Foto: REPORTER [www.fakt.pl]
Mateusz Morawiecki i Beata Szydło – braterski sojusz w sztafecie władzy
Na tydzień przed dniem, w którym staniemy przed decyzją „czy?”, a jeśli „tak” – to na kogo oddać swój głos w wyborach parlamentarnych, zanim zaprezentujemy ostatni odcinek z cyklu „Edukacja w programach wyborczych”, który będzie zawierał treści programu wyborczego Prawa i Sprawiedliwości, dotyczące obszaru edukacji, proponujemy dziś zapoznanie się z najnowszym raportem„Klubu Jagiellońskiego”, w którym zawarto ocenę realizacji przez kolejne rządy PiS polityki społecznej państwa, gdzie jest także fragment oceny polityki edukacyjnej.
Zamieszczone poniżej materiały pochodzą ze strony www.klubjagiellonski.pl
Mamy przyjemność oddać w Państwa ręce trzecią już edycję Rankingu polityk publicznych, flagowej publikacji Centrum Analiz Klubu Jagiellońskiego, w której nasi eksperci, a także współpracujący z nami zewnętrzni autorzy, oceniają poszczególne dziedziny polityki publicznej. Jest to bez wątpienia edycja dotychczas najważniejsza, ponieważ na warsztat bierzemy nie mijający rok, ale cały okres rządów Zjednoczonej Prawicy.
Zaryzykujemy tezę, że zmiany, jakie Prawo i Sprawiedliwość z sojusznikami przeprowadziło w ciągu ostatnich czterech lat są – niezależnie od ich oceny – najgłębsze od czasów transformacji ustrojowej. Ze względu na walory popularyzatorskie zdecydowaliśmy się jednak utrzymać formułę tekstów krótkich, które w jeszcze większym niż dotychczas stopniu syntetyzują najważniejsze reformy i zaniechania. Pomni obserwacji Pareto, iż za 80% efektów odpowiada zwykle 20% czynników, postawiliśmy Autorom zadanie zredukowania uzasadnienia oceny do argumentów najważniejszych spośród ważnych. Czytelników, którzy odczują niedosyt, tradycyjnie odsyłamy do lektury materiałów na portalu klubjagiellonski.pl, gdzie w ostatnich latach regularnie poruszaliśmy wiele tematów omawianych w Rankingu w sposób bardziej pogłębiony.
Podsumowując dorobek PiS w poszczególnych dziedzinach polityki publicznej, zdecydowaliśmy się wystawić tróję. Zdajemy sobie sprawę, że szkolna cenzurka w przypadku oceny polityki publicznej jest bardziej zabawą aniżeli poważnym intelektualnym przedsięwzięciem, za którym stoi twarda metodologia. Zwracamy jednak uwagę, że wystawiona przez nas ocena jest tożsama zarówno ze średnią arytmetyczną, jak i medianą ocen wystawionych poszczególnym dziedzinom polityki publicznej przez Autorów.
Tę, zapewne niewystarczającą dla zwolenników „dobrej zmiany”, ocenę obniża ważna okoliczność, która sprawiała, że obóz Zjednoczonej Prawicy miał dużo dogodniejsze warunki od poprzedników. PiS rządził w warunkach stabilnej większości parlamentarnej, co zdarzyło się pierwszy raz w historii III RP. Brak koalicjanta, który wymuszałby korektę planu rządzenia, dawał liderom PiS komfort, jakiego nie miał żaden wcześniejszy rząd po 1989 roku.[…]
Tegoroczny Ranking oddajemy Państwu w okresie kampanii wyborczej, który nie służy poważnej refleksji nad państwem. Wierzymy, że nasza publikacja będzie wzmacniać w debacie nurt refleksji skoncentrowanej na tej warstwie polityki, która jest kluczowa – bezemocjonalnej, merytorycznej ocenie poszczególnych reform kolejnych odcinków polskiego państwa. […]
Źródło: www.klubjagiellonski.pl
Zanim zapoznacie się z całym rozdziale,, poświęconym ocenie polityki edukacyjnej rządów PiS, przytaczamy jego fragment końcowy:
[…] Podsumowanie
Porównując badania CBOS dotyczące ogólnej oceny poziomu kształcenia w Polsce, obserwujemy spadek o 10% liczby osób, która ocenia pozytywnie kształcenie w szkołach publicznych. O kilka punktów procentowych wzrosła również liczba osób, które oceniają poziom kształcenia jako raczej zły lub bardzo zły. Podobnie przedstawia się ocena szkół średnich. Dane te najlepiej pokazują efekty reform edukacyjnych przeprowadzonych przez MEN w ostatnich latach.”
x x x
Fragment opracowania „Dostateczna zmiana – Ranking polityk publicznych 2015-2019”, pod redakcją Pawła Musiałka, Tomasza Ociepki, dr. Marcina Kędzierskiego, zatytułowany „Polityka edukacyjna” – plik PDF – TUTAJ