Dzisiaj proponujemy lekturę najnowszego tekstu Danuty Sterny, oczywiście – zaczerpniętego z jej bloga „OK NAUCZANIE”:

Rys. Danuta Sterna

Deficyt łaski

Deficyt łaski – taki tytuł przeczytałam i od razu mnie zainteresował. Faktycznie współczesny świat cierpi na deficyt łaski i również w szkole jest mało obecna. Oceniamy, krytykujemy, poszukujemy błędów, tropimy niedociągnięcia. Nie ma miejsca na wybaczanie, troskę, zrozumienie i łaskę.

W przywództwie (zarówno dyrektorskim jak i nauczycielskim) łatwo jest być niecierpliwym autokratą, łatwo jest postrzegać ludzi/uczniów jako trybiki w maszynie, używać władzy wynikającej z pozycji, a wtedy łaska schodzi na drugi plan. Aby łaska mogła być obecna lider musi wznieść się poza swoje ego, przestać przewodzić strachem; tworzyć bezpieczeństwo psychologiczne i pielęgnować autentyczne więzi. Łaska związana jest z praktykowaniem samoświadomości, troski i współczucia.

Krąży takie powiedzenia, które przestrzegają przed łaską: „Jeśli masz dobre serce, to musisz mieć twardą d…”  i drugie: „Każdy dobry uczynek będzie ukarany”. Propaganda życia bez łaski.

Ludzie bez odczuwania łaski, często walczą z niewidzialnym przeciwnikiem w sobie, brak im współczucia dla samych siebie z powodu presji, by udowodnić swoją wartość, mieć rację lub sprawiać wrażenie kompetentnych w każdej chwili. W swej istocie ta walka dotyczy poczucia własnej wartości. Ponieważ te osoby są tak skupione na swojej wartości, że nie dostrzegają wartości i człowieczeństwa wokół.

Praca Brene Brown na temat wrażliwości podkreśla, jak wstyd i strach przed niedoskonałością mogą zniekształcać przywództwo. Przywódcy mogą maskować swoje niepewności, sprawiając wrażenie, że są pewni siebie, kontrolują nadmiernie otoczenie, jednocześnie tracąc okazje do budowania prawdziwych relacji tracą też zaufanie otoczenia. Duża cena za maskowanie niedoskonałości.

Brak łaski jest często łatwy do zauważenia, gdy wiesz, czego szukać. Osoby, które zmagają się z problemem braku laski, zazwyczaj wykazują następujące zachowania:

-Brak zaakceptowania rzeczywistości, jeśli nie jest ona zgodna z oczekiwaniami, co prowadzi do frustracji i prób kontrolowania ludzi i sytuacji.

-Zauważanie wad, zarówno u siebie, jak i u innych, przez co rozwijanie krytyki i niezauważanie mocnych stron u siebie i innych.

-Trudności z zauważeniem czyjegoś cierpienia i bólu, na siłę doradzenie lub ignorowanie. Brak umiejętności słuchania i doceniania.

-Reakcja defensywna. Tkwienie w pętlach emocjonalnych, które wyczerpują energię i zmniejszają skuteczność działania.

Działanie z pozycji kontroli i osądu zamiast współczucia i łaski wiąże się z poważnymi kosztami:

-Nadszarpnięte relacje: Współpracownicy i podwładni (w przypadku szkoły uczniowie) mogą czuć się niezrozumiani, odrzuceni, a nawet zaatakowani.

-Brak poczucia bezpieczeństwa. Gdy brakuje łaski, brakuje również bezpieczeństwa. Badania Amy Edmondsonpodkreślają, że bezpieczeństwo psychologiczne jest niezbędne dla zespołów, aby eksperymentować, podejmować ryzyko i rozwijać się. Tak samo niezbędne dla uczniów jest poczucie bezpieczeństwa psychologicznego, bez niego proces uczenia się jest zaburzony.

-Wypalenie osobiste. Ciągła walka o utrzymanie pozorów kompetencji i kontroli zmniejsza zasoby emocjonalne, co prowadzi do wyczerpania i spadku wydajności.

Proste praktyki pielęgnujące łaskę

1.Zbuduj samoświadomość

Samoświadomość polega na szczerości wobec siebie samego, zauważaniu swoich myśli, uczuć i zachowań. Unikanie obwiniania siebie i słuchania wewnętrznego krytyka.

2.Bądź dla siebie dobry

Według znanej badaczki Kristin Neff, współczucie dla samego siebie — traktowanie siebie z życzliwością, a nie z surowym osądem — poprawia odporność emocjonalną i dobre samopoczucie psychiczne. Osoby potrafiące współczuć samemu sobie lepiej radzą sobie z krytyką i stresem.

3.Zmień sposób mówienia o sobie

Zmień sposób, w jaki mówisz i myślisz o sobie i o innych. Doceniaj swoje i innych dokonania.

4.Zaakceptuj siebie.

Osoby akceptujące siebie, które potrafią uznać i zaakceptować swoje doświadczenia emocjonalne, są o wiele bardziej odporne, łatwiej potrafią się dostosować i akceptować niedogodności. Stają się bardziej zdolne do przyjmowania informacji zwrotnych, przyznawania się do błędów i doceniania innych perspektyw.

Prawdziwa łaska nie polega na dążeniu do perfekcji. Chodzi o zaakceptowanie niedoskonałości, uwolnienie od potrzeby kontroli i wybranie współczucia zamiast osądu. To decyzja o priorytetowym traktowaniu więzi zamiast krytyki, pokory zamiast arogancji i akceptacji zamiast sztywności.

Inspiracja artykułem Marlene Chism

Źródło: www.oknauczanie.pl

Tym razem nie w sobotę, ale późnym wieczorem w piątek dzielę się z Wami informacjami o tym, co tam słychać w ŁCDNiKP. Zcznę od informacji, że w sprawach kadrowych – na kierowniczych stanowiskach – nic  się nie zmieniło. Wszystkie vacaty sprzed minionych tygodni nadal nie są obsadzone.

x           x           x

Informacje o wydarzeniach programowych, adresowanych do adresatów programowej działalności Centrum, zacznę od przypomnienia o zapowiedzianej konferencji „Odyseja Umysłu” – Edukacyjna podróż ku sprawczości młodych”, która miała odbyć się 2 października br. o godz. 13

Źródło: www.facebook.com/magdalena.datta/

Jednak z przykrością musiałem przyjąć taką informację:

x          x          x

Po takich doświadczeniach z niepokojem będę oczekiwał na informacje o realizacji tych zamierzeń:

Włodzisław Kuzitowicz

Przed tygodniem – 3 października – zamieściliśmy materiał zatytułowany „MEN wysłuchało głos nauczycieli, nauczyciele nie chcą słuchać uczniów i ich rodziców”. Są tam obszerne fragmenty tekstu z „Gazety Wyborczej” p.t. „Rady szkół jednak nieobowiązkowe. Co jeszcze zmieni się w ustawie o Rzeczniku Praw Uczniowskich?”

Najwyższa pora, abyśmy oddali głos reprezentantom uczniów. Oto – bez skrótów – tekst, zamieszczony 8 października  na „Portalu dla Edukacji”:

Bronią praw uczniów i miażdżą pomysły związkowców. „Nie boi się ten, kto nie ma nic do ukrycia”

Stowarzyszenie na rzecz Praworządności w Szkołach „Stowarzyszenie Umarłych Statutów”, czyli pierwsza i największa w Polsce organizacja bezpośrednio broniąca interesów uczniów, negatywnie ocenia ograniczenie kompetencji rzeczników praw ucznia oraz pozostawienie wewnętrznych regulaminów .szkolnych jako dokumentów, w których można określać obowiązki uczniów.

Stowarzyszenie na rzecz Praworządności w Szkołach „Stowarzyszenie Umarłych Statutów” ustosunkowało się do pomysłów Ministerstwa Edukacji Narodowej, które w nowelizacji ustawy Prawo oświatowe planuje przesunąć obowiązek tworzenia rad szkół i placówek z 1 września 2026 r. na 1 września 2028 r., czy też zlikwidować wszystkie sądowe i dyscyplinarne kompetencje rzeczników praw ucznia, zarówno Krajowego Rzecznika Praw Uczniowskich, jak i jego wojewódzkich odpowiedników, stawiając na mediację i wsparcie. Przypomnijmy, że Krajowy Rzecznik Praw Uczniowskich ma rozpocząć działalność od stycznia 2026 r. Pisaliśmy o tym pod tym linkiem i pod tym linkiem.

Obecnie tworzenie rad nie jest obowiązkowe, co wpływa na to, że odsetek szkół, gdzie zostały powołane, jest niewielki. W skład tego gremium po równej liczbie zasiadają: uczniowie, rodzice i nauczyciele.

Foto: www.facebook.com/photo.

Arkadiusz Jaworski – absolwent prawa i historii w ramach studiów międzyobszarowych. W Stowarzyszeniu działa głównie w ramach pionu interwencji, sporządzając i kontrolując pisma interwencyjne.

Arkadiusz Jaworski, wiceprezes zarządu Stowarzyszenia na rzecz Praworządności w Szkołach „Stowarzyszenie Umarłych Statutów”, która jest pierwszą i największą w Polsce organizacją bezpośrednio broniącą interesów uczniów podkreśla, że stowarzyszenie negatywnie ocenia usunięcie z projektu nowelizacji Ustawy prawo oświatowe sądowych i dyscyplinarnych kompetencji rzeczników. Wpływ na to miała presja części środowiska nauczycielskiego. W ocenie stowarzyszenia ograniczenie kompetencji rzeczników praw ucznia jest nieuzasadnione i sprzeczne z interesem społeczności szkolnych w całej Polsce.

-Nie boi się odpowiedzialności ten, kto nie ma nic do ukrycia. Jeżeli ktoś obawia się, że samo istnienie funkcji Rzecznika Praw Ucznia wpłynie znacząco na sposób jego pracy jako nauczyciela, to oznacza, że jakość tej pracy jest mocno wątpliwa – zauważa wiceprezes zarządu Arkadiusz Jaworski. I przypomina, że za ideą powołania rzeczników praw ucznia leży przede wszystkim większa troska o praworządność w szkołach.

Wiceprezes Arkadiusz Jaworski nie zgodził się także z argumentem Krajowej Sekcji Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność”, w ocenie której nie ma potrzeby utworzenia instytucji Rzecznika Praw Uczniowskich na czterech poziomach (krajowym, wojewódzkim, powiatowym, szkolnym), ponieważ w przypadku powoływanych i nadzorowanych przez ministra lub organy samorządowe rzeczników istnieje ryzyko upolitycznienia tej funkcji.

-Jesteśmy wyjątkowo otwarci do dyskusji na temat większych gwarancji niezależności dla rzecznika, nie akceptujemy jednak wykorzystywania tej kwestii tylko jako wygodnego argumentu do odrzucenia całej idei utworzenia instytucji rzecznika praw ucznia. Takie argumenty stanowią tak naprawdę „wylewanie dziecka z kąpielą” i chęć zachowania status quo za wszelką cenę – podkreśla wiceprezes Arkadiusz Jaworski.

Jak dodaje, jest też zaskoczony zarzutem „upolitycznienia” Rzecznika Praw Ucznia ze względu na związki z organami samorządu terytorialnego czy Ministerstwem Edukacji Narodowej.-Sam tryb powoływania nie determinuje politycznego nastawienia osoby pełniącej daną funkcję. Przyjmując taką argumentację, zakładamy upolitycznienie Rzecznika Praw Pacjenta (powoływany przez premiera) czy lokalnych rzeczników konsumentów (powoływanych przez samorząd) – zauważa Arkadiusz Jaworski.

Wiceprezes sceptycznie podchodzi także do postulatu rezygnacji ze stworzenia centralnych przepisów dotyczących praw i obowiązków ucznia. Jak zauważa, nie jest tak jak przedstawiają to dyrektorzy szkół, że wewnętrzne regulaminy szkolne są kształtowane przez szkolną społeczność – w praktyce regulacje są opracowywane przez dyrekcję szkół.

–„Szkolna społeczność” to najczęściej sama dyrekcja, która wykorzystuje regulaminy wewnętrzne do obejścia przepisów. Taki regulamin w przeciwieństwie do statutu można wprowadzić z dnia na dzień zarządzeniem dyrektora, bez konieczności jego omówienia np. na Radzie Pedagogicznej czy Radzie Szkoły – podkreśla wiceprezes Arkadiusz Jaworski.

Jak przypomina, wewnętrzne regulaminy od statutu różnią się tym, że tryb zmiany statutu musi być jasno określony w samym statucie, co zmniejsza ryzyko wprowadzania nowych zasad bez zapowiedzi i dyskusji. Natomiast to art. 99 ustawy Prawo oświatowe stanowi, że obowiązki ucznia należy określać wyłącznie w statucie szkoły – nie w wewnętrznych regulaminach.

Źródło: www.portalsamorzadowy.pl/edukacja/

W ramach naszej strategii promowania cennych inicjatyw edukacyjnych, powstających w małych społecznościach lokalnych, postanowiliśmy odnotować dzisiejsze wydarzenie w Jaworznie – mieście na prawach powiatu  liczącym ok. 82 tys. ludności, leżącym na terenie Województwa Śląskiego, graniczącego z Województwem Małopolskim

Wydarzeniem tym była  Konferencja Inauguracyjna działalność Specjalistycznego Centrum Wspierającego Edukację Włączającą (SCWEW) w Jaworznie. Centrum to mogło powstać dzięki temu, ze Gmina Jaworzno uzyskała grant w wysokości 718 851 Centrum będzie służyć wsparciem merytorycznym i sprzętowym dla przedszkoli i szkół ogólnodostępnych. Jego działalność obejmie szkolenia dla nauczycieli i specjalistów, wypożyczalnię sprzętu oraz działania na rzecz włączania dzieci ze zróżnicowanymi potrzebami edukacyjnymi.

Nie jest to jedyny owoc starań władz Jaworzna o środki na doskonalenie lokalnych placówek oświatowych [Zobacz  TUTAJ]

Na fanpage SCWEW Jaworzno zamieszczono dzisiaj taki tekst:

Dziś odbyła się miejska konferencja SCWEW Jaworzno pod hasłem „Wiem, rozumiem, nie wykluczam”. To ważne wydarzenie otwierające działalność Specjalistycznego Centrum Wspierającego Edukację Włączającą.

Konferencja została zorganizowana we współpracy z Akademia WSB – WSB University, w której murach mieliśmy zaszczyt gościć wszystkich uczestników. Dzięki tej współpracy mogliśmy stworzyć przestrzeń wymiany doświadczeń i inspiracji na rzecz edukacji włączającej.

Wspólnie pokazaliśmy, że wiedza, zrozumienie i otwartość prowadzą do budowania szkoły bez barier i wykluczenia.

Zapraszamy do obejrzenia zapisu transmisji – niech to spotkanie będzie inspiracją do dalszych działań.

Konferencja inaugurująca działalność (SCWEW) w Jaworznie, „Wiem, rozumiem, nie wykluczam”  –  plik filmowy na YouTube  –  TUTAJ

Źródło: www.facebook.com/

Program Konferencji Inauguracyjnej działalność Specjalistycznego Centrum Wspierającego Edukację Włączającą (SCWEW) w Jaworznie  –  TUTAJ

Wczoraj – 8 października – zakończył swoje prace XI Kongres Zarządzania Oświatą OSKKO w Zakopanem.

Źródło: www.facebook.com/

Ostatnim akcentem było wystąpienie pani Iwony Grzebyk-Dulak – Zastępczyni  Burmistrza Miasta Zakopanego, która podziękowala organizatorom za zorganizowanie tego spotkania właśnie w tej lokalizacji.

Oto tekst, zamieszczony na Jej Fb-profilu:

1200 uczestników – Ogólnopolski Kongres Zarządzania Oświatą

Wraz z organizatorami kongresu – panem Markiem Pleśniarem i Izabelą Leśniowską z Ogólnopolskie Stowarzyszenie Kadry Kierowniczej Oświaty, w imieniu Łukasz Filipowicz – Burmistrz Miasta Zakopane, miałam dzisiaj przyjemność zakończyć i podsumować to imponujące wydarzenie.

W ciągu trzech dni 1200 praktyków zarządzania oświatą z całej Polski, wzięło udział w ok. 100 wykładach, warsztatach, prelekcjach i dyskusjach.

Uczestnicy – w tym radny Marek Donatowicz, przewodniczący Komisji Oświaty Rady Miasta Zakopane, podkreślali:

-merytoryczność wykładów, które były poświęcone nie tylko zmianom oświatowym, ale przede wszystkim zagadnieniom poświęconym uczniom,

-aktualność tematyki, adekwatnej do obecnych oczekiwań i potrzeb,

-niesamowitą atmosferę, która wpłynęła nie tylko na pogłębienie wiedzy, ale także na wymianę doświadczeń i nawiązanie wartościowych relacji.

Samo audytorium, czyli uczestnicy kongresu wykazali się dużą aktywnością, zainteresowaniem tematyką i zaangażowaniem w dyskusje.

To pokazuje, że zarządzanie oświatą to nie tylko zawód, ale także pasja i misja.

Nie sposób też pominąć oczarowania miejscem i otoczeniem w którym organizowany był kongres, co skutkować będzie planowaną współpracą stowarzyszenia z miastem Zakopane.

Dziękujemy, że byliście z nami. Do zobaczenia za rok!

Źródło: www.facebook.com/IwonaGrzebykDulak/

Wczoraj (7 października) na stronie ŁKO zamieszczono, ilustrowaną 10-oma zdjęciami, informacje o konferencji, będącej regionalnym podsumowaniem ogólnopolskiego Tygodnia o Przeciwdziałaniu Przemocy, która – ku naszemu zaskoczeniu – nie odbyła się w żadnej placówce doskonalenia nauczycieli, a w Bibliotece Publicznej w Piotrkowie Trybunalskim. Oto ten tekst i trzy wybrane zdjęcia:

Jak sprawić, by w szkole nikt nikogo nie krzywdził i sam nie był ofiarą przemocy – zastanawiali się nauczyciele na konferencji zorganizowanej przez kuratorium w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Piotrkowie Trybunalskim.

Już na początku spotkania Łódzki Kurator Oświaty przytoczył niepokojące dane, z których wynika, że aż 48 procent uczennic i uczniów doświadcza przemocy rówieśniczej. Siedem procent więcej niż w 2013 r. – To poważny problem, o którym musimy rozmawiać z rodzicami uczniów, specjalistami i wspólnie szukać rozwiązań – powiedział Janusz Brzozowski.

Kurator zauważył, że przemoc w relacjach szkolnych ma coraz więcej „dyskretnych”, trudno dostrzegalnych odmian i właściwie może występować wszędzie: w miastach i na wsiach, w szkołach dużych i małych, także w tych z dobrą opinią i świetnymi wynikami.

Dariusz Nowak, dyrektor Specjalistycznej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej dla Młodzieży, zachęcał aby diagnozę przemocy i wybór fachowych strategii walki z nią poprzedzać nic niekosztującym, a przynoszącym olbrzymie korzyści pytaniem do ucznia: Jak się czujesz? – To prosty klucz do ustalenia, co dzieje się w głowie młodego człowieka, jego ciele i relacjach z rówieśnikami, nauczycielami, rodzicami – przekonywał Dariusz Nowak.

Uczestnicy konferencji w grupach zastanawiali się jak działać na rzecz budowania dobrych relacji w szkole? Jak dbać o przyjazny, wspierający klimat? Jak wzmacniać kulturę szacunku? Jak budować poczucie przynależności uczniów do szkolnej społeczności i najważniejsze – co robić, by przemocy w szkole było jak najmniej, a najlepiej wcale. W uporządkowaniu wniosków i pomysłów pomagał nauczycielom pedagog i socjolog Zbigniew Kozański.

Konferencja zorganizowana w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Piotrkowie była regionalnym podsumowaniem ogólnopolskiego Tygodnia o Przeciwdziałaniu Przemocy. W związku z akcją zainicjowaną przez Ministerstwo Edukacji Narodowej w szkołach i przedszkolach w całym kraju odbywały się zajęcia i warsztaty poświęcone temu poważnemu, społecznemu problemowi. W wielu z tych wydarzeń uczestniczyli łódzcy kuratorzy oświaty.

Źródło: www.kuratorium.lodz.pl

Oto nasza fotorelacja z wczorajszego dnia prac XIXX Kongresu Zarządzania Edukacją  OSKKO w Zakopanem

Prof. UAM dr hab. Jacek Pyżalski, Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Poznaniu.

 RADZENIE SOBIE W SYTUACJACH TRUDNYCH WYCHOWAWCZO – wykład interaktywny.

Praktyczne strategie reagowania w sytuacjach trudnych wychowawczo, oparte na wynikach badań i doświadczeniach

pracy z uczniami

x          x          x

A teraz już same zdjęcia – wybrane z zamieszczonych na fanpage Kongresu 158 fotek – pokazujące  różne wnętrza, w których realizowany był program Kongresu:

Źródło: www.facebook.com/OSKKOedupl/

Źródło: /www.x.com/MEN

Podczas uroczystej gali na Zamku Królewskim w Warszawie ogłoszono laureatki dwóch najważniejszych nagród środowiska oświatowego.

Tytuł Nauczycielki Roku 2025 otrzymała Agnieszka Kopacz, nauczycielka języka polskiego i informatyki z I Liceum Ogólnokształcącego z Oddziałami Mistrzostwa Sportowego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Sopocie.

Agnieszka Kopacz od lat udowadnia, że szkoła może być miejscem inspiracji, dialogu i rozwoju kompetencji przyszłości. Uczy języka polskiego i informatyki, skutecznie łącząc tradycyjne wartości humanistyki z nowoczesnymi metodami dydaktycznymi. Jej uczniowie nie tylko zdobywają wiedzę, ale przede wszystkim uczą się krytycznego myślenia, kreatywności i świadomego korzystania z technologii.

Jury doceniło jej konsekwencję w budowaniu partnerskich relacji z młodzieżą i wspieraniu samodzielności uczniów. Kopacz zachęca ich do poszukiwania własnych dróg rozwoju, pokazując, że szkoła może być przestrzenią otwartą na pytania i twórcze myślenie. Jej działania są dowodem na to, że nowoczesna edukacja nie musi rezygnować z głębi i refleksji, a tradycyjne przedmioty humanistyczne wciąż mogą inspirować do odkrywania świata.

Agnieszka Kopacz została doceniona nie tylko za dydaktyczne osiągnięcia i umiejętność łączenia humanistyki z nowoczesnymi metodami pracy, ale także za wyjątkową siłę osobistą i odwagę w przełamywaniu stereotypów. Jak podaje „Radio Zet”, laureatka publicznie mówi o tym, że ma autyzm, ADHD i dysleksję, a te doświadczenia traktuje jako „spektrum możliwości”, które pomagają jej lepiej rozumieć różnorodność uczniów i budować z nimi głębsze relacje.

Kopacz obroniła dwie prace doktorskie, a w swojej praktyce pedagogicznej wykorzystuje innowacyjne rozwiązania: prowadzi zajęcia w przestrzeni wyposażonej w tablety i interaktywny monitor, wprowadza elementy grywalizacji, tworzy escape roomy edukacyjne i realizuje projekty interdyscyplinarne. Stawia na partnerskie relacje z młodzieżą, zachęca uczniów do samodzielnego odkrywania wiedzy i pokazuje, że szkoła może być miejscem kreatywności, współpracy i inspiracji.

 Z kolei laureatką towarzyszącego plebiscytu Nauczyciel Jutr@ 2025 została Anna Bakker-Jaroszewska ze Szkoły Podstawowej im. Józefa Dambka w Leśniewie.

Otrzymała tytuł Nauczycielki Jutr@ 2025 za wyjątkową dbałość o dobrostan swoich uczniów, edukowanie ich w zakresie bezpieczeństwa online i higieny cyfrowej oraz za aktywne włączanie rodziców w proces wychowania.

W centrum jej pracy znajduje się wsparcie emocjonalne dzieci i budowanie ich motywacji wewnętrznej. Stosuje ocenianie kształtujące, uczy rozwiązywania konfliktów w duchu komunikacji empatycznej, a swoje kompetencje stale rozwija – ukończyła m.in. szkołę terapii krótkoterminowej skoncentrowanej na rozwiązaniach oraz kursy mediacji. Aby lepiej rozumieć potrzeby dzieci dorastających w świecie technologii, zdobyła także kwalifikacje z zakresu higieny cyfrowej i stworzyła autorską innowację łączącą edukację emocjonalno-społeczną z cyfrową.

Bakker-Jaroszewska uczy dzieci świadomego korzystania z technologii, a rodziców angażuje w ten proces poprzez comiesięczne zadania rodzinne. Prowadzi też w szkole „Szkołę dla rodziców”, w ramach której pokazuje, że kluczem do bezpieczeństwa dzieci w sieci są nie zakazy, lecz relacje oparte na zaufaniu i współpracy. Jej działania przynoszą konkretne efekty – uczniowie, którzy wcześniej mieli trudności z funkcjonowaniem w grupie, stają się jej aktywnymi członkami, a wspólne inicjatywy, takie jak szycie maskotek na aukcje charytatywne czy rodzinne spływy kajakowe, wzmacniają więzi i poczucie wspólnoty.

W gronie finalistek tegorocznej edycji konkursu Nauczyciel Jutr@ znalazły się także: Agnieszka Bajer z Krakowa, Agnieszka Bruska z Bydgoszczy, Jadwiga Szydlak z Kłodzka oraz Anna Tymoczko z Mrzygłodu. *

Źródło: www.strefaedukacji.pl/

*Przypominamy, że z listą osób nominowanych do tytułu Nauczyciel Roku 2025 można zapoznać się w naszym materiale  zamieszczonym 23 września  –  TUTAJ

SPEKTRUM AUTYZMU I ADHD W SZKOLE – NARZĘDZIOWNIK NAUCZYCIELA W BUDOWANIU 

ODPOWIEDZIALNOŚCI I SPRAWCZOŚCI OSÓB NEURORÓŻNORODNYCH  –  TOMASZ  BILICKI

Kiedyś uznawano autyzm za chorobę, a do dzisiaj wiele osóbpostrzega spektrum jako zaburzenie. Jest to zgodne z kryteriami diagnostycznymi ICD11 i DSM5, ale czy to korzystne dla osób neuroróżnorodnych? ADHD dawniej „leczyło” się przemocą i podobno wszyscy byli zadowoleni. Czy na pewno współcześni dorośli z nadpobudliwością i trudnościami w koncentracji, udający osoby neurotypowe, są szczęśliwi? Podczas wykładu interaktywnego odpowiem na te pytania oraz dokonamy przeglądu dobrych praktyk szkolnych na rzecz budowania odpowiedzialności i sprawczości osób neuroróżnorodnych. Czy uczennice i uczniowie ze specjalnymi i własnymi potrzebami edukacyjnymi mogą być zasobem w naszych placówkach?

Tomasz Bilicki – pedagog, absolwent kilkuset godzin szkoleń w zakresie leczenia zaburzeń zdrowia psychicznego. Interwencji kryzysowej uczył się na Florydzie w International Critical Incident Stress Foundation a egzamin certyfikacyjny zdał na Uniwersytecie Maryland. Ukończył również studia podyplomowe m.in. z psychologii motywacji (Uniwersytet SWPS) i psychotraumatologii (Uniwersytet Gdański). Uczył się także na Uniwersytetach: Stanforda, w Utrechcie, Medycznym Harvarda. Pracuje z nastolatkami. Prowadził interwencję kryzysową oraz psychoterapię w Punkcie Interwencji Kryzysowej

Fundacji Innopolis, Pracowni Wsparcia Psychologicznego PoMoc, Centrum Medycznym „Szpital św. Rodziny” (kontrakt z NFZ – 1. poziom referencyjny), Regionalnym Interwencyjnym Telefonie Zaufania dla Dzieci i Młodzieży. Nauczyciel dyplomowany.

Związany z inicjatywą Restart http://www.inicjatywarestart.pl

x          x          x

JAK KSZTAŁTOWAĆ ODPOWIEDZIALNOŚĆ W SZKOLE. O EKRANACH, PAPIERZE TOALETOWYM NA SUFICIE I INNYCH TRUDNOŚCIACH SZKOLNEJ RZECZYWISTOŚCI  –  DR ANDRZEJ ŚLIWERSKI

Scrollowanie pod ławką, papier toaletowy lądujący na suficie lub zapychający toaletę, prowokacyjne zachowania wobec nauczycieli, a czasem działania realnie zagrażające innym uczniom – to codzienność wielu szkół. Dyrektorzy i nauczyciele często czują się bezradni, sfrustrowani, zmęczeni ciągłym pytaniem: co zrobić, żeby młodzi ludzie byli odpowiedzialni – dziś i w przyszłości?

W czasie spotkania przyjrzymy się mechanizmom, które stoją za tymi zachowaniami, oraz temu, co szkoła może robić, by nie tylko reagować, ale rzeczywiście kształtować odpowiedzialność – bez ciągłego kontrolowania, pilnowania i wyręczania uczniów. Bez  idealizowania, za to z dystansem, konkretami i obrazami z prawdziwego życia szkolnego.

dr Andrzej Śliwerski – psycholog, psychoterapeuta poznawczo-behawioralny, wykładowca akademicki w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Łódzkiego, autor kursu „Schemat wychowania” dla rodziców o wychowywaniu. Prowadzi kursy i szkolenia dla psychologów, terapeutów, nauczycieli i rodziców. Ojciec trójki nastolatków.

Więcej zdjąć (148) z pierwszego dnia pracy XIX Kongresu OSKKO  –  TUTAJ

Przed rokiem XVIII Kongres OSKKO odbywał się w Łodzi – w hotelu „Ambasador”. Mogliśmy w num uczestniczyć oraz zamieścić relację, Jednak dziś – XIX Kongres – odbywa się, jak w ostatnich latach wielokrotnie bywało – w Zakopanem. Zamieszczając o nim informacje zdani jesteśmy na materiały „z drugiej ręki”.

Zaczynamy od podstawowych informacji:

PROGRAM XIX KONGRESU  OSKKO  –  TUTAJ

HARMONOGRAM XIX KONGRESU  OSKKO  –  TUTAJ

x           x           x

Tak prezentowała się widownia w pierwszym dniu XIX Kongresu OSKKO

Foto: www.facebook.com/