24 maja 2019 r. w auli Wydziału Filologicznego przy ul. Pomorskiej, w ramach obchodów 74-lecia Uniwersytetu Łódzkiego odbyło się uroczyste posiedzenie Senatu UŁ, podczas którego… lokalne media poinformowały jedynie o tym, że nadano tytuły doktora honoris causa UŁ byłemu prezydentowi Niemiec Joachimowi Gauckowi oraz wybitnemu amerykańskiemu ekonomiście prof. Jeffreyowi Sachsowi.

Jedynie z treści zamieszczonej na stronie UŁ informacji, zapowiadającej tę uroczystość można dowiedzieć się, że na tym samym posiedzeniu Senatu miało miejsce wręczenie medali Universitatis Lodziensis Amico (Przyjaciel Uniwersytetu Łódzkiego) i medali Universitas Lodziensis Merentibus (Zasłużony dla Uniwersytetu Łódzkiego). O laureatach tego ostatniego odznaczenia nic nam nie wiadomo, natomiast wśród udekorowanych medalami Universitatis Lodziensis Amico znalazł się nasz dobry znajomy pan mgr inż. Janusz Moos – dyrektor Łódzkiego Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Kształcenia Praktycznego w Łodzi.

Skąd o tym wiemy? Jak zaznaczyliśmy to już w pierwszym zdaniu – żadna łódzka gazeta, ani stacja radiowa czy telewizyjna nie uznała tych odznaczeń za informację godną upublicznienia. I gdyby nie … blog PEDAGOG, a konkretnie jego autor – prof. Bogusław Śliwerski – nadal byłoby to wydarzenie znane jedynie najbliższym współpracownikom dyrektora Moosa.

Poniżej zamieściliśmy fragmenty (i jedno zdjęcie) owego obszernego postu, zatytułowanego „Janusz Moos odznaczony Medalem ‚Universitatis Lodziensis Amico'”:

Foto: www.sliwerski-pedagog.blogspot.com

Dyrektor Janusz Moos odbiera medal „Universitatis Lodziensis Amico” z rąk JM Rektora UŁ prof. dr hab. Antoniego Różalskiego i pani dziekan Wydziału Nauk o Wychowaniu UŁ – prof. dr hab. Danuty Urbaniak-Zając.

Pan mgr inż. Janusz Moos – Dyrektor Łódzkiego Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Kształcenia Praktycznego w Łodzi otrzymał w dniu wczorajszym z okazji Święta Uniwersytetu Łódzkiego najwyższe wyróżnienie dla Przyjaciół Uczelni – Medal „Universitatis Lodziensis Amico”. Rada Wydziału Nauk o Wychowaniu rekomendowała Senatowi Uniwersytetu Łódzkiego do powyższego wyróżnienia wybitnego pedagoga, oświatowca, animatora regionalnego i ogólnopolskiego ruchu postępu pedagogicznego w zakresie kształcenia zawodowego. Medal wręczał JM Rektor prof. dr hab. Antoni Różalski wraz z p. dziekan Wydziału – prof. dr hab. Danutą Urbaniak-Zając. […]

Kierowane przez Janusza Moosa projekty reform edukacyjnych odpowiadają na aktualne problemy polskiej oświaty. Prace badawcze oraz niezwykle bogaty cykl kształcenia i doskonalenia zawodowego nauczycieli w Łódzkim Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Kształcenia Praktycznego w Łodzi jest także cenną – w sensie pedagogicznym – odpowiedzią na zmieniające się w naszym kraju warunki kulturowe, społeczne, polityczne i ekonomiczne w kontekście procesów europejskiego zjednoczenia. […]

Dyrektor Janusz Moos należy do grona tych wybitnych pedagogów-humanistów* wśród przedstawicieli łódzkiego środowiska oświatowego, którzy niezwykle umiejętnie łączą w swoim życiu i działalności zawodowej zarówno rolę promotora reform edukacyjnych, eksperta, pedagoga, edukatora, doradcy, działacza oświatowego, nauczyciela, jak i społecznika. Dowodzi tego tak Jego, jak i współpracowników niezwykle rozległy dorobek projektodawczy, nowatorski, pedeutologiczny, ale i jakże bogaty charakter działalności kierowanego przez mgr inż. J. Moosa Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Kształcenia Praktycznego wraz z osiąganymi efektami pracy pedagogicznej w skali ogólnopolskiej i międzynarodowej. […]

Od 1992 r. pan Janusz Moos włączał kierowaną przez siebie placówkę doskonalenia nauczycieli** do organizowanych przez Katedrę Teorii Wychowania UŁ cyklicznych, międzynarodowych konferencji „Edukacja alternatywna – dylematy teorii i praktyki”. Udostępniał sale Centrum do obrad sekcji problemowych konferencji, wydawał materiały przed – i pokonferencyjne, a od ponad 10 lat profesorowie Uniwersytetu Łódzkiego – prof. Eugeniusz Kwiatkowski* i prof. Bogusław Śliwerski oraz JM Rektor Politechniki Łódzkiej prof. dr hab. inż. Sławomir Wiak współtworzą organ kierowniczy Rady Społeczno-Doradczej ŁCDNiKP. […]

Nagrodzony jest cenionym w środowisku oświatowym i akademickim autorem wielu prac diagnostycznych, projektowych i edukacyjnych, które wnoszą do współczesnej wiedzy o szkolnictwie i koniecznych reform oświatowych, szczególnie w obszarze szkolnictwa zawodowego i edukacji prozawodowej niezaprzeczalną wartość.

Z opracowań i rozpraw Janusza Moosa korzystają od szeregu lat przedstawiciele nauk społecznych, jak socjologia, praca i polityka socjalna, politologia, ekonomia, zarządzanie, ale przede wszystkim z nauk humanistycznych – w tym głównie pedagodzy reprezentujący takie dyscypliny wiedzy, jak pedagogika pracy, pedagogika szkolna, pedagogika porównawcza.[…]

Profesjonalizm, innowacyjność i rzetelna jakość zarządzania placówką przy wykorzystywaniu potencjału kadr naukowych UŁ było nie tylko podstawą do odznaczenia Medalem tak wybitnej postaci łódzkiej oświaty, ale i utrwaliło Jego wyjątkową rolę ambasadora Uniwersytetu Łódzkiego jako uczelni badawczej, innowacyjnej.

Cały post „Janusz Moos odznaczony Medalem ‚Universitatis Lodziensis Amico'”    –    TUTAJ  

Źródło: www./sliwerski-pedagog.blogspot.com

*Zaliczenie przez prof. Śliwerskiego, pana dyrektora Janusza Moosa do „grona wybitnych pedagogów-humanistów” jest o tyle warte uwagi, gdyż być może nie wszyscy wiedza , że – jako inżynier – jest absolwentem Politechniki Łódzkiej, Wydziału Elektrycznego i przed zatrudnieniem w IKN ODN w Łodzi był nauczycielem teoretycznych przedmiotów zawodowych w ówczesnym Technikum Energetycznym przy Al. Politechniki. Ale, jak wiemy, nie studia czynią człowieka wybitnym w jakiejś dziedzinie – patrz Jan Himilsbach, Henryk Gołębiewski – oni nie kończyli szkół aktorskich… [WK]

**”Od 1992 r. pan Janusz Moos włączał kierowaną przez siebie placówkę doskonalenia nauczycieli…”. Prawda jest taka, że nie mógł on od tego roku „włączać kierowaną przez siebie placówkę”, gdyż do roku 1996, kiedy Janusz Moos utworzył Wojewódzkie Centrum Kształcenia Praktycznego, które od 1998 roku przekształciło się w Wojewódzkie Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Kształcenia Praktycznego, a w roku 2001 zmieniło nazwę na Łódzkie Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Kształcenia Praktycznego, był on zastępcą dyrektora Wojewódzkiego Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli, z siedzibą przy ul. Wólczańskiej 202, i urzędował w filii tego ośrodka, w budynku ówczesnego Zespołu Szkół Budowlanych Nr 2. gdzie w kilku udostępnionych przez tą szkołę pomieszczeniach szefował zespołowi metodyków kształcenia zawodowego. [WK]

Uwaga: Podkreślenia i pogrubienia tekstu – redakcja OE.