W warszawskich szkołach będą odbywać się lekcje na temat mowy nienawiści – to decyzja prezydenta stolicy i efekt brutalnego ataku, w którym zginął prezydent Gdańska Paweł Adamowicz. Takie same zajęcia ogłoszono również we Wrocławiu.
W Warszawie lekcje ruszą przed feriami, czyli w ciągu najbliższych dwóch tygodni. Władze stolicy wysłały do dyrektorów szkół prośby zorganizowania takich lekcji podczas godzin wychowawczych. Przekazano im również podręczniki. Uczniowie mają rozmawiać o mowie nienawiści jako formie przemocy i przestępstwie, mają również nauczyć się, jak ją rozpoznawać oraz jej przeciwdziałać. […]
Prezydent Wrocławia Jacek Sutryk w liście do dyrektorów wrocławskich szkół zaapelował, aby w tym tygodniu lekcje wychowawcze był poświęcone mowie nienawiści. Wiele tragicznych wydarzeń zaczyna się od złego słowa – podkreślił Sutryk.
Dodał, że tragiczne wydarzenia niedzielnego wieczoru to moment, w którym „powinniśmy zwrócić uwagę na nasze emocje i codzienne zachowanie”. Tak by już nigdy w przestrzenie publicznej do tego typu tragicznych wydarzeń nie dochodziło. Politycy, w tym politycy samorządowi, ale również media, są odpowiedzialni za kształtowanie tego klimatu i języka – podkreślił prezydent Wrocławia. […]
Źródło: www.rmf24.pl
Aby wesprzeć merytorycznie wszystkich, którzy niezależnie od decyzji władz postanowią takie zajęcie poprowadzić dla swoich uczniów, zamieszczamy artykuł Marty Rawłuszko, zatytułowany ”Mowa nienawiści w szkołach – jak reagować?”, który został zamieszczony na stronie Kampanii „Stop Mowie Nienawiści”, realizowanej w ramach programu „Obywatele dla Demokracji”, finansowanego z Funduszy EOG
”Mowa nienawiści w szkołach – jak reagować?”
Kluczowe w zwalczaniu mowy nienawiści jest reagowanie na każdy jej przejaw – danie wyraźnego sygnału, że nie zgadzamy się na tego typu wypowiedzi. To sprawa podstawowa i niezwykle istotna – o wiele ważniejsza jest sama reakcja, niż to, co dokładnie powiemy i w jakie słowa ubierzemy nasz sprzeciw.
Nazywaj rzeczy po imieniu
W bezpośredniej reakcji na mowę nienawiści dobrze jest zrobić przynajmniej dwie rzeczy. Po pierwsze, jednoznacznie nazwać to, co się wydarzyło poprzez powiedzenie: „słowo, którego użyłeś jest obraźliwie”, „to przejaw uprzedzeń wobec konkretnych osób”, „to nienawistne określenie”. Po drugie, zaznaczyć swój sprzeciw: „zdecydowanie mi to nie pasuje”, „nie zgadzam się na używanie tego typu słów”. Można także podzielić się własnymi odczuciami, powiedzieć np. „bardzo mi przykro, że coś takiego miało miejsce w naszej szkole” oraz wprost wesprzeć osobę, która została zaatakowana, mówiąc: „w podobnych sytuacjach możesz zawsze do mnie się zwrócić”, „nie jesteś sama/sam”, „jesteś dobrą i mądrą osobą, nikt nie ma prawa tak do ciebie mówić”.
Nie obrażaj
To, o czym warto pamiętać w reagowaniu na nienawiść i uprzedzenia to, aby jednoznacznie wesprzeć osobę, która narażona jest na nienawiść, ale także zachować postawę szacunku wobec osoby, która użyła nienawistnego określenia – nie poniżać jej, ani nie obrażać.
Informuj
Oprócz reagowania na konkretne sytuacje ważne jest, aby budować wiedzę na temat dyskryminacji, mowy nienawiści i przemocy motywowanej uprzedzeniami. To stałe zadanie dla społeczności szkolnej. Każda szkoła czy klasa potrzebuję wspólnych rozmów na temat tego, w jaki sposób dba o bezpieczeństwo wszystkich, równe prawa i wzajemny szacunek. Reagowania na dyskryminację można się nauczyć i wiedza ta powinna być jednym z elementów nauczania.
Z badań TEA wynika, że tematyka związana ze stereotypami, uprzedzeniami i dyskryminacją cieszy się dużym zainteresowaniem uczniów i uczennic. Mimo że jest potrzebna i bliska doświadczeniom młodzieży, w szkołach w Polsce cały czas jednak należy do rzadkości. Jedna z uczennic uczestniczących w badaniu TEA mówi: „nie mamy zajęć na takie tematy, po prostu w szkole nie poruszają tematów, które by nas naprawdę interesowały, (…) my chętnie o tym rozmawiamy, bo nas to interesuje, a u nas w szkole to się omija”.
Aby skutecznie przeciwdziałać mowie nienawiści w szkołach potrzebne są więc dwie rzeczy: zdecydowane reakcje na każdy przejaw uprzedzeń oraz regularna edukacja antydyskryminacyjna – prowadzona w kontakcie z uczniami i uczennicami, w oparciu o ich doświadczenia i odnosząca się do istotnych dla nich problemów. Tylko w ten sposób jesteśmy w stanie zapewnić, że szkoła będzie miejscem wolny od dyskryminacji i przemocy.
Źródło: www.stopmowienienawisci.pl
Dyskryminacja w szkole – obecność nieusprawiedliwiona. O budowaniu edukacji antydyskryminacyjnej w systemie edukacji formalnej w Polsce. Raport z badań. Katarzyna Gawlicz, Paweł Rudnicki, Marcin Starnawski (red.).Towarzystwo Edukacji Antydyskryminacyjnej. Warszawa 2015 – TUTAJ
Zostaw odpowiedź