Foto: www.educationaleden.pl

 

Sala lekcyjna w fińskiej szkole podczas zajęć

 

 

W piątek, 15 marca, na portalu JUNIOROWO zamieszczony został artykuł Elżbiety Manthey, zatytułowany „Jak wygląda dobra edukacja – o szkołach w Finlandii”. Poniżej zamieszczamy jego skrót i link co całości:

 

Fiński system edukacyjny uważa się za najlepszy na świecie i stawia za wzór innym. Ale właściwie dlaczego? W badaniach PISA fińscy uczniowie owszem, są od lat w czołówce, ale wyprzedza ich młodzież z krajów azjatyckich. Zresztą Polska w rankingach PISA też jest wysoko, zaledwie kilka miejsc niżej od Finlandii i zdecydowanie powyżej średniej OECD. Czego więc zazdrościmy fińskiej edukacji? A raczej – czego naprawdę powinniśmy zazdrościć, skoro nie o wyniki w nauce chodzi?

 

 

Podejście do edukacji

 

Każde dziecko jest inne i każde ma prawo do wysokiej jakości edukacji” deklaruje Fińska Narodowa Agencja ds. Edukacji. Zdefiniowany przez Agencję cel nadrzędny edukacji to jak najlepszy rozwój potencjału każdego dziecka jako człowieka i obywatela. W tym zawiera się szczególnie:

 

>myślenie i nauka, jak się uczyć,

>uczestniczenie w kulturze i własna ekspresja,

>umiejętność zadbania o siebie i innych – o bezpieczeństwo i sprawy codzienne,

>uczestnictwo i wpływ na budowanie przyszłości,

>kompetencje adekwatne do rynku pracy,

>kompetencje w zakresie nowych technologii,

>umiejętność czytania i pisania.

 

Fińscy nauczyciele za najważniejsze w procesie edukacji uważają (według badania z 2008 roku):

 

>sprawiedliwość,

>zachęcanie do nauki,

>indywidualne wsparcie dla każdego ucznia,

>wzmacnianie i rozwijanie umiejętności myślenia u uczniów,

>rozwijanie poczucia własnej wartości u dzieci oraz tolerancji.

 

 

Indywidualne podejście, zamiast równania do średniej, rozwijanie myślenia zamiast wkuwania, poczucie własnej wartości, uczestnictwo, odpowiedzialność zamiast posłuszeństwa, obowiązkowości i systematyczności. Rozwijanie edukacji adekwatnie do zmieniającego się świata zamiast używania edukacji jako politycznego narzędzia i utrzymywanie jej w skostniałych starych ramach.[…]

 

W dalszej części artykułu autorka pokrótce omawia następujące cech fińskiego systemu edukacji:

 

>Mniej stresu, więcej relaksu i well-being,

>Edukacja bez testów,

>Wsparcie dla rodziców,

>Więcej swobody i lokalne decyzje.

 

 

Poniżej przytaczamy końcową część artykułu już bez skrótów:

 

 

Nauczyciele

 

Fińscy nauczyciele to ludzie bardzo dobrze wykształceni a większość z nich wciąż poszerza swoje kwalifikacje i rozwija się zawodowo. Poprzeczka dla nauczycieli ustawiona jest wysoko – do tego zawodu prowadzą wymagające i trudne studia. Państwu zależy, by zawód nauczyciela był atrakcyjny, by aspirowali do niego najlepsi. Nauczyciele są wspierani w swoim rozwoju.

 

W Finlandii nauczyciel to zawód o wysokim prestiżu – według badania OECD Talis 2013 90% fińskich nauczycieli jest zadowolonych ze swojej pracy, 85% wybrałoby ten zawód ponownie. W tym samym badaniu 60% respondentów z Finlandii uznało zawód nauczyciela za wartościowy dla społeczeństwa (wśród polskich respondentów niespełna 20% ma takie przekonanie, a we Francji i w Chorwacji jedynie ok. 5%).

 

 

Podstawa sukcesu

 

Finlandia jest w czołówce rankingów PISA od samego ich początku. I odkąd pierwszy z raportów ujrzał światło dzienne, do Finlandii zjeżdżają się ludzie z całego świata, by podpatrywać, z czego też ten niezwykły edukacyjny sukces wynika i co z tego dałoby się skopiować u siebie. Potem ci edukacyjny turyści wracają do swoich krajów, próbują wprowadzać zaobserwowane u Finów rozwiązania, ale z różnym skutkiem. Bywa, że więcej w tym frustracji niż zmiany na lepsze. Trzeba bowiem wziąć pod uwagę, że edukacyjny sukces Finlandii to efekt działań prowadzonych konsekwentnie przez wiele lat. To nie jedna reforma, nie edukacyjna rewolucja doprowadziła Finlandię do systemu edukacyjnego, o jakim marzy pół świata, lecz długoletni proces rozwoju, w którym każdy kolejny krok spójnie wynikał z poprzednich, każde kolejne rozwiązanie opierało się na poprzednich jednocześnie uwzględniając zmiany w otaczającym świecie. I jest to proces, który trwa – fińska edukacja nadal się rozwija, dostosowując do bieżących i prognozowanych wymagań i potrzeb społeczeństwa, gospodarki, kraju i świata. W 2016 roku fińskie Ministerstwo Edukacji wprowadziło nowy krajowy program nauczania. Nowy program ma na celu uczenie uczniów „jak się uczyć” zamiast „czego się nauczyć” i ma pomóc uczniom w rozwijaniu różnorodnych kompetencji w wielu dziedzinach adekwatnie do współczesnego świata.

 

System fińskiej edukacji to z jednej strony stabilność – to co nowe wynika z tego, co sprawdzone, a zmiany nie polegają na burzeniu i budowaniu od nowa, lecz na rozwijaniu. Z drugiej strony jest elastyczność – dostosowywanie edukacji do potrzeb i reagowanie na zmiany zachodzące w świecie. To edukacja ma służyć ludziom, dzieciom, młodzieży, dorosłym, a nie ludzie mają odsłużyć swoje w edukacyjnych szeregach.

Jak to wygląda w konkretnej fińskiej szkole – o tym przeczytacie w Juniorowie już niedługo – przygotowujemy dla Was relację naocznego świadka

 

 

Cały artykuł „Jak wygląda dobra edukacja – o szkołach w Finlandii”     –     TUTAJ

 

 

Źródło: www.juniorowo.pl



Zostaw odpowiedź