



Dopuścilibyśmy się niewybaczalnego zaniedbania wiodącej idei „Obserwatorium Edukacji”, gdybyśmy, pomimo zadeklarowanego „wakacyjnego luzu”, nie odnotowali najważniejszego dla tych wszystkich, którym bliska jest idea pozytywnych zmian w polskiej edukacji wydarzenia dwu minionych dni, które właśnie zakończyło się w Bydgoszczy:
Zdjęcie z fb-profilu Marzeny Kędry
W dniach 1 – 2 lipca 2025 roku po raz drugi – odbył się w Bydgoszczy „Kompas Edukacji” , czyli Wirtualny Uniwersytet Pedagogiczny w realu. Tegoroczne spotkanie zatytułowane zostało „Różnorodne światy szkoły i edukacji”. Obyło się ono w wyjątkowym miejscu – w bydgoskich „Młynach Rothera”.
Aby tak zatytułować – i sprofilować program – tegorocznego spotkania, jego inicjator – prof. Roman Leppert – kierował się dwiema przesłankami:
Po pierwsze, iż rozpoczęte w 2024 roku prace nad kolejną reformą edukacji w Polsce sprawiły, że rok akademicki 2024/2025 w akademickim zaciszu został poświęcony poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie: co to znaczy pomyśleć o szkole na serio?
Po drugie, że w końcu 2024 roku nakładem Wydawnictwa Naukowego PWN ukazała się książka pod redakcją Doroty Klus-Stańskiej, zatytułowana Dydaktyka i jej paradygmaty. Różnorodne światy szkoły. Jest ona kontynuacją wcześniejszej, autorskiej książki Doroty Klus-Stańskiej Paradygmaty dydaktyki. Myśleć teorią o praktyce”.
Wiodącą metaforą tegorocznego Kompasu Edukacji były Młyny, stąd program został ułożony w takiej konwencji:
-Młyny wykładów,
-Młyny spotkań,
-Młyny warsztatów,
-Młyny dyskursów,
-Młyny tańca, opowieści, poezji, filmu, muzyki.
Szczegóły – w programie – TUTAJ
A teraz pora na informacje o przebiegu owego niecodziennego spotkania:
Jako pierwszą „recenzję” zamieszczamy niezwykle syntetyczny tekst uczestniczącej w tym wydarzeniu Wiktorii Kowalskiej, pedagożki, która jest dyrektorką Niepublicznego Przedszkola UKSW, trenerką Treningu Umiejętności Społecznych II stopnia, konsultantką kryzysową Instytutu Pozytywnej Terapii Kryzysu
Wróciłam właśnie z Bydgoszczy, z niezwykłego wydarzenia – Kompas Edukacji – Wirtualny Uniwersytet Pedagogiczny w Realu.
Idea spotkań edukacyjnych, zapoczątkowana w Akademickie zacisze uzyskała dzięki Roman Leppert niezwykłą formę prawdziwego, głęboko naukowego spotkania miedzy ludźmi, które okraszone sztuką (Młynami poezji, tańca, muzyki, filmu…) pozostanie na długo w mojej pamięci. Była to jedna z najbardziej namacalnych sytuacji edukacyjnych w moim życiu, za co jestem ogromnie wdzięczna.
Źródło: www.facebook.com/wiktoria.pleban/
x x x
A oto kolejna opinia, tym razem dra Łukasza Tupacza – nauczyciela języka polskiego w XVIII LO im J Zamoyskiego w Warszawie, nauczycielaakademickiego i pełnomocnika dziekana ds. praktyk studenckich na Wydziale Nauk Humanistycznych UKSW, eksperta ds. nauczania w Centrum Edukacji Obywatelskiej:
Tegoroczny „Kompas Edukacji” dobiegł końca, ale energia, która się podczas niego wytworzyła, wciąż we mnie rezonuje! Ogromne uznanie i podziękowania kieruję do Pana Profesora Romana Lepperta za stworzenie tak inspirującej przestrzeni dla nauczycieli, pedagogów, wykładowców, edukatorów i osób, którym zależy na dobru polskiej oświaty.
W Bydgoszczy, pod Pańskim przewodnictwem, można było poczuć się jak w domu.
Z Kompasu zabieram ze sobą szczególnie dwie myśli, które głęboko mnie poruszyły: „Edukacja to spotkanie ze sobą” (prof. M. Przanowska) oraz „Czy nie czas nareszcie usłuchać tej wskazówki natury i zrozumieć, że największa tajemnica wychowania polega właśnie na tym – żeby nie wychowywać?” (Cytat z E. Key towarzyszył wystąpieniu prof. M. Chutorańskiego).
Dziękuję za ten niezwykły czas i wydarzenie pełne inspiracji!
Źródło: www.facebook.com/permalink.php?story
x x x
Następna pinia o tegorocznym „Kompasie Edukacji” pochodzi z fanpage „Fundacji Pozytywni”, która realizuje projekty edukacyjne skierowane do dzieci, młodzieży oraz dorosłych, mające na celu rozwijanie umiejętności, kompetencji oraz postaw prospołecznych.
Kompas Edukacji 2025 – młyny przyjaźni, myśli i przestrzeni
TRIO FundacjaPozytywni.pl Agnieszka Nowak-Łojewska Anna Blokus-Szkodzińska i Dorota Jankowiak-Dąbrowska, uczestniczyłyśmy w Kompasie Edukacji w Młyny Rothera z otwartością, ciekawością i głębokim poczuciem wspólnoty. To nie był zwykły kongres. To były dwa dni tkania edukacyjnej relacji – z ludźmi, ideami i miejscem.
Z czym wracamy?
– Z pełnym notesem myśli po wykładzie prof. Doroty Klus-Stańskiej – jej refleksje otworzyły nowe bramy w naszym rozumieniu dydaktyki.
– Z ciepłem spotkania wokół książki Dydaktyka i jej paradygmaty, gdzie mogłyśmy razem z Autorkami – w tym z naszą Prezeską Agnieszka Nowak-Łojewska – wsłuchać się w różnorodne światy szkoły.
– Z poruszeniem po warsztatach dr Małgorzaty Swędrowskiej, które prowadziły nas przez literaturę dotykiem zmysłów.
– Z zachwytem po poetyckich wibracjach Moniki Król, koncercie Emilii Pawłowskiej i Marcina Olaka, oraz artystycznych opowieściach Łowców Słów.
Ale najbardziej zostają z nami
– Edukacyjne przyjaźnie – te nowe, które zawiązały się przy kawie, i te starsze, które zyskały nowe warstwy głębi.
– Rozmowy w kuluarach – czasem ciche, czasem burzliwe, zawsze ważne. To tam uczyłyśmy się od siebie nawzajem – bez slajdów, mikrofonów i oficjalnych agend.
– Dyskusje w magicznych przestrzeniach Młynów Rothera – gdzie historia mieszała się z ideą, a każde załamanie światła wydawało się szeptem pedagogicznej intuicji.
Roman Leppert – bez Twojej czułej obecności, uważności i niezwykłego daru tworzenia klimatu do rozmowy – nie byłoby tej wspólnoty. Dziękujemy, że Kompas był nie tylko wydarzeniem, ale miejscem, w którym zatrzymał się czas – na rzecz refleksji i relacji.
Pozostajemy z poczuciem, że edukacja może mieć duszę – i że warto ją pielęgnować razem.
Źródło: www.facebook.com/Pozytywni777/
x x x
A na zakończenie oddajemy głos inicjatorowi i organizatorowi owego „Kompasu Edukacji”, który odbył się w „Młynach Rothera” – prof. Romanowi Leppertowi. A będą to podziękowania:
Gdy partnerem, z którym organizujesz wydarzenie, są Młyny Rothera, to – pisząc najprościej – powodzenie gwarantowane. Dlaczego? Powodów jest wiele. Po pierwsze sama przestrzeń Młynów: z jednej strony majestatyczna, ogromna, ale pełna światła, dająca poczucie wolności, a jednocześnie zapewniająca nisze, w których możesz schować się przed zgiełkiem tego świata. Z drugiej kultura organizacyjna Młynów, która sprawia, że wydarzenie robi się samo (to znaczy, wydaje Ci się, że tak jest). Cały zespół życzliwych ludzi, poczynając od Dyrektora Slawomir Czarnecki, wyliczając dalej: Marta Grządziela, Paweł Trocki, Michał Rona i szereg innych osób, których wymienić tu nie jestem w stanie sprawia, że doświadczasz czegoś, co gdzie indziej właściwie się nie zdarza. Z trzeciej strony obecność w Młynach Rothera restauracja monka i możliwość skorzystania z jej usług daje możliwość doznań jeszcze innego rodzaju. Z czwartej strony lokalizacja Młynów na Wyspie Młyńskiej sprawia, że w każdej chwili możesz wyjść na spacer, podziwiać Brdę itd.
Bardzo dziękuję Młynom Rothera za to, że Kompas Edukacji mógł się po raz drugi w tym niezwykłym miejscu odbyć! Niezapomniane dwa dni!
Źródło: www.facebook.com/roman.leppert/
x x x
I jeszcze podziękowanie, skierowane do wszystkich uczestników:
Źródło: www.facebook.com/2020.WP/
Zostaw odpowiedź
