymi uczniami;

 

3)rzetelnego i opartego na aktualnej wiedzy naukowej procesu nauczania i wychowania;

 

4)poszanowania jego prywatności, w tym do:

a) ochrony danych osobowych

b) ochrony informacji medycznej,

c) ochrony wizerunku; wizerunek ucznia nie może być utrwalany ani rozpowszechniany bez jego zgody, a w przypadku ucznia niepełnoletniego – również bez zgody jego rodziców,

d) zachowania tajemnicy komunikowania się.

 

5)posiadania na terenie szkoły przedmiotów osobistych przy sobie lub przechowywania tych przedmiotów w miejscu do tego przeznaczonym, zgodnie z przepisami statutu tej szkoły lub placówki lub innymi wewnętrznymi aktami prawnymi obowiązującymi w tej szkole. Przedmioty osobiste ucznia nie mogą być mu odebrane przez pracowników szkoły, z wyjątkiem przedmiotów, które zagrażają bezpieczeństwu członków społeczności szkolnej lub naruszają zasady bezpieczeństwa obowiązujące w tej szkole lub placówce, w tym określone w statucie tej szkoły;

 

6)kształtowania własnego stroju i wyglądu, z zastrzeżeniem obowiązków, o których mowa w art. 42b ust. 1 pkt 4 i 5;

 

7)ochrony praw autorskich własnych utworów;

 

8)rozwoju własnych zainteresowań i uzdolnień, w tym do brania udziału w konkursach, olimpiadach i turniejach;

 

9)organizacji życia szkolnego zachowującej odpowiednie proporcje między wysiłkiem szkolnym a czasem wolnym i rozwojem własnych zainteresowań;

 

10)uzyskania pomocy materialnej na zasadach określonych w rozdziale 8a ustawy o systemie oświaty;

 

11)bezpiecznych i higienicznych warunków nauki, wychowania i opieki w szkole lub placówce oraz w trakcie zajęć odbywających się poza terenem tej szkoły;

 

12)informacji dotyczących procesu nauczania i wychowania, realizowanego w szczególności przez:

a) publikowanie przez szkoły

– statutu szkoły w wersji opracowanej jako tekst ujednolicony, uchwał zmieniających jego treść oraz wniesionych projektów jego zmiany,

– zanonimizowanych uchwał organów szkoły,

– zanonimizowanych regulaminów, zarządzeń i innych aktów prawnych wydawanych przez organy szkoły ,

– planów zajęć,

b) możliwość zapoznawania się ze szkolnym zestawem programów nauczania;

 

13)jawnego, sprawiedliwego i umotywowanego oceniania postępów w nauce i zachowaniu ucznia;

 

14)kontaktowania się ze szkołą w dostępny dla ucznia sposób;

 

15)angażowania się w życie szkoły, w tym przez zaangażowanie w działalność organów samorządu uczniowskiego lub udział w działalności kulturalnej, w tym wydawniczej, oświatowej, sportowej i rozrywkowej samorządu uczniowskiego;

 

16)wyboru członków organów samorządu uczniowskiego oraz opiekuna samorządu uczniowskiego zgodnie;

 

17)wyboru członków rady szkoły;

 

18)składania skarg i wniosków we wszelkich sprawach związanych z działalnością szkoły, a także w interesie własnym lub na rzecz innego członka społeczności szkolnej za jego zgodą. Uczeń nie może być narażony ze strony organów szkoły oraz jej pracowników na jakikolwiek uszczerbek lub zarzut z powodu złożenia skargi lub wniosku, lub z powodu dostarczenia materiału do publikacji o znamionach skargi lub wniosku, jeżeli działał w granicach prawem dozwolonych.

 

Do tego uczniowi przysługiwać będzie wolność:

 

1)od wszelkich form przemocy, w tym przemocy psychicznej;

 

2)od dyskryminacji z jakiegokolwiek powodu, w tym w szczególności ze względu na: płeć, wiek, wygląd, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, pochodzenie etniczne, wyznanie albo jego brak i orientację seksualną;

 

3)sumienia, wyznania i światopoglądu. Szkoła lub placówka nie może zakazać uczniowi udziału w praktykach religijnych ani zmuszać ucznia do uczestniczenia w praktykach religijnych;

 

4)słowa i uzewnętrzniania przekonań.

 

>Szkoły będą mogły poszerzać katalog praw i wolności uczniowskich.

 

 

>Planuje się zawrzeć w projekcie ustawy katalog obowiązków ucznia zawierający obowiązki:

 

1)przestrzegać przepisów prawa regulujących pracę i organizację tej szkoły (w tym stautu szkoły i innych wewnętrznych regulaminów);

 

2)szanować prawa i wolności pozostałych członków społeczności szkolnej;

 

3)zachowywać się zgodnie z ogólnie przyjętymi normami społecznymi podczas zajęć na terenie tej szkoły lub placówki i poza nim, przerw w zajęciach, uroczystości, imprez oraz wyjść grupowych i wycieczek;

 

4)ubierać się zgodnie z ogólnie przyjętymi normami społecznymi, a w przypadku, o którym mowa w art. 100, nosić na terenie szkoły lub placówki jednolity strój; noszenie stroju nawołującego do nienawiści, dyskryminującego, sprzecznego z przepisami prawa lub stwarzającego zagrożenie dla bezpieczeństwa innych członków społeczności szkolnej lub samego ucznia jest niedozwolone;

 

5)przestrzegać określonych w statucie tej szkoły lub placówki zasad regulujących strój i wygląd podczas zajęć edukacyjnych wychowania fizycznego oraz zajęć edukacyjnych odbywających się w warsztatach, laboratoriach i pracowniach szkolnych, zgodnych z ogólnie przyjętymi normami społecznymi oraz koniecznością zapewnienia uczniom bezpiecznych i higienicznych warunków kształcenia, wychowania i opieki;

 

6)przestrzegać warunków wnoszenia na teren tej szkoły lub placówki telefonów komórkowych i innych urządzeń elektronicznych i korzystania z nich na terenie tej szkoły lub placówki, określonych w statucie tej szkoły lub placówki;

 

7)zachowywać się wobec członków społeczności szkolnej zgodnie z ogólnie przyjętymi normami społecznymi oraz z szacunkiem i poszanowaniem ich godności osobistej;

 

8)uczęszczać na zajęcia edukacyjne;

 

9)przygotowywać się do zajęć edukacyjnych oraz przystępować do zapowiedzianych form sprawdzania osiągnięć edukacyjnych;

 

10)szanować prawa autorskie cudzych utworów.

 

>Projekt zakłada następujący katalog kar dla uczniów:

 

1)upomnienie pisemne;

 

2)nagana pisemna;

 

3)nagana pisemna z ostrzeżeniem polegająca na wskazaniu, że w razie popełnienia kolejnego deliktu zostaną wymierzone kary z pkt 4 lub 5;

 

4)w przypadku uczniów objętych obowiązkiem szkolnym – zwrócenie się z wnioskiem o przeniesienie do innej szkoły (z zastrzeżeniem szkół artystycznych, z których może dojść do skreślenia z listy uczniów osoby objętej obowiązkiem szkolnym);

 

5)w przypadku uczniów nieobjętych obowiązkiem szkolnym – skreślenie z listy uczniów.

 

 

>Projekt zakłada powołanie:

 

1)Krajowego Rzecznika Praw Uczniowskich, który będzie powoływany na 4-letnią kadencję (z możliwością pełnienia tej funkcji przez dwie kadencje) i odwoływany przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru.

 

2)16 Wojewódzkich Rzeczników Praw Uczniowskich powoływanych przez Krajowego Rzecznika Praw Uczniowskich na wniosek właściwego terytorialnie kuratora oświaty.

 

3)Możliwość powoływania Samorządowych (Gminnych i Powiatowych) Rzeczników Praw Uczniowskich – fakultatywnie.

 

4)Szkolnych Rzeczników Praw Uczniowskich, którzy będą wybierani przez radę szkoły spośród nauczycieli zatrudnionych w danej szkole w wymiarze co najmniej połowy wymiaru zajęć.

 

>Zgodnie z projektem obowiązkowe stanie się powołanie rady szkoły lub placówki.

 

>W przypadku uczniów pełnoletnich zostanie wprowadzona instytucja sprzeciwu skutkująca zaprzestaniem informowania rodziców o ocenach dziecka.

 

>Projekt zakłada przyznanie nauczycielom, wychowawcom i innym pracownikom pedagogicznym statusu funkcjonariuszy publicznych.

 

Dzięki tej zmianie do nauczycieli, wychowawców i innych pracowników pedagogicznych będą miały zastosowanie wszystkie regulacje dotyczące ochrony i odpowiedzialności funkcjonariuszy publicznych.

 

-Zmienione zostaną zasady dotyczące frekwencji uczniów i usprawiedliwiania nieobecności.

 

-Za niespełnianie obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki należy rozumieć albo nieusprawiedliwioną nieobecność na co najmniej 50% dni zajęć w okresie jednego miesiąca, albo na co najmniej 25% dni zajęć w okresie całego roku szkolnego.

 

-Zmiana granicy z 50% na 25% nieusprawiedliwionych nieobecności nastąpi też w przypadku klasyfikowania ucznia.

 

 

Wnioskodawca nie planuje jednak radykalnie zmieniać procedury usprawiedliwiania nieobecności na zajęciach edukacyjnych.

 

>Rodzice lub pełnoletni uczniowie będą usprawiedliwiać nieobecności jak dotychczas, w terminie i formie określonych w statucie szkoły lub placówki.

 

>Usprawiedliwienie nieobecności powinno zawierać jej powód.

 

________________

Na podstawie: Projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo oświatowe oraz niektórych innych ustaw / Numer projektu UD222

 

 

 

Źródło: www.facebook.com/protestzwykrzyknikiem

Aby nie popaść w czarnowidztwo i zamieszczać tylko informacje jak to jest źle w polskich szkołach – od dawna udostępniamy teksty, w których ich autorzy dzielą się swoimi pozytywnymi doświadczeniami i poradami. Jedną z takich osób jest dobrze już Wam znana Danuta Sterna. I dzisiaj także proponujemy lekturę zaczerpniętą z jej bloga <OK NAUCZNIE > :

 

Więź w klasie

 

 

Jedną z największych i często niezaspokojonych w pełni potrzeb uczniów jest poczucie więzi ze społecznością w klasie. Zaspokojenie tej potrzeby jest warunkiem koniecznym zarówno dla zdrowia psychicznego uczniów, jak i dla warunków dla efektywnego uczenia się.

 

Zwraca na to uwagę teoria autodeterminacji, która oprócz potrzeby więzi wymienia również dwie inne potrzeby: kompetencji i autonomii.

 

W 2012 r. badacz edukacyjny John Hattie w swoich metabadanich zidentyfikował dobre środowisko klasy jako kluczowy element sukcesu akademickiego. Hattie przebadał wtedy ponad 150 interwencji mających wpływ na osiągane przez uczniów wyniki nauczania. Budowanie społeczności w klasie osiągnęło 12-tą pozycję ze 150 badanych.

 

Warunkiem przyjaznej atmosfery w klasie są miedzy innymi:

 

-przyzwolenie na popełnianie błędu,

 

-brak rywalizacji,

 

-wrażliwość i szacunek wzajemny

 

-pomoc wzajemna

 

Można je zebrać w jeden termin: tworzenie zgranej drużyny.

 

Uczniowie muszą mieć bezpieczne, pełne zaufania i wzajemnego szacunku relacje pomiędzy innymi uczniami i nauczycielem, muszą czuć przynależność. Wtedy dopiero mogą zacząć się uczyć.

 

Fundamentem przynależności jest wzajemne poznanie się uczniów. Nie można czuć, że się przynależy, jeśli nie zna się członków grupy. Dlatego warto poświęcić czas na wzajemne poznanie.

 

Wiele szkół robi wyjazdy integracyjne na początku roku szkolnego, one są bardzo potrzebne, ale pozostawienie uczniów na tych wyjazdach samym sobie, może nie przynieść oczekiwanych efektów. Warto zadbać o ćwiczenia, w których uczniowie mogą się wzajemnie poznać.

 

Dobre może być również losowe i okresowe przydzielenie uczniów do ławek i grup. Uczniowie pracując wtedy razem maja okazję się poznać.

 

Roberta Benjamin-Edwards opisuje w swoim artykule kilka sposobów na budowanie przynależności:

 

-Honorowanie korzeni.Uczniowie są zaproszeni do podzielenia się imieniem swojego przodka, który na nich wpłynął, i tym, co po sobie pozostawił. Ważne jest bycie dumnym ze swoich korzeni.

 

-Historia imienia.Uczniowie wyjaśniają historię swoich imion. Dlaczego tak zostali nazwani i jakie ma to dla nich znaczenie.

 

-Każdy który, tak jak ja… . Uczniowie siedzą na krzesełkach w kręgu, Jedna osoba stoi w środku i wypowiada zdanie: „Każdy który, tak jak ja…”. Uczniowie którzy zgadzają się z tym zdaniem wstają i zajmują inne krzesło. Jedna osoba zostaje i wypowiada swoje zdanie. Uczniowie dzięki tej zabawie zauważają, że inni mają podobne opinie lub uczestniczyli w podobnych sytuacjach. Dodatkową korzyścią jest uruchomienie odwagi mówienia o sobie.

 

-Chodź, mój sąsiedzie.Podobna zabawa do poprzedniej. Stojąc w kręgu, uczeń mówi: „Chodź, mój sąsiedzie, jeśli…” (np. urodziłeś się w innym mieście). Te osoby, które utożsamiają się z wypowiedzią, przekraczają krąg i stają za osobą. Tworzy się dynamiczna sieć połączeń. Można też każdemu z uczniów wręczyć szpulkę z nicią, wtedy następuje wizualizacja sieci.

 

-Pozostawienie bagażu.Uczniowie wchodząc do sali lekcyjnej wymieniają to, co jest dla nich ciężarem i symbolicznie pozostawiają to przy drzwiach klasy, aby być w pełni obecnymi w klasie.

 

-Ulubione miejsce. Każdy uczeń wymienia miejsce, w którym chciałby się znaleźć i opisuje je. Pozwala to grupie na wspólną podróż przez wyobraźnię.

 

-Bezpieczny, widziany i kochany. Każdy uczeń dzieli się momentami, w których czuł się bezpieczny, naprawdę widziany i głęboko kochany.

 

-Moje zwierzę. Uczniowie wybierają rodzaj zwierzęcia, który najbardziej ich reprezentuje i wyjaśniają dlaczego.

 

-Kiedyś myślałem… Teraz myślę…Uczniowie zastanawiają się nad swoim rozwojem osobistym i zmieniającymi się perspektywami.

 

-Debata za i przeciw. Pary uczniów otrzymują zadanie w postaci znalezienie argumentów za lub przeciw postawionej tezie. Dzięki temu wspólnie badają wiele punktów widzenia na dany temat, wzmacniając złożoność myśli i dyskusji.

 

-Nastawienie na rozwój. Uczniowie zastanawiają się nad osobistą wytrwałością — co im pomaga w pokonywaniu wyzwań. Dzielą się opiniami z innymi.. Inny wariant polega na dzieleniu się korzystnymi strategiami na efektywne uczenie się.

 

-Różnice i podobieństwa. Uczniowie w rozmowach w parach lub małych grupach identyfikują podobieństwa i różnice z innymi uczniami, co sprzyja głębszemu zrozumieniu i współpracy. Poznawanie się może być przeprowadzane w całej klasie lub w grupach.

 

Powoduje, że uczniowie zaczynają się rozumieć, a to jest podwaliną budowania zaufania i mogą sobie wzajemnie pomóc w razie kryzysu psychicznego.

 

 

Inspiracja  artykułem Roberty Benjamin-Edwards

 

 

 

 

Źródło: www.oknauczanie.pl

Portal „Strefa Edukacji” zamieścił dziś po południu tekst Magdaleny Ignaciuk, z którego dowiadujemy się o najnowszych projektach zmian w prawie oświatowym – tym razem skutkujących ukróceniem dotychczas tolerowanych nieusprawiedliwionych nieobecności ucznia na lekcjach. Zamieszczamy go w całości:

 

 

MEN zaostrza przepisy. Nieobecność nie ujdzie już na sucho

 

Już nie 50, a tylko 25 procent nieusprawiedliwionych nieobecności wystarczy, by uczeń miał poważne problemy w szkole. Rząd chce zaostrzyć przepisy dotyczące frekwencji i klasyfikacji. Nauczyciele nie będą już mogli „przymknąć oka”, a uczniowie stracą prawo do egzaminów klasyfikacyjnych.

 

Koniec pobłażania? Wystarczy miesiąc i obowiązek nauki nie jest realizowany

 

Rządowy projekt nowelizacji ustawy Prawo oświatowe oraz niektórych innych ustaw * zakłada istotną zmianę: próg 50 proc. nieusprawiedliwionych nieobecności zostanie obniżony do 25 proc. To oznacza, że już po opuszczeniu jednej czwartej zajęć edukacyjnych bez usprawiedliwienia uczeń może zostać nieklasyfikowany, a nawet uznany za osobę niewypełniającą obowiązku nauki.

 

Co istotne, jeśli uczeń w ciągu jednego miesiąca opuści ponad połowę dni szkolnych bez usprawiedliwienia, również może zostać uznany za osobę niewypełniającą obowiązku nauki – niezależnie od całorocznej frekwencji.

 

Egzamin tylko dla „usprawiedliwionych”? Zniknie furtka dla wagarowiczów

 

Projekt ustawy przewiduje też likwidację możliwości zdawania egzaminu klasyfikacyjnego w przypadku nieusprawiedliwionych nieobecności przekraczających 25 proc. czasu przeznaczonego na dany przedmiot. To ogromna zmiana – do tej pory uczniowie mogli się jeszcze „ratować” egzaminem.

 

– Jeśli uczeń nie uczęszcza na zajęcia i nie usprawiedliwia nieobecności, szkoła nie powinna udzielać mu kolejnych szans. Edukacja to obowiązek, nie opcja – komentuje w rozmowie ze Strefą Edukacji jeden z dyrektorów szkół średnich.

 

Z drugiej strony – uczniowie, którzy mieli powody usprawiedliwione (np. długotrwała choroba), nadal będą mogli przystąpić do egzaminu klasyfikacyjnego, o ile nauczyciel nie będzie miał podstaw do wystawienia oceny.

 

– Ustawodawca pozostawia tu szkołom i placówkom oświatowym swobodę, jedynie wskazując, że usprawiedliwienie nieobecności powinno zawierać jej powód. Ustawodawca nie determinuje jednak ani terminów, ani zagadnień związanych z udokumentowaniem tychże powodów – czytamy w dokumencie.

 

Co się nie zmienia? Procedura usprawiedliwiania. Nadal to statut szkoły określi, jak, kiedy i w jakiej formie uczeń (lub jego rodzic) powinien zgłaszać nieobecność. Wprowadzono jednak nowy zapis: uczestnictwo w zajęciach zostaje wpisane do katalogu obowiązków uczniowskich.

 

 

Źródło: www.strefaedukacji.pl

 

 

 

*Redakcja OE zmieniła adres trony w tym linku. W oryginalnym tekście jest odesłanie do innego artykułu zamieszczonego na tym portalu – my odsyłamy na stronę „Serwis Rzeczpospolitej Polskiej”.

Oto dzisiejszy (15 kwietnia), „jeszcze ciepły” post z fb-profilu Łukasza Szeligi:

 

 

SZKOŁA OD ŚRODKA

 

Pięć dni temu informowałem, że wysłałem wiadomość do IBE PIB – Instytut Badań Edukacyjnych, odnośnie do pierwszej wersji profilu absolwenta szkół ponadpodstawowych. Dziś otrzymałem odpowiedź, że e-mail został odebrany i będzie przekazany do ekspertek opracowujących profil. To bardzo miłe, że zechciano odpisać. Czy moje refleksje będą miały jakiekolwiek przełożenie na dokument profilujący absolwentów? Nie wiem, ale lepsze wysłanie refleksji niż strzępienie języka w mediach społecznościowych.

 

Ministerstwo Edukacji Narodowej przedstawiło projekt ustawy (zerknijcie na Protest z Wykrzyknikiem), która m.in. zmienia status nauczycieli na funkcjonariuszy publicznych, a także wymusza powołanie rady szkoły. Uważam, że to dobry kierunek. Niemniej wyzwaniem będzie zapoznanie nauczycieli z ustawą, gdy ta zostanie przegłosowana. W ogóle zapisy prawa oświatowego są słabo znane w naszej grupie zawodowej… Art. 44b i 44c są czarną magia dla niektórych z nas.

 

Ponadto na szkoleniach obserwuję, że ok. 30-40 proc. osób uczestniczących cokolwiek się nie powie, to stają okoniem, burzą się i negują. Słyszą coś innego niż zostało wypowiedziane. Bardzo duże przemęczenie, obciążenie i przytłoczenie u tych osób obserwuję, a ono może mieć istotne przełożenie na wykonywaną pracę, stosunek do uczniów i innych pracowników szkoły.

 

Pytanie, jak systemowo wesprzeć takich nauczycieli? Jak wesprzeć dyrektorów z takimi wymęczonymi i sfrustrowanymi nauczycielami? Jak wesprzeć dyrektorów w pracy z nauczycielami, którym wszystko „lotto” i jak wesprzeć tych zaangażowanych nauczycieli, aby się nie wypalili? I to jest realny problem współczesnego szkolnictwa w Polsce.

 

 

 

Źródło: www.facebook.com/lukaszszeliga.priv/

 

 

 x           x           x

 

 

Zobacz także tekst Karoliny Słowik, zamieszczony dzisiaj w „Gazecie Wyborczej”. Poniżej zamieściliśmy jedynie jego początkowy fragment i link do tekstu na stronie GW:

 

 

Czterokrotnie spadła liczba odejść młodych nauczycieli.

Powodów do radości jednak brak

 

Emeryci ratują system, a młodzi nauczyciele ze szkół wciąż odchodzą – wynika z najnowszych danych. Najwięcej ubyło kobiet z przedziału wiekowego 26-30.

 

W ciągu roku liczba nauczycieli spadła o 10 tys.: z 735 tys. do 725 tys. – informuje Robert Górniak, wicedyrektor Zespołu Szkół Prywatnych w Sosnowcu, autor bloga (? – OE) „Dealerzy Wiedzy”, na którym analizuje informacje o stanie kadry nauczycielskiej. Opiera się na statystykach z rządowej strony < dane.gov.pl >.

 

Polowa z nich (5 tys.) to nauczyciele do 30. Roku życia. {…}

 

 

Cały tekst „Czterokrotnie spadła liczba odejść młodych nauczycieli. Powodów do radości jednak brak”  –  TUTAJ

 

 

 

W sobotę na „Portalu dla Edukacji” zamieszczono obszerny tekst, informujący o ostatecznych decyzjach MEN w sprawie zasad realizowania edukacji zdrowotnej. Zamieszczamy jedynie jego fragmenty, odsyłając linkiem do jego pełnej wersji:

 

Rodzic będzie mógł złożyć rezygnację z zajęć z edukacji zdrowotnej. Potrzebne pismo

 

Od nowego 1 września 2025 r. do szkół wchodzi nowy, nieobowiązkowy przedmiot szkolny – edukacja zdrowotna. Zastąpi on wychowanie do życia w rodzinie. Rodzic, który nie chce, by jego dziecko uczestniczyło w zajęciach z edukacji zdrowotnej, będzie musiał złożyć do 25 września pisemną rezygnację. […]

 

Edukacja zdrowotna pierwotnie miała być obowiązkowa. Zapowiedzi nowego przedmiotu budziły kontrowersje. W połowie stycznia ministra edukacji Barbara Nowacka poinformowała, że przedmiot będzie nieobowiązkowy w 2025 r. Argumentowała, że „widząc napięcia” musi „ochronić szkołę przed awanturą polityczną. Pod koniec lutego powiedziała, że „to nie zdanie innych resortów, ale przede wszystkim rozmowy z nauczycielami spowodowały, że edukacja zdrowotna będzie nieobowiązkowa”.

 

W rozporządzeniu w sprawie sposobu nauczania szkolnego oraz zakresu treści dotyczących wiedzy o życiu seksualnym człowieka, o zasadach świadomego i odpowiedzialnego rodzicielstwa, o wartości rodziny, życia w fazie prenatalnej oraz metodach i środkach świadomej prokreacji zawartych w podstawie programowej kształcenia ogólnego, określono zasady organizowania zajęć z edukacji zdrowotnej.

 

Zapisano, że w każdym roku szkolnym przed przystąpieniem do realizacji zajęć nauczyciel prowadzący zajęcia z edukacji zdrowotnej wraz z wychowawcą ma przeprowadzić co najmniej jedno spotkanie informacyjne z rodzicami uczniów niepełnoletnich oraz z uczniami pełnoletnimi. Nauczyciel jest obowiązany przedstawić pełną informację o celach i treściach realizowanego programu nauczania, podręcznikach, materiałach edukacyjnych, materiałach ćwiczeniowych oraz o środkach dydaktycznych. Za przeprowadzenie tych spotkań odpowiedzialny jest dyrektor szkoły.

 

Uczeń niepełnoletni nie będzie brał udziału w zajęciach, jeżeli jego rodzice zgłoszą dyrektorowi szkoły w formie pisemnej rezygnację z udziału ucznia w zajęciach. Jeśli uczeń pełnoletni nie będzie chciał brać udziału w zajęciach, będzie musiał sam złożyć na ręce dyrektora pisemną rezygnację.

 

Rezygnację trzeba będzie zgłosić do 25 września danego roku szkolnego.

 

Zajęcia z edukacji zdrowotnej nie podlegają ocenie i nie będą miały wpływu na promocję ucznia do klasy programowo wyższej, ani na ukończenie szkoły przez ucznia. […]

 

 

 

Cały tekst „Rodzic będzie mógł złożyć rezygnację z zajęć z edukacji zdrowotnej. Potrzebne pismo”  –  TUTAJ

 

 

 

Źródło: www.portalsamorzadowy.pl/edukacja/

 

 

 

 

Prezentowany poniżej tekst został zamieszczony na fanpage „Nie dla chaosu w szkole” 10 kwietnia. Prezentujemy go dzisiaj, gdyż zależało nam na tym, aby nie znalazł się on na naszej stronie w okresie weekendu, gdyż zasługuje na to, aby stać się „tematem dnia”. Wyróżnienie fragmentów podkreśleniami i pogrubioną czcionką – redakcja OE:

 

 

„Przesłanie jest jasne: Finowie domagają się dyscypliny i porządku w szkołach. Szkoły powinny skupić się na nauce. Zachowania zakłócające porządek powinny zostać wyeliminowane z życia szkół poprzez zapewnienie nauczycielom silniejszych środków do interwencji„ – mówi fiński ekspert, Sami Metelinen, omawiając marcowe badanie sondażowe…

 

O załamaniu się wiary w skuteczność fińskiej szkoły (u nas wciąż uważanej za „wzorzec metra”) już pisaliśmy. Teraz, w badaniu z marca 2025, przeprowadzonym przez Fińskie Forum Biznesu i Polityki EVA, widać, że mieszkańcy w Finlandii rzeczywiście przestają wierzyć w wyższość swojego systemu edukacji.

 

Jeszcze 8 lat temu 70% respondentów uważało fińską szkołę za najlepszą na świecie. W marcu tego roku taki optymistyczny pogląd wyraziło już tylko 44% respondentów.

 

W tym badaniu ujawniła się coraz powszechniejsza opinia, że za słabnące efekty edukacji odpowiedzialna jest dekoncentracja uczniów i brak z ich strony dyscypliny.

80% ankietowanych opowiada się za całkowitym wyeliminowaniem telefonów z przestrzeni szkół (takie przepisy wejdą w Finlandii w życie po wakacjach).

 

Prawie 90% wskazuje, że nauczyciel musi mieś więcej uprawnień i środków, by egzekwować swoje zalecenia i posłuszeństwo.

 

Do 40% urósł odsetek przekonanych, że powszechny system szkolnictwa produkuje przede wszystkim przeciętnych uczniów, którym brakuje kreatywności i umiejętności podejmowania inicjatywy. Osiem lat temu taki pogląd formułowało raptem 20% respondentów.

 

Z kolei 42% uważa wręcz, że fińska szkoła nie podciąga najsłabszych do przeciętnego poziomu i trzeba zróżnicować wymagania wobec uczniów.

 

Pytania dotyczyły też możliwości wyboru szkoły. 38% popiera umożliwienie rodzinom wyboru dowolnej szkoły niezależnie od miejsca zamieszkania, a 42% jest temu przeciwne. 52% uważa, że trzeba bardziej równomiernie rozmieszczać w szkołach dzieci obcojęzyczne.

 

Przez wiele lat Finlandia była uznawana za kraj o wzorcowym systemie edukacji. Mówiono o najwyższej jakości, równości i efektywności kształcenia. Lepsze efekty miały wynikać z większego nacisku na innowacyjność oraz dbanie o dobre samopoczucie uczniów, bez stawiania na rywalizację między nimi.

 

W ostatnim badaniu PISA, w porównaniu z poprzednimi latami, wyniki Finlandii uległy pogorszeniu. Tendencja spadkowa jest silniejsza niż średnia dla krajów OECD. Wskazuje się też, że wyniki Finlandii bardzo odbiegają na niekorzyść od wyników sąsiedniej Estonii.

 

 

 

Źródło: www.facebook.com/NIEdlachaosuwszkole/

 

 

W piątek 11 kwietnia zamieściłem na OE tekst, zaczerpnięty z bloga „Pedagog”, na którym prowadzący go prof. Śliwerski zamieścił go – tego samego dnia – opatrując tytułem „Wyborców i kandydatów na urząd prezydenta III RP nie interesuje edukacja”. Można tam przeczytać, że „w trakcie turystyki wyborczej, podróżowaniu od powiatu do powiatu, z jednego miasta do innych miast kandydaci do ‚pilnowania żyrandola w pałacu’ są czasami pytani o pogląd na temat edukacji a nawet o zachodzące czy niewdrażane w niej zmiany. Dzięki temu jest wesoło, bywa śmiesznie lub niepokojąco, a przejawia się m.in. w następujących ich wypowiedziach: […]”

 

Mnie zainteresowało to, co prof.. Śliwerski napisał o wypowiedziach Szymona Hołowni:

 

„Zastąpienie kuratoriów oświaty centrami doskonalenia dla nauczycieli, likwidację ocen z zachowania uczniów i paski w różnych kolorach na świadectwach za różne osiągnięcia zamiast dotychczasowych za wysoką średnią”.

 

Co do pierwszej obietnicy, to warto przypomnieć, że obiecywał on to samo już 1 września 2021 roku. A tak przy okazji warto przypomnieć, że likwidację kuratoriów oświaty proponowało MEN już za rządów Platformy Obywatelskiej w 2011 roku, ale spotkało się to z oporem – nawet była w tej sprawie interpelacja poselska. I jak dotąd nic w tej sprawie się nie zmieniło – każda kolejna rządząca koalicja obsadza stanowiska kuratora oświaty swoimi ludźmi!

 

Co do likwidacji oceny zachowania ucznia, to już kilka lat temu postulował to ówczesny RPO, a w marcu 2024 roku ponowił ten postulat Społeczny Rzecznik Praw Dziecka. A wiosną 2025 roku propozycja taka pojawiła się ze strony MEN.

 

Także oferta zastąpienia „pasków” na świadectwach, otrzymywanych za wysoką średnią ocen różnokolorowymi paskami za różne osiągnięcia ucznia nie jest nowa – zgłaszał ją Hołownia już 2023 roku.

 

Dlaczego akurat ten temat podjąłem w dzisiejszym felietonie? Bo to pozwala mi podzielić się z Wami bardziej ogólną refleksją na temat kolejnych obietnic reformowania systemu oświaty w Polsce. Otóż doświadczenia obserwatora ostatnich 35 lat sprawowania władzy przez kolejne ekipy partyjnych ministrów – w tym ministra edukacji (czasami z dodatkiem „i nauki”) sprawiły, iż przestałem wierzyć, że dożyję czasu, gdy w Polsce na fotelu ministra zarządzającego oświatą zasiądzie ktoś, kto NAPRAWDĘ dobro kolejnych młodych pokoleń Polaków będzie miał za cel swoich działań, i komu jego partyjny szef na stanowisku premiera na to pozwoli.

 

 

Włodzisław Kuzitowicz