Dopiero dziś zajrzeliśmy na stronę KSOiW NSZZ „Solidarność”, a tam – „Stanowisko Prezydium Krajowej Sekcji Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność” w sprawie projektów aktów prawnych przygotowujących jednostki systemu oświaty do odpowiednich rozwiązań w sytuacji zagrożenia epidemicznego”. Oto ten komunikat i link do pliku pdf tego – datowanego na 14 sierpnia 2020 roku – „Stanowiska…”:

[…] W dniu 11 sierpnia 2020 r. na stronie internetowej Rządowego Centrum Legislacji opublikowano 5 rozporządzeń kształtujących organizację pracy jednostek systemu oświaty w roku szkolnym 2020/2021. W kilka godzin później Minister Edukacji Narodowej podpisał przedmiotowe akty prawne bez przewidzianej prawem konsultacji ich postanowień ze związkami zawodowymi. Nie było i nie będzie zgody „Solidarności” na ewidentne łamanie prawa związku zawodowego do opiniowania aktów prawnych*. Tryb procedowania wskazanych rozporządzeń jest dowodem tego, że nauczycielskie związki zawodowe zostały de facto wyeliminowane przez resort edukacji z procesu opiniowania aktów prawnych, które mają bezpośrednio wpływ na warunki pracy i płacy nauczycieli. W tym kontekście istotne znaczenie dla środowiska oświatowego ma projekt zmieniający rozporządzenie w sprawie szczególnych rozwiązań w okresie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19. 

Wprowadza ono w paragrafie 1 swoiste novum w organizacji pracy, a mianowicie instytucję „ustalenia” przez dyrektora szkoły, czy nauczyciele i uczniowie mają dostęp do infrastruktury informatycznej. Kierując się wykładnią racjonalnego prawodawcy przyjąć należy, że chodzi w tym postanowieniu o prywatny sprzęt nauczycieli i uczniów albowiem wykaz służbowych komputerów wykazany jest w spisie inwentarza danej jednostki oświatowej. Prawodawca nie przesądza jednocześnie czym takie „ustalenie” ma skutkować, w przypadku gdy okaże się, iż rzeczonego sprzętu komputerowego brakuje. W tym miejscu należy podkreślić, iż KSOiW NSZZ „Solidarność” od wielu lat domaga się uchwalenia aktu prawnego określającego standardy stanowisk pracy nauczycielskiej, który byłby podstawą ewentualnych roszczeń pracowników oświaty względem pracodawcy*. Przepisy prawa pracy stanowią bowiem wprost, że to pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikowi narzędzia i sprzęt niezbędny do wykonywania pracy.

Paragraf 7 cytowanego rozporządzenia wprowadza z kolei nowy, niebezpieczny mechanizm „uelastycznienia” czasu pracy. Przewiduje on jednostronną zmianę treści stosunku pracy nauczyciela przez dyrektora szkoły w przedmiocie zmiany jego obowiązków służbowych poprzez „określenie organizacji realizacji przez tego nauczyciela zadań” w przypadku „zajęć z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość lub innego sposobu realizacji tych zajęć lub możliwego ograniczenia wynikającego ze specyfiki zajęć” (sic!).

Pozytywnie należy ocenić ponowne usankcjonowanie prawa nauczycieli do wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe w czasie pandemii koronawirusa. Jedynym mankamentem tego rozwiązania jest brak delegacji ustawowej Ministra Edukacji Narodowej do uszczegóławiania przepisów ustawy Karta Nauczyciela rozporządzeniem, które statuuje przepisy ustawy Prawo oświatowe, ustawę o systemie oświaty oraz  ustawę o finansowaniu zadań oświatowych (zob. art. 30c ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 910). 

Znamienne jest, że już 11 maja 2020 r. KSOiW NSZZ „Solidarność” domagała się w swoim Komunikacie uchwalenia „specustawy edukacyjnej”, która pozwalałby zapewnić prawidłową realizację celów i zadań jednostek edukacyjnych w nowym roku szkolnym, czyniąc to z poszanowaniem hierarchii źródeł prawa.

Z wyrazami szacunku

Przewodniczący KSOiW NSZZ „Solidarność”

Ryszard Proksa

Stanowisko Prezydium KSOiW z 14.08.2020   –   plik pdf   –  TUTAJ

Źródlo: www.solidarnosc.org.pl/oswiata/

*Podkreślenia i pogrubienia fragmentów cytowanego tekstu – redakcja OE.