Foto:www.google.pl

O pracy w kręgu własnego wpływu, Iwona Majewska-Opiełka

Zanim zaprosimy Was do lektury kolejnego tekstu Witolda Kołodziejczyka, zatytułowanego „Siła działania w kręgu własnego wpływu”, zacytujemy – jako swoiste motto – fragment innej publikacji, znalezionej na stronie serwisu Artelis.pl :

Kiedy chcemy coś zmienić czasem tracimy mnóstwo energii, a rezultatów w ogóle nie widać albo są odwrotne od oczekiwanych. Dlaczego tak się dzieje? Najprawdopodobniej zamiast skupić się na tym na co faktycznie możemy mieć wpływ koncentrujemy się na sprawach, które tak naprawdę dotyczą nie nas, ale innych ludzi – ich decyzji, postaw, wyborów. [Źródło: Jadwiga Borkiet, Krąg wpływu a krąg zainteresowań, artelis.pl/artykuly]

A teraz możemy zacząć zapoznawanie się (najpierw z fragmentami) tekstu Witolda Kołodziejczyka: „Siła działania w kręgu własnego wpływu”:

Zła wiadomość jest taka, że znajdujemy się w środku kryzysu o niespotykanych rozmiarach i o globalnym znaczeniu. Martha Nussbaum, jedna z najbardziej cenionych na świecie filozofów polityki i prawa przekonuje, że nie chodzi tutaj o kryzys finansowy, ale o światowy kryzys edukacji. W pogoni za zyskiem, zapominamy o rozwijaniu samodzielnego, krytycznego i współodpowiedzialnego społeczeństwa. Zaniedbując edukację humanistyczną i artystyczną, zabijamy jednocześnie wyobraźnię, koncentrując się głównie na „praktycznych” przedmiotach. Edukacja sprowadzana jest najczęściej do zestawu instrukcji, odnoszących się jedynie do szybkich efektów i korzyści krótkoterminowych – zaliczyć sprawdzian, przygotować się do testów, zdać kolejny egzamin, wypaść dobrze w rankingach i międzynarodowych badaniach.

Jest też dobra wiadomość. Rozwiązanie przyszłych problemów znajduje się w dzisiejszych działaniach szkoły. Współczesny świat stoi przed globalnymi wyzwaniami i codziennie pojawiają się nowe. Warto zadać sobie pytanie, co jest najważniejszym wyzwaniem w sferze edukacji? Dziś jedna z możliwych odpowiedzi brzmi: przygotowanie uczniów do rozwiązywania różnorodnych problemów. Każda lekcja może być sposobem na zmierzenie się z kolejnym wyzwaniem i rozwijaniem postawy proaktywnej. Pomocne w tym mogą być innowacyjne modele dydaktyczne. Jednym z nich jest Challenge Based Learning. Jego znaczenie transformacyjne jest ogromne. Zarówno w zakresie środowiska pracy, jak i sposobu funkcjonowania uczniów, ale też w kreowaniu nowej funkcji i roli nauczyciela. Jednak takie podejście wymaga zmiany naszych przekonań, postaw i nawyków. Podstawą pracy opartej na wyzwaniach jest zrozumienie siły działania w kręgu własnego wpływu. Taka postawa pozwala zmienić perspektywę postrzegania szkoły i traktowania jej jako wyjątkowego miejsca połączenia globalnych problemów z przygotowaniem się do ich rozwiązania.

Foto: www.google.pl

Stosunek pola kręgu wpływu do pola kręgu zainteresowania określa naszą proaktywność.

Unikniemy kryzysu edukacji, jeżeli nadamy jej głębszy sens i nowe znaczenie oraz zrozumiemy, że początkiem zmiany jest działanie w najbliższym środowisku. To właściwy klucz do kreowania lepszego świata. Świadomość, że rozwiązanie rzeczywistych problemów ma swój początek w indywidualnej decyzji i działaniu w kręgu własnego wpływu, stawia przed szkołą ważne zadania i ogromną odpowiedzialność. Warto więc, aby uczniowie zrozumieli, jak realizowane treści bieżącej lekcji wiążą się z jedną z wielkich globalnych idei (zdrowie, edukacja, zrównoważony rozwój, bezpieczeństwo, różnorodność, historia, społeczeństwo obywatelskie itd). […] Zaczynamy od siebie, szukamy osób podobnie myślących, współpracujemy, przekonujemy decydentów, angażujemy kolegów, sąsiadów, lokalną społeczność. Sprawa z pozoru niemożliwa do zrealizowania, tworzy realne możliwości i rozwiązania o szerszym zakresie uczniowskich działań.[…]

Jak się z tym mierzyć? Działając w zakresie osobistego wpływu. Nasz potencjał uruchamia się poprzez wyjście poza obszar własnego lenistwa, narzekania, wyuczonej bezradności, oceniania, krytykowania, plotkowania i obciążania innych za swoją osobistą sytuację. Krąg osobistego wpływu i zaangażowania rozszerza się w miarę naszego działania. […]. Przebywanie w strefie poza kontrolą osłabia naszą motywację i zaangażowanie. Stajemy się nieskuteczni, reaktywni i roszczeniowi. Po prostu tracimy czas. […] Przed jakim wyzwaniem postawić uczniów i jakie organizować im doświadczenia, aby zrozumieli ich znaczenie w codziennej pracy tworzenia, uczenia się i dzielenia wiedzą z innym? Ważne, by dostrzegli związek treści lekcji z problemami, przed którymi stoją państwa i międzynarodowe organizacje, czy lokalne społeczności. Nie chodzi przecież o to, by zrealizować podstawę programową, ale by wiedza, którą dziś uczniowie zdobędą, umiejętności, które rozwiną i postawy, które kształtują ich charakter, służyły w rozwiązywaniu globalnych problemów. Poszukiwanie odpowiedzi i podejmowanie prawdziwych wyzwań jest ważniejsze i bardziej angażujące, niż argument: uczymy się, bo będzie to na egzaminie. Zrozumienie tego, pozwala wyzwolić tkwiący w nauczycielach potencjał kreatywności i tym samym przechodzenie na wyższy poziom świadomości.[…]

Zmiana najpierw musi zacząć się w nas. Sukces polega na przejściu ze strefy zainteresowania w obszar wpływu i pełnego zaangażowania. Zrozumienie tego jest warunkiem powodzenia pracy opartej na wyzwaniach. Budowanie tej świadomości jest niezbędnym elementem procesu wdrażania metody Challenge Based Learning.[…]

Wszystko co dzieje się w szkole ma w obliczu globalnych problemów ogromne znaczenie. Pierwszym krokiem w ich rozwiązaniu jest edukacja nowego wymiaru. To prawdziwe wyzwanie. Sprzyja temu współpraca, świadomość odpowiedzialności, ale przede wszystkim cechy charakteru. Iwona Majewska-Opiełka, psycholog i trener kadry kierowniczej wymienia ich pięć. […]

Odpowiednio rozwinięty charakter pozwala na kształtowanie w naturalny sposób postaw przydatnych uczniom w ich codziennej pracy. Te z kolei potrzebne są w rozwiązywaniu współczesnych problemów. To dzięki poczuciu własnej wartości mogą oni podejmować się wielkich zadań. Pozytywne myślenie pozwala dostrzec szanse, możliwości i daje siłę w działaniu. A bez spójności wewnętrznej nie może być mowy o odpowiedzialności i samodyscyplinie. Bez poczucia obfitości nie pojawi się kreatywność oraz innowacyjność, które są niezbędne w proaktywnym działaniu. Siła naszego charakteru buduje siłę w kręgu własnego wpływu i osobistego zaangażowania. W tym tkwi klucz do życia pełnego sensu. […]

Witold Kołodziejczyk

Cały artykuł „Siła działania w kręgu własnego wpływu”     –     TUTAJ

Źródło: www.edunews.pl

Uwaga: Podkreślanie i większość pogrubień fragmentów tekstu – redakcja OE