Oto ciekawa propozycja Danuty Sterny – zaczerpnięta z jej bloga „Oś świata”:

                                                      Zadanie na koniec roku szkolnego

Świadome planowanie przyszłości wymaga świadomości, co proponuje przyszłość i co niesie ze sobą teraźniejszość. Dobrym sposobem, aby pogłębić własną świadomość jest napisanie do siebie listu.

Można to zadnia zaproponować uczniom na końcu roku szkolnego, gdy czujemy już wakacje i trudno się skupić na nauce.

Na początek warto zrobić wprowadzenie i porozmawiać z uczniami, o czym warto pisać i po co to robimy.

Wybór formy w jakiej będziemy się zwracać do siebie już jest znaczący. Można sprawdzić na ile jesteśmy dla siebie samych życzliwi.

Czasami jest trudno zacząć, ale warto roztoczyć przed uczniami perspektywę czytania listu za rok. Można poprosić uczniów, aby oczami wyobraźni zobaczyli siebie za rok, w jakim stopniu i kierunku mogą się zmienić fizycznie lub emocjonalnie? Jak będzie wyglądać ich życie w szkole i w domu. Warto włożyć wysiłek w list, aby przyszłe JA z przyjemnością i ciekawością go przeczytało.

Można skonstruować list w trzech częściach: przeszłość, teraźniejszość i przyszłość.

Przeszłość. Pytania pomocnicze:

-Jakie trudności pokonałem/am w tym roku?

-Jakie sukcesy odniosłam/em?

-Jakie zmiany zaszły w rodzinie, przyjaźniach, w szkole?

-Czym się zajmowałem/am, co mnie ciekawiło najbardziej?

Odpowiedzi na te pytania uświadamiają uczniom, co w ostatnim roku osiągnęli i z czym się zmagali.

Teraźniejszość. Pytania pomocnicze:

-Czym się obecnie zajmuję?

-Z czym się zmagam?

-Co mnie teraz interesuje? Czy jest to stałe zainteresowanie, czy chwilowe?

-Jak wygląda mój dzień?

Czytając list po roku, można zobaczyć, jak zmieniły się zainteresowania, jakie zmiany nastąpiły w życiu osoby. Pisząc tę część listu uczniowie mogą zdać sobie sprawę, na ile dobrze czują się z samym sobą.

Przyszłość. Pytania pomocnicze:

-Jak będzie wyglądało, moje życie za rok?

-Czy zmienię szkołę, przyjaciół, a może miejsce zamieszkania?

-Czy moja rodzina się powiększy?

-Czy porzucę swoje hobby, na rzecz czegoś bardziej inserującego?

-Czy nauczę się czegoś ciekawego?

-Pisząc tę część uczeń zastanawia się również, jak tam dotrze i co jest możliwe, stawia sobie wyzwania.

W zależności od panujących relacji i zaufania, uczeń może (ale nie musi) podzielić się treścią listu z nauczycielka lub nauczycielem. Jeśli tak się stanie to nauczyciel ma niecodzienną okazję  – lepiej poznać swojego ucznia.

Na koniec pisania listu, każdy uczeń wkłada go do koperty ze znaczkiem, nauczyciel zbiera listy, a za rok wysyła pocztą. Może też zachować listy i je rozdać uczniom po roku.

To zadanie jest bardzo cenione przez uczniów i dlatego warte zachodu. Wielu uczniów przechowuje takie listy nawet w dorosłym życiu.

Inspiracja  artykułem   Aimee Leukert

Źródło: www.osswiata.ceo.org.pl