Archiwum kategorii 'Artykuły i multimedia'
Na dzisiejszy przedświąteczny piątek – 22 grudnia 2023 roku – proponujemy krótki, ale pobudzający do głębszych refleksji, wczorajszy tekst z Fb profilu Borysa Bińkowskiego:
Na naszych oczach dokonuje się zmiana paradygmatów społecznych. Chcemy, czy nie, musimy inaczej patrzeć na nasze życie, niż robili to nasi rodzice. Ci, którzy tego nie zrobią, będą się czuli zostawieni, poszkodowani. Będą odrzucać zmianę. Ale nasz opór nie sprawi, że zmianę będzie można zatrzymać.
1. Faza to edukacja , która kończyła się w konkretnym momencie, gdy przechodziliśmy do fazy:
2.praca, która również kończyła się w konkretnym momencie i przechodziliśmy do:
3.emerytura.
Jutro będzie inaczej:
1.uczyć będziemy się przez całe życie (im starsi będziemy, tym mniej rzecz jasna),
2.praca będzie dużo dłuższa – będziemy w nią wchodzić w czasie edukacji formalnej i będziemy ją stopniowo wygaszać w starszym wieku,
3.emerytura również będzie pojawiać się w naszym życiu stopniowo i będzie bardziej aktywna niż dotychczas,
4.będziemy żyć dłużej, w związku z czym okres pracy się wydłuży.
No i dobrze. Nasze mózgi ciężko znoszą nagłe zmiany, za to lubią wyzwania i ciągłą pracę. Dla wielu przejście na emeryturę wiąże się z początkiem demencji lub depresji, a podjęcie pracy może powodować zaburzenia lękowe. Stopniowe przemiany w naszym życiu pozwolą nam nie tylko na łagodniejsze i skuteczniejsze przejście między fazami, ale również na bycie bardziej użytecznymi dla rodziny czy społeczeństw.
Źródło: www.facebook.com/borys.binkowski.9/
Dziś także zamieszczamy link do nagrania wczorajszej dyskusji, jaką prowadzono w „Akademickim Zaciszu”. Tym razem troje pracowników nauki: dr hab. Michał Klichowski, prof. UAM w Poznaniu, dr Lidia Bielinis – adiunkt na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie oraz prof. Roman Leppert – na zasadzie partnerskiej debaty – poszukiwali odpowiedzi na pytanie: „Jak popularyzować naukę współcześnie?”.
Tradycyjnie – zapraszamy zainteresowanych tą tematyką, którzy wczoraj nie mogli „na żywo” obserwować tego wydarzenia:
Jak popularyzować naukę współcześnie? – TUTAJ
Foto: www.chesire-blog.blogspot.com
Zamieszczony poniżej tekst pochodzi z portalu ONET i pojawił się on tam 7 grudnia 2023 roku:
Bez opłatka i kolęd. „Co się stało z wigiliami klasowymi?
Poniżej publikujemy list od pani Joanny. Zachęcamy was do dzielenia się swoją opinią oraz własnymi historiami pod adresem: redakcja_lifestyle@lst.onet.pl. Wybrane e-maile opublikujemy w serwisie Kobieta Onet.
Piszę do państwa, bo chcę poruszyć ważny temat. Jestem zaniepokojona tym, co się wyprawia w szkołach podstawowych. Syn wczoraj wrócił ze szkoły. Powiedział, że na poniedziałek ma przynieść na wigilię klasową pierniczki. Zaczęłam dopytywać o opłatek. Jego odpowiedź mnie zmroziła. Nie wiem, kto bardziej zwariował: szkoła, czy rodzice?
Mój pierwszoklasista powiedział, że nie będzie opłatka i kolęd. Wychowawczyni rozdała dzieciom plan obchodów wigilii klasowych. Każde dziecko ma przynieść jakąś drobną przekąskę. Uczniowie będą wspólnie ubierać choinkę. To tyle.
Jestem zaskoczona. Za moich czasów podczas wigilii klasowych śpiewało się kolędy, składało się kolegom i koleżankom życzenia, czasem nawet wręczało drobne upominki. Było też wspólne ubieranie choinki i przygotowywanie potraw wigilijnych. Jednak to nie dekoracje świąteczne były najważniejsze, a budowanie klimatu Świąt.
Co się stało z wigiliami klasowymi? Naprawdę nikogo nie obchodzi już wymiar katolicki Bożego Narodzenia? Zaskoczona podpytałam sąsiadów, czy ich dzieci także obchodzą w szkołach świeckie wigilie klasowe. Okazuje się, że tylko jedna córka sąsiadów będzie dzielić się z rówieśnikami opłatkiem. Reszta rodziców, podobnie jak ja, dowiedziała się, że szkoły rezygnują z religijnego aspektu tej uroczystości.
Nie podoba mi się takie podejście. Nie tylko dlatego, że jestem wierząca. Szanuję decyzję rodziców, którzy wypisują swoje dzieci z lekcji religii. Naprawdę nie wnikam i nie komentuje niczyich poglądów. Ale nie rozumiem, jaki jest sens organizować w szkole wigilię, jeśli pozbawia się ją tego, co najważniejsze? Wigilia klasowa, jak sama nazwa wskazuje, nie powinna być zwykłą ucztą kulinarną.
Źródło: www.kobieta.onet.pl/rodzina/edukacja/
Dziś proponujemy lekturę nowego tekstu Danuty Sterny, już nie z bloga „Oś Świata”, a z jej nowej strony – OKnauczanie:
6 wskazówek dla edukacji włączającej
Rysunek: Danuta Sterna
W tym wpisie sześć wskazówek – jak uczynić klasę szkolną miejscem, gdzie każdy uczeń czuje się doceniony i jego potrzeby akademickie, społeczne i emocjonalne są zaspokojone. Każdy uczeń uczy się w swoim tempie i w każdej klasie możemy mieć uczniów o specjalnych potrzebach, choć może bez diagnozy. Dlatego ważne jest zapewnienie każdemu uczniowi możliwości osiągnięcia sukcesu. Idea ta zwiera w sobie przekonanie, że dla każdego ucznia inny jest wymiar sukcesu i sposób jego osiągania.
1.Pomoce naukowe
Zadaniem nauczyciela jest znalezienie odpowiedniego narzędzia dla indywidualnego ucznia.
-Przede wszystkim można użyć różnych pomocy naukowych, które pomogą uczniowi w zrozumieniu. Na przykład: liczydła ułatwiające dodawanie i odejmowanie, różnego rodzaju pomoce w postaci kostek, monet, kartoniki z okienkami do czytania itp. Takie „realne” pomoce pomagają uczniom w zrozumieniu zagadnienia i rozwiązaniu problemu.
-Bardzo pomocne mogą być listy kontrolne, dzięki nim uczeń może kontrolować wykonywanie zadania.
-Przy zadaniu pytania może dla niektórych uczniów być pomocne – podanie początku zdania, tak aby uczeń mógł je samodzielnie dokończyć. Na przykład, odpowiadając na pytanie „Jak się czuje bohater opowieści?”, można poprosić ucznia, aby dokończył zdanie: „Postać w tej historii czuje się _____”.
2.Modelowanie
Wielu uczniów stresuje się przy wykonywaniu polecenia do tego stopnia, że nie może go wykonać. Nauczyciel może zamodelować sposób, jak sobie z tą frustracją poradzić. Po wykonaniu trudnego zadania może na głos powiedzieć; „To było trudne zadanie, jak mogę sobie pomóc? Już wiem, mogą wziąć 10 głębokich oddechów”.
3.Nauka na poziomach
Kiedy uczniowie mają możliwość bardziej zindywidualizowanego nauczania w małych grupach, wzmacnia to ich przekonanie, że wszyscy uczniowie zasługują na wsparcie i uznanie ze strony nauczyciela.
Kilka przykładów:
-Uczniowie w małych grupach czytają po kolei części tekstu. Wspiera to proces czytania ze zrozumieniem.
-Wspólne ustalanie w grupie strategii na rozwiązanie problemu.
-Zapewnienie pomocy każdej grupie, gdy będzie tego potrzebowała.
-Wspólne w grupie poznawanie kluczowych pojęć związanych z tematem.
-Przygotowanie dla grupy, która uporała się z zadaniem wcześniej przed innymi grupami, dodatkowego intersującego polecenia.
4.Świętowanie
Dzięki „Portalowi Samorządowemu”, który zamieścił dzisiaj – 19 grudnia 2023 r. – o tej inicjatywie Fundacji „Varia Posnania” obszerny materiał, dowiedzieliśmy się o opracowaniu „Biała Księga praworządności poznańskich szkół”. Oto fragmenty tego tekstu:
Szkoły regulują zachowania, które mogłyby uchybiać ich władzy. To zły kierunek
[…]
Fundacja Varia Posnania opublikowała „Białą Księgę praworządności poznańskich szkół”, w której dokonała kompleksowej analizy ich statutów. W sumie zbadano 41 szkół ponadpodstawowych i podano mnóstwo przykładów łamania prawa. To jednak tylko wierzchołek góry lodowej.
– Zdecydowana większość szkół w Polsce nie działa zgodnie z prawem, tj. akty wewnętrzne regulujące funkcjonowanie tychże placówek (statuty) są – w mniejszym lub większym stopniu – niezgodne z prawem powszechnie obowiązującym. Są to niezgodności z rozporządzeniami, ustawami, Konstytucją RP, a także aktami prawa międzynarodowego, takimi jak Konwencja o Prawach Dziecka – napisał Jan Pieniążek, członek zarządu fundacji i koordynator Działu Prawnego, jeden ze współautorów opracowania.
Podkreślając jednocześnie, że niezależnie od tego, w statut której szkoły się nie zagłębimy, to najprawdopodobniej znajdziemy tam niezgodności z prawem. Niestety, jest na to przyzwolenie, duża część społeczeństwa oraz osób zarządzających państwem nie uważa tego za poważny i istotny problem w polskim systemie oświaty. Oto kilka przykładów łamania prawa w statutach:
Statut I Liceum Ogólnokształcącego im. Karola Marcinkowskiego w ZSO nr 1 […]
Statut szkoły II Liceum Ogólnokształcącego im. Generałowej Zamoyskiej i Heleny Modrzejewskiej[…]
To zaledwie kilka przykładów naruszeń prawa, jakie można znaleźć w „Białej Księdze”. Jest ich naprawdę wiele – dotyczą tak zachowania uczniów, wyglądu zewnętrznego, dyscypliny szkolnej, jak i nieobecności podczas zajęć, w tym zasad ich usprawiedliwiania oraz karania.
„Biała Księga” została zaprezentowana przed gmachem Wielkopolskiego Kuratora Oświaty. Jak zapewnili przedstawiciele fundacji, publikację otrzymał kurator oraz wszystkie opisane w niej szkoły, wraz z obietnicą, że jeśli wadliwych przepisów nie poprawią, fundacja podejmie wobec nich dalsze kroki prawne.
Cały tekst „Szkoły regulują zachowania, które mogłyby uchybiać ich władzy. To zły kierunek” – TUTAJ
Źródło: www.portalsamorzadowy.pl/edukacja/
x x x
O publikacji wyników badania statutów poznańskich szkół ponadpodstawowych informowal „Głos Wielkopolski” już 16 listopada b.r. w materiale zatytułowanym „Statuty szkolne poznańskich szkół niezgodne z prawem? Varia Posnania i Ueberhan reagują. ‘Wystosuję odpowiednie interpelacje’” – TUTAJ
x x x
Plik z tekstem raportu „Biała Księga praworządności poznańskich szkół” – TUTAJ
Zwykle zamieszczaliśmy sobotnie teksty Jarosława Pytlaka w poniedziałki. Tym razem czynimy to z jednodniowym „poślizgiem”:
Prawdziwych konkursów i odrobiny spokoju!
W publicznej debacie na temat edukacji, wśród sympatyków dawnej opozycji często wybrzmiewał pogląd o konieczności wyjęcia tej sfery z bieżącego sporu politycznego. Wyrazem tego stał się pomysł powołania ponadpartyjnej Komisji Edukacji Narodowej.
Opozycja doszła do władzy, ale realizacja idei KEN musi na razie poczekać. Można jedynie mieć nadzieję, że nie na świętego nigdy. Póki co bowiem, sprzątanie po ministrze Czarnka i jego równie niesławnych poprzednikach jest – i musi być – czynnością całkowicie polityczną.
Jednym z pierwszych posunięć nowej szefowej MEN, Barbary Nowackiej, stało się zdymisjonowanie osławionej małopolskiej kurator oświaty, Barbary Nowak. Przy okazji publicznego ogłoszenia tej decyzji zaprezentowano powołaną na okres przejściowy do pełnienia jej obowiązków Gabrielę Olszowską. To spore zaskoczenie, ale ze wszech miar pozytywne. Owszem, internetowy komentariat od razu zauważył, że na zdjęciu z prezentacji towarzyszą jej politycy. Ale, przepraszam, kto miałby tam być?! Wszak ta nominacja stała się symbolem nowego otwarcia w edukacji, które jest następstwem politycznego niewątpliwie wyniku wyborów. Trudno dziwić się działaczom politycznym, chcącym ogrzać się w ciepełku tak powszechnie oczekiwanego wydarzenia.
Gabriela Olszowska, jak sama mówi o sobie, nie jest związana z żadną partią polityczną. Nie ukrywa jednak, że jej kandydatura powstała wśród posłów Koalicji Obywatelskiej, bowiem jest symboliczną antytezą odwołanej kuratorki, która kilka lat temu usiłowała zniszczyć jej karierę zawodową. Najważniejsze jednak, że spełnia wszelkie kryteria fachowości w dziedzinie edukacji. Moim zdaniem, jest to najlepszy możliwy wybór.
Pani Olszowska ma pełnić obowiązki Małopolskiego Kuratora Oświaty do czasu rozstrzygnięcia konkursu na to stanowisko. I tu dochodzę do sedna. Otóż kilka dni wcześniej, jak tylko pojawiła się zapowiedź odwołania pani Nowakowej, ONET zasugerował, a za nim powtórzyły inne media, że następcę ma wskazać Polskie Stronnictwo Ludowe. Padło nawet nazwisko działaczki tej partii, osoby od długiego czasu związanej z edukacją. Można przypuszczać, że te medialne spekulacje wynikły z faktu powierzenia politykowi PSL funkcji wojewody małopolskiego, przy czym uznano, że po prostu w powyborczym podziale łupów województwo przypadło tej właśnie partii. Jednak od czasu nominacji pani Olszowskiej mowa już tylko o konkursie, a sama nominatka, choć żartobliwie określiła się mianem rotacyjnej, nie wykluczyła, że zgłosi w nim swoją kandydaturę.
W minioną sobotę (16 grudnia 2023 r.) prezes CEO zamieścił na swoim Fb profilu taką informację:
8 NAJWAŻNIEJSZYCH WYZWAŃ PRZED NOWĄ MINISTRĄ EDUKACJI
Dzisiaj razem z Michał Tragarz na łamach Onet publikujemy diagnozę najważniejszych wyzwań stojących przed nowym kierownictwem ministerstwa edukacji narodowej opracowaną przez Centrum Edukacji Obywatelskiej (CEO).
Na naszej liście znajduje się 8 wyzwań:
1.Zapewnienie, że w szkole ma kto uczyć a nauczyciele są godnie wynagradzani i dobrze przygotowani do pracy.
2.Wsparcie szkół w reagowaniu na kryzys dobrostanu i zdrowia psychicznego dzieci.
3.Odchudzenie obecnej podstawy programowej i rozpoczęcie prac nad jej nową wersją.
4.Objęcie kształceniem w polskim systemie edukacji wszystkich uczniów z Ukrainy i wspierać integrację w szkołach, które przyjmą te dzieci.
5.Wzmocnienie ochrony praw ucznia, wsparcie dla samorządności uczniowskiej i dla działań demokratyzujących kulturę szkoły.
6.Zapewnienie mądrego wykorzystania technologii w szkole.
7.Zmiana zadań dla kuratorów oświaty – więcej wsparcia, mniej kontroli.
8.Rozpoczęcie dyskusji na temat długofalowych kierunków ewolucji polskiej szkoły.
Diagnozę postawiliśmy wspólnie z Michał Tragarz, Sylwia Żmijewska-Kwiręg, Ela Krawczyk Kasia Grubek, Ania Sokolnicka, Przemysław Kluge, Wojciech Albiński Maciej Maksymów, Iwona Kluge, Agnieszka Brzezińska.
Link do tekstu „8 rzeczy, które trzeba zmienić w szkole” – na portalu ONET – TUTAJ.
Źródło: www.facebook.com/jedrek.witkowski.3/
Źródło: https://www.facebook.com/jedrek.witkowski.3/posts/pfbid0mdfKa5AqW67QCjBGQjDZvPVZ81jSy21kT9PLaFsKEQhAx8bbp1wuLJw13z3YCpFgl
Dziś zaczniemy od informacji, którą Danuta Sterna zamieściła 8 grudnia na blogu „Oś Świata”:
Pożegnanie
Drodzy Czytelnicy, rozstaję się z CEO, a blog Oś świata był założony w ramach mojej współpracy z programem SUS. Dlatego moje artykułu będą od dziś ukazywać się tylko na założonej przez mnie stronie: www.oknauczanie.pl
Serdecznie na nią zapraszam. Dziś zamieściłam tam artykuł na temat bardzo w tej chwili aktualny – jak w szkole odchodzić od stopni i przekonać do tego rodziców.
Źródło: https://osswiata.ceo.org.pl/2023/12/08/pozegnanie/
x x x
Oto fragmenty tekstu, do zapoznania z którym zaprasza Dorota Sterna:
Rodzice, a odejście od stopni
Rys. Danuta Sterna
Uczniowie wolą nie być oceniani stopniami, nauczyciele się do tego skłaniają, a rodzice w większości są przeciw. Nie przeprowadzałam badań na ten temat (a byłyby ciekawe), ale obserwuję takie tendencje.
W tym wpisie zajmę się rodzicami. Przedstawię doświadczenia edukacji USA, wypunktuje wady oceniania stopniami, podam etapy pracy z rodzicami, które mogą przynieść efekty i na koniec przedstawię kilka rad – jak rozmawiać z rodzicami o zmianie.
Obawy rodziców
Rodzicom trudno jest przejść na system oceniania bez stopni, oni byli oceniani stopniami i ich rodzice też, propozycja odejścia od stopni niepokoi ich. Rodzice wyrażają obawę, że nie będą wiedzieli, jakie postępy robią ich dzieci, a one nie będą się uczyć. Nawet doświadczenie polegające na pokazaniu rodzicom sprawdzianu wykonanego przez dziecko i ocenionego cyfrą i zapytaniu – czy wiedzą, co uczeń zrobił dobrze i co i jak ma poprawić, nie przekonuje ich do oceniania informacją zwrotną. Uważają, że cyfra daje im wystarczająca informację, a nawet lepszą niż komentarz. […]
Argumenty zwolenników i krytyków zmiany w ocenianiu
W artykule z którego korzystam przedstawiono argumenty przeciwników i zwolenników odchodzenia od stopni.
Anna Szulc zamieściła w środę 13 grudnia na swoim Fb profilu opis swojego pomysłu na twórcze wykorzystanie matury próbnej – w tym przypadku z matematyki:
MATURA PRÓBNA bardzo dobrą okazją do uczenia się na błędach.
Jeśli Wam się podoba PUSZCZAJCIE W ŚWIAT
1.Uczniowie 7 grudnia pisali maturę próbną.
2.Sprawdziłam arkusze (bez odnoszenia się do klucza) i bez żadnych moich zapisów oddałam uczniom. Ważne, że w poniedziałek, najszybciej, jak to możliwe, by na świeżo odnieść się wyników.
3.Wyniki każdego ucznia umieściłam w tabeli.
4.Uczniowie pracowali w grupach i każdy w swojej pracy zaznaczył ilości punktów za każde zadanie.
5.Czerwone zakreślenia w tabelce oznaczają fakt, że dana osoba zgłosiła się do mnie, by sprawdzić swoje punkty. Wszelkie różnice były i są powodem do rozmowy, do pierwszych uwag dot. błędnych rozwiązań. Zdarzało się, że wykonując tabelę przy jednoczesnym sprawdzaniu (zadaniami) prac, również popełniłam błąd, który skorygowałam w czasie spotkania z uczniem, zgodnie z zasadą, każdy ma prawo do błędu. Było to do tej pory dwa razy.
6.Aktualnie na lekcjach uczniowie w swoich arkuszach, w chmurach i swoimi sposobami opisują powody niepowodzeń. Widać to na kolejnych zdjęciach. Zdjęć będzie więcej!
7.Kiedy wszyscy (35 osób) uczniowie będą po rozmowie ze mną, zadania rozwiążemy na tablicy. Przy każdym z nich zatrzymamy się, by powtórzyć zakres wiedzy, której zadanie dotyczy, omówię sposoby, zapytam, czy uczniowie mają jakieś swoje propozycje.
8.Wyślę uczniom klucz i będziemy rozmawiać, jak będzie taka potrzeba również indywidualnie, o odniesieniu klucza do ich rozwiązań.
9.Teraz będzie czas na przetwarzanie głębokie. Opisany chmurkami arkusz ucznia będzie podstawą do wykonania lapbook’a, w którym uczeń swoim sposobem wypracuje treści, przykładowe zadania, może jeszcze jakieś chmurki i przedłoży w sobie dogodnym czasie.
10.Zaliczenie otrzyma, kiedy będzie umiał odpowiedzieć na pytanie, CZEGO SIĘ NAUCZYŁ pisząc maturę próbną. Zaliczenie otrzyma stosownie do INDYWIDUALNEGO PLANU UCZENIA SIĘ i w uzgodnieniu do stopnia jego realizacji.
11.Może się komuś przyda, POLECAM i będzie mi miło, kiedy skorzystacie u napiszecie swoje WNIOSKI
Źródło, gdzie są także wszystkie zdjęcia o których mowa powyżej: www.facebook.com/anna.szulc.
Dziś także odnotowujemy wczorajsze spotkanie w „Akademickim Zaciszu” i prowadzoną tam rozmowę prof. Romana Lepperta z Jarosławem Pytlakiem, którego doświadczenie w kierowania szkoła STO na Bemowie nie ma sobie równych. Dyrektoruje tam od 1990 roku!
Zanim potoczyła się rozmowa, podczas której dyrektor Pytlak opowiadał o realizowanej tam koncepcji kształcenia i wychowania oraz dzieli się refleksjami związanymi ze zmianami, jakie placówka ta przeszła w trakcie dotychczasowego jej istnienia, gospodarz tej niepublicznej szkoły oprowadził wirtualnie oglądających po niektórych pomieszczeniach placówki.
Jak zwykle w czwartki zapraszamy nasze czytelniczki i Czytelników, którzy są tym tematem zainteresowani, a wczoraj nie mogli śledzić tego wydarzenia „na żywo”, do oglądania i wysłuchania – klikając link poniżej:
Szkoła widziana z perspektywy dyrektora – Jarosław Pytlak i STO na Bemowie – TUTAJ