Wczoraj na portalu „Superbelfrzy RP” zamieszczono artykuł „Zmiana w szkole”, autorstwa Ewy Przybysz-Gardyzy – nauczycielki języka angielskiego i edukacji wczesnoszkolnej w Szkole Podstawowej im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Stojadłach k. Mińska Mazowieckiego, pasjonatki nowych technologii, autorki bloga „Dla nauczycieli”. Oto jego obszerne fragmenty:

Foto: www.etwinning.pl

Ewa Przybysz-Gardyza

Często spotykam się z pasjonatami nauczania, czy to na konferencjach, czy na spotkaniach grup mastermind. Są to ludzie, “którym się chce”. Zdecydowana większość z nich jednak narzeka na brak współpracy i zrozumienia w swoich szkołach.

W większości szkół w Polsce jest kilkoro nauczycieli aktywnych, ciągle się uczących, sięgających po nowe metody pracy, nowoczesne technologie, realizujących ciekawe projekty. Narzekają oni jednak na resztę grona pedagogicznego, która nie dość, że pracuje przestarzałymi metodami, to jeszcze często patrzy na tych aktywnych z niechęcią, czasami z zawiścią. Niejednokrotnie to dyrektor blokuje aktywność, samemu bojąc się zmian.

Co nam pozostaje w takiej sytuacji? Czy nic nie da się zrobić, bo, cytując wypowiedzi nauczycieli, “system edukacji jest sztywny”, bo “szkoły są niedofinansowane, a dyrektorom brak możliwości motywowania pracowników”? Zawsze jest jakiś wybór. W tym przypadku możemy zostawić wszystko, jak jest i dalej narzekać. Ale możemy też próbować małymi krokami zmieniać sytuację nawet, jeśli nie sprzyja nam dyrekcja.

Co może zrobić nauczyciel, aby zachęcić swoich kolegów i koleżanki

do zmiany metod pracy?

Poniżej kilka przykładów działań oddolnych.

1.Spróbujmy poruszać temat metod nauczania w sytuacjach mniej formalnych – nie na posiedzeniach rady czy szkoleniach wewnętrznych, ale podczas przerw w pokoju nauczycielskim czy w indywidualnych rozmowach z nauczycielami. U mnie sprawdza się pytanie: “Słuchaj, w klasie 5 mam problem z motywowaniem uczniów do nauki. Jakich metod używasz, żeby ich zachęcić do pracy?” […]

2.Możemy też po prostu opowiedzieć komuś o ciekawej metodzie czy projekcie, który realizujemy: “Jestem podekscytowana, bo właśnie zaczynam interesujący projekt”. Jest szansa, że dana osoba się zainteresuje i będzie można wracać do tematu. Być może pod wpływem naszych doświadczeń inny nauczyciel też zechce spróbować.

3.Możemy też wciągnąć kogoś w projekt, prosząc o pomoc w jego realizacji. Jeśli mój projekt językowy ma związek z geografią, czemu nie poprosić nauczyciela geografii o przeprowadzenie z uczniami jakiejś aktywności w projekcie? Potem można powiedzieć, że realizowaliśmy ten projekt wspólnie i w ten sposób zapewnić partnerowi satysfakcję z osiągniętego w projekcie sukcesu.

4.Zaprośmy nauczycieli na lekcję otwartą, podczas której pokażemy ciekawe narzędzia pracy. […]

5.Wykorzystajmy zastępstwa. Kiedy wiemy, że dany nauczyciel będzie nas zastępował i przygotowujemy dla niego materiały na lekcję, zaplanujmy lekcję tak, aby zawierała aktywności wykorzystujące TIK. […]

6.Czasami sprawdza się metoda “przypadkowego” zostawiania w pokoju nauczycielskim materiałów – kseruję coś i zapominam o jednej kartce, która zostaje na kserokopiarce, albo zostawiam na stole intrygującą pomoc dydaktyczną…

7.Jeśli jesteśmy przewodniczącymi zespołu nauczycielskiego wykorzystajmy spotkanie zespołu do pokazania ciekawej metody pracy nie tyle opowiadając o niej, ile stosując ją w czasie spotkania. […]

8.W każdym roku szkolnym jesteśmy odpowiedzialni za różne uroczystości. Zadbajmy o to, aby tę odpowiedzialność rozłożyć na 2 lub 3 osoby. Musimy wtedy wspólnie ustalić, jak tę uroczystość uczcimy, a to daje nam możliwość przemycenia jakiś interesujących aktywności, a potem podzielenia się sukcesem i satysfakcją z tym drugim nauczycielem. Sukces motywuje o wiele bardziej niż pieniądze…

Jestem świadoma, że takie metody nie sprawdzą się w każdej szkole. Ale może chociaż w kilku lub kilkunastu? Nie oczekujmy rewolucji, trzeba działać powoli i cieszyć się z małych sukcesów. Nawet malutki kroczek do przodu jest o wiele lepszy niż stanie w miejscu.

Cały tekst „Zmiana w szkole”   –  TUTAJ

Źródło: www.superbelfrzy.edu.pl