Przed kilkoma dniami (27 maja) na stronie portalu DZIENNIK WARTO WIEDZIEĆ,  pod zakładką „Edukacja, Kultura, Sport” zamieszczono artykuł  o tytule, który – pewnie nie tylko w Łodzi – powinien spotkać się z dużym zainteresowaniem: „Gdzie kompetencje kuratora oświaty nie sięgają?” . Niestety – nie ma tam informacji, które mogłyby ucieszyć łódzki magistrat.

Foto: www.google.pl

Oto obszerny fragment artykułu i link do źródła:

[…] Przepis art. 51 ust. 1 pkt 1 – 5 ustawy stanowi bowiem, że kurator oświaty, w imieniu wojewody, wykonuje zadania i kompetencje w zakresie oświaty określone w ustawie i przepisach odrębnych na obszarze województwa.

Przypomnieć należy, że zgodnie z art. 4 pkt 17 ustawy Prawo oświatowe, ilekroć w ustawie mowa jest o kuratorze oświaty – należy przez to rozumieć kierownika kuratorium oświaty jako jednostki organizacyjnej wchodzącej w skład zespolonej administracji rządowej w województwie. Kurator oświaty jest zatem kierownikiem kuratorium i przede wszystkim – terenowym (jednoosobowym) organem administracji rządowej do spraw oświaty. Sformułowanie użyte w cytowanym wyżej art. 51 ust. 1 ustawy Prawo oświatowe: „w imieniu wojewody” wskazuje, że kurator oświaty nie ma samodzielnego statusu w strukturach administracji rządowej. Podlega on bowiem wojewodzie jako zwierzchnikowi tzw. administracji zespolonej, a ustawodawca udziela mu jedynie ustawowego upoważnienia do działania za wojewodę.

Art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy, odnosi się do wydawania przez kuratora oświaty, jako organu rzeczowo właściwego, decyzji administracyjnych w pierwszej instancji. Natomiast przepis art. 51 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy Prawo oświatowe, należy rozumieć jako odstępstwo od wyrażonej w art. 17 pkt 1 k.p.a. zasady, że organami wyższego stopnia w stosunku do jednostek samorządu terytorialnego są samorządowe kolegia odwoławcze. Przepis ten wskazuje na następujące rodzaje spraw rozstrzyganych w drugiej instancji przez kuratora oświaty, jako organ wyższego stopnia nad organami jednostek samorządu terytorialnego:

-zezwolenie lub odmowa udzielenia zezwolenia na założenie szkoły publicznej przez osobę fizyczną lub osobę prawną inną niż jednostka samorządu terytorialnego,

-zezwolenie lub odmowa udzielenia zezwolenia na założenie szkoły niepublicznej,

-zezwolenie lub odmowa udzielenia zezwolenia na założenie placówki niepublicznej.

Ponadto, w myśl ust. 1 pkt 4 lit. b art. 51, kurator oświaty będzie działać jako organ wyższego stopnia nad dyrektorami szkół (zarówno publicznych, jak i niepublicznych) w sprawach w sprawach z zakresu obowiązku szkolnego i obowiązku nauki oraz w sprawach skreślenia uczniów z listy uczniów.

Z przepisu art. 51 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy Prawo oświatowe, nie wynika zatem, aby kurator posiadał kompetencje do działania jako organ drugiej instancji w stosunku do wydawanych przez organy jednostek samorządu terytorialnego decyzji w przedmiocie zezwolenia lub odmowy udzielenia zezwolenia na założenie placówki publicznej przez osobę fizyczną lub osobę prawną inną niż jednostka samorządu terytorialnego. Przepis ten odnosi się bowiem wyłącznie do szkół publicznych i niepublicznych oraz placówek niepublicznych (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 20 kwietnia 2018 r., III SA/Łd 89/18).

Jak zaznaczono wyżej, omawiany przepis jest wyjątkiem od wyrażonej w art. 17 pkt 1 k.p.a. zasady, że organami wyższego stopnia w stosunku do jednostek samorządu terytorialnego są samorządowe kolegia odwoławcze, a zatem nie jest dopuszczalna wykładnia rozszerzająca tego przepisu.

Cały tekst artykułu „Gdzie kompetencje kuratora oświaty nie sięgają?”   –   TUTAJ

Źródło: wartowiedziec.pl

UWAGA: Pogrubienia i podkreślenia fragmentów tekstu – redakcja OE.