Z parodniowym opóźnieniem – spowodowanym naszymi problemami sprzętowymi –  informujemy, że w miniony piątek, 4 lutego, odbyła się X Kawiarenka Metodyczna Budzących się Polonistów. Rozmowa, w której obok gospodyni spotkania – Anety Jamiałkowskiej-Pabian, uczestniczyli: Anna Sowińska i Marcin Michalik toczyła się wokół problemu „Jak korzystać z Planu Daltońskiego na lekcjach języka polskiego… i nie tylko”.

Spotkanie, z powodu zagrożenia epidemicznego, odbyło się w trybie online – było transmitowane na platformie Teams. Jednak nie zostało ono utrwalone, przeto poniżej zamieszczamy krótką relację o jego przebiegu, którą nadesłała twórczyni grupy „Budzących się Polonistów” i inicjatorka cyklu spotkań, nazwanych „Kawiarenkami Metodycznymi Budzących się Polonistów” –  nauczycielka j. polskiego w łódzkim Zespole Szkół Gastronomicznych – koleżanka Aneta Jamiałkowska-Pabian:

Było na tyle interesująco, choć każdy siedział przed monitorem komputera i z własną filiżanką kawy, że spotkanie przewidziane na 1,5 godziny przeciągnęło się do 2,5 g. Zresztą, jak zwykle.

Uczestnicy z całej Polski, nie tylko łodzianie. Oprócz polonistów, angliści, matematycy, wuefiści, a nawet nauczyciele zawodu.

Anka wprowadziła nas w temat, opowiadając o twórczyni Planu Daltońskiego, analizując cztery filary tegoż. Zwróciła uwagę, że metoda była pierwotnie przeznaczona dla edukacji dorosłych, albo starszych uczniów. Tymczasem – w zasadzie nieściśle – kojarzymy ją z przygotowaniem przedszkolnym lub nauczaniem początkowym.

Marcin, ze swadą i olbrzymim zaangażowaniem podzielił się swoimi doświadczeniami w pracy z dziećmi i młodzieżą w ramach Planu Daltońskiego. Przekonywał, na czym mi zależało, że można wykorzystać tę ideę w pracy z młodzieżą ze szkół średnich. Podkreślił, że najważniejszym celem jest usamodzielnienie się ucznia, dodajmy, uczącego się we własnym tempie i z wykorzystaniem aprobowanych przez siebie form pracy.

Materiał opracował

w oparciu o dostępne materiały źródłowe

Włodzisław Kuzitowicz