Na dzisiejsze przedpołudnie proponujemy lekturę najnowszego tekstu Witolda Kołodziejczyka, zatytułowanego „Przejmowanie odpowiedzialności” i zamieszczonego na portalu EDUNEWS.PL.

 

Foto: Witold Kołodziejczyk [www.facebook.com/witold.kolodziejczyk]

 

Uczniowie w centrum Business Link w Gdańsku

 

 

Oto fragmenty tekstu„Przejmowanie odpowiedzialności” i link do oryginału:

 

[…] W codziennym działaniu mamy okazję nadania znaczenia naszej pracy zawodowej. Jeżeli nie udaje się zainteresować wszystkich uczniów wszystkimi szkolnymi przedmiotami, to miejmy świadomość, że i tak mamy na nich wpływ. Bądźmy pewni, że sposób, w jaki prowadzimy zajęcia, jakie środowisko uczenia się tworzymy, jakie doświadczenia dydaktyczne im organizujemy, to właśnie będzie miało wpływ w ich przyszłym życiu. Szkoła obok ważnej funkcji zaspakajania potrzeb psychicznych – akceptacji, szacunku, przyjaźni, miłości – powinna uczyć jak się uczyć. Obok kształtowania i rozwijania przedmiotowych kompetencji, to przygotowanie uczniów do uczenia się przez całe życie, powinno stać się w czasach łatwego dostępu do informacji, ważnym zadaniem szkoły. Wiemy to, ale praktyka pokazuje coś zupełnie innego – wiedza ta nie jest powszechna. Ważniejszym staje się nadal jeszcze przygotowanie do sprawdzianów, testów, egzaminów, niż odwołanie do potencjału uczniów i ich osobistej siły w kształtowaniu prawidłowych nawyków samodzielnej pracy. Szkoła – obok domu, to przecież ważne miejsce samorealizacji, kształtowania potrzeby dążenia do wiedzy, mądrości, piękna, dobra, pracy w zespole, do świadomej i skutecznej komunikacji i funkcjonowania w realnym życiu. Uczymy się i rozwijamy przez doświadczenia. W szkole dostarczamy uczniom ich wiele. Dlatego tak ważna jest świadomość znaczenia właśnie doświadczeń w tworzeniu przez uczniów obrazu samych siebie. Posiadanie przez nich właściwych kompetencji w uczeniu się, to wynik naszych osobistych oddziaływań. A to z kolei sposób kształtowania postaw skutecznego działania opartego na kluczowych cechach charakteru.[…]

 

W jaki sposób można to robić? Po pierwsze własnym przykładem. Tak przebiega proces modelowania nawyków uczniów. Dzieje się to poprzez właściwie zaplanowany proces dydaktyczny. Rozwijamy wówczas w nich zrozumienie kluczowych elementów uczenia się, takich jak praca zespołowa, komunikacja i kreatywność, a także krytyczne myślenie, czy odwołanie się do rzeczywistego świata. To ważne elementy w kształtowaniu nawyków właściwego formułowania celów i sposobów ich osiągania, ale też planowania własnej pracy uczniów, starannego doboru materiału, form utrwalania poznanych treści, wykorzystania źródeł informacji i wreszcie właściwej samooceny. Uczniowie tworzą sobie wyobrażenie o tym, jak powinno wyglądać własne uczenie i przejmowanie za nie odpowiedzialności. […] Im więcej zajęć organizowanych przez szkołę, będzie zawierało elementy kierowanego przez nas samokształcenia, tym szybciej uczniowie zdobędą umiejętności organizacji własnej pracy. Poznają swoje reakcje na nowe sytuacje, odkrywają indywidualne możliwości, identyfikują swoje potrzeby i uczą się samodzielnej pracy, wspieranej przez świadomego swojej roli nauczyciela. Innowacyjne modele dydaktyczne znakomicie pomagają w kształtowaniu tej kompetencji.

 

 

Po drugie. Doskonałą rolę w rozwijaniu umiejętności uczenia się, mogą pełnić lekcje wychowawcze. Dla nauczyciela to okazja, aby poznać zainteresowania uczniów, pomóc im w organizacji własnej pracy, formułowaniu zakresu działań. To czas na rozwijanie charakteru, który pozwoli budować w nich poczucie własnej wartości, proaktywność, rozumianą jako samodzielne podejmowanie inicjatywy, ale też poczucie obfitości poprzez dostrzeganie bogactwa możliwości i szans. Podobnie jak pozytywne myślenie, wyrażane w odważnym podejmowaniu kolejnych wyzwań i otwartości na własny rozwój. Lekcja wychowawcze to okazja do tworzenia wspólnie z uczniami planów na przyszłość, określania działań, aktywności i uczenia się nowych rzeczy, czy tworzenia osobistych misji. Z roli pouczającego, przechodzimy do roli tutora – osoby wspierającej ucznia w procesie uczenia się w szkole.

 

Po trzecie, nową funkcję dydaktyczną możemy nadać pozalekcyjnej pracy uczniów. Doskonałą okazją są prace domowe, z których coraz częściej rezygnujemy. A przecież przemyślane, z konkretnym celem, ciekawe, ambitne, angażujące – jak wyzwania, z którymi chętnie mierzą się w różnego rodzaju grach komputerowych, mogą zachęcić uczniów do samodzielnej pracy i osobistego rozwoju. W ten sposób możemy inspirować uczniów do poszukiwania informacji, korzystania z różnych źródeł i form. Uczniowie, wykorzystując technologie, mogą doskonalić umiejętności notowania, streszczania i tworzenia osobistych map myśli, tworzyć dokumentację fotograficzną i raporty, przygotowywać filmy i krótkie tutoriale w sieci, czy transmisje internetowe. […]

 

Zorganizowana w ten sposób praca, doskonali umiejętność samodzielnego poszukiwania i przetwarzania informacji, rozwija współpracę i umiejętność samoorganizacji, motywuje i angażuje do pracy nad własnym rozwojem, buduje osobistą wiarygodność jako podstawę zaufania, kształci umiejętność ciągłego uczenia się i doskonalenia, definiowania i rozwiązywania problemów oraz zarządzania projektami i tworzenia kreatywnych rozwiązań. Redefiniujemy nie tylko środowisko uczenia się ucznia, funkcję i rolę nauczyciele, ale też sposób pracy uczniów.

 

Cały artykuł Przejmowanie odpowiedzialności”   –   TUTAJ

 

 

Źródło: www.edunews.pl



Zostaw odpowiedź